May 22, 2024

Ontdekking van een nieuw sterrensysteem dat rond ons Melkwegstelsel draait • Earth.com

Ontdekking van een nieuw sterrensysteem dat rond ons Melkwegstelsel draait • Earth.com

Een team van astronomen van de Yale University en de Universiteit van Victoria heeft een verbluffende ontdekking gedaan – UMa3/U1 – het zwakste sterrenstelsel dat ooit in een baan om ons sterrenstelsel, de Melkweg, is waargenomen.

Deze groep, genaamd Ursa Major III / UNIONS 1 (UMa3/U1), is een ongelooflijk zwakke en oude groep sterren op 30.000 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Ursa Major (waarin de Grote Beer zit).

UMa3/U1 verbergt zich in het volle zicht

UMa3/U1 is lange tijd onzichtbaar geweest omdat het ongelooflijk zwak en klein is. We hebben het over slechts 60 sterren die ongeveer 10 lichtjaar omspannen.

Ter vergelijking: één lichtjaar komt overeen met ongeveer 6 biljoen mijl. Zelfs met krachtige telescopen zou het hetzelfde zijn als proberen een handvol stofdeeltjes te ontdekken die naast een zoeklicht zweven.

Ondanks zijn kleine formaat is dit kleine kosmische buurland eigenlijk heel dichtbij: slechts 30.000 lichtjaar verwijderd van de aarde. Het bevindt zich in het sterrenbeeld Grote Beer (dat de Grote Beer bevat).

Is UMa3/U1 een sterrenstelsel of een sterrenhoop?

De belangrijkste vraag die astronomen stellen is: is UMa3/U1 een echt dwergstelsel, of is het een sterrenhoop? Het antwoord ligt wellicht in een mysterieuze, onzichtbare substantie: donkere materie.

Men denkt dat sterrenstelsels bij elkaar worden gehouden door de zwaartekracht van donkere materie, een soort materie die we niet direct kunnen zien, maar wetenschappers weten dat het bestaat vanwege de zwaartekrachteffecten ervan.

Aan de andere kant houdt de zwaartekracht alleen sterren in sterrenhopen meestal bij elkaar, vaak zonder de hulp van donkere materie.

De plotselinge verspreiding van UMa3/U1-sterren leidde echter niet tot hun desintegratie door zwaartekrachten in de Melkweg. Zou donkere materie de onzichtbare lijm kunnen zijn die dit kosmische afval bij elkaar houdt?

‘Het object is zo klein dat de overleving op de lange termijn behoorlijk verrassend is’, legt Will Cerny, een van de onderzoekers aan de Universiteit van Californië, Californië uit. Yale universiteit Een afgestudeerde student die deelneemt aan het onderzoek. ‘Je zou verwachten dat de harde getijdenkrachten van de Melkwegschijf het systeem inmiddels uit elkaar zouden hebben gescheurd, zonder dat er nog waarneembare resten achterblijven.’

UMa3/U1 als sterrenstelsel

Ten eerste zou UMa3/U1 een echt dwergstelsel kunnen zijn, een entiteit die een zeer lage hoeveelheid zichtbare materie bevat vergeleken met wat we normaal gesproken in dergelijke sterrenstelsels waarnemen.

Deze eigenschap maakt het een interessant onderwerp voor onderzoek, omdat het suggereert dat UMa3/U1 grotendeels uit donkere materie zou kunnen bestaan.

Als UMa3/U1 inderdaad een dwergstelsel is dat rijk is aan donkere materie, zou het waardevolle informatie kunnen opleveren over de rol van donkere materie in de vorming en evolutie van sterrenstelsels.

Het zou de theorie kunnen ondersteunen dat veel van deze door donkere materie gedomineerde sterrenstelsels bestaan, maar voor onze ogen verborgen blijven, wat mogelijk een revolutie teweegbrengt in ons begrip van de structuur van het universum.

Sterrencluster

Als alternatief zou UMa3/U1 een sterrenhoop kunnen zijn die op het punt staat uiteen te vallen. Dit perspectief beeldt UMa3/U1 af als een kosmische anomalie, een verzameling sterren die miljarden jaren met elkaar verbonden zijn gebleven en zich nu mogelijk in de laatste fase van desintegratie bevinden als gevolg van zwaartekrachten in de Melkweg.

Het in realtime observeren van een dergelijke desintegratie zou een unieke kans bieden om de levenscyclus van sterrenhopen en de dynamische processen die betrokken zijn bij hun evolutie en desintegratie te bestuderen.

Als het eerste scenario waar blijkt te zijn, zou dit opwindend bewijs zijn ter ondersteuning van onze huidige leidende theorie over hoe het universum werkt: het Lambda Cold Dark Matter (LCDM)-model.

Dit model suggereert dat toen ons sterrenstelsel werd gevormd, het honderden kleinere satellietsystemen aantrok die er vandaag de dag nog steeds omheen draaien.

UMa3/U1 Kosmische geestenjacht

“Of toekomstige waarnemingen bevestigen of ontkennen dat dit systeem een ​​aanzienlijke hoeveelheid donkere materie bevat, we zijn erg enthousiast over de mogelijkheid dat dit object het topje van de ijsberg is – dat het het eerste voorbeeld zou kunnen zijn van een nieuwe klasse van extreem donkere materie. ', zegt Cerny. 'Het zwakste dat tot nu toe aan ontdekking is ontsnapt.'

Het team gebruikte krachtige telescopen op Hawaï, zoals het WM Keck Observatorium en de Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT), om zich op dit hemelse mysterie te concentreren.

Nu zijn er meer observaties nodig om de ware aard van UMa3/U1 te onthullen.

De magie van het onbekende

‘Deze ontdekking kan ons begrip van de vorming van sterrenstelsels en misschien zelfs de definitie van sterrenstelsels op de proef stellen’, zegt Simon Smith, afgestudeerd astronomiestudent aan de Universiteit van Victoria en hoofdonderzoeker van het onderzoek.

Of het nu een dwergstelsel of een sterrenhoop is, UMa3/U1 herinnert ons aan de enorme geheimen die verborgen zijn in de kosmische duisternis. De sensatie van ontdekking? Nou, deze schijnt net zo helder als altijd.

Het onderzoek is gepubliceerd in Astrofysisch tijdschrift En ArXiv.org.

—–

Vind je het leuk wat ik lees? Abonneer u op onze nieuwsbrief en ontvang boeiende artikelen, exclusieve inhoud en de laatste updates.

Bezoek ons ​​op EarthSnap, een gratis app aangeboden door Eric Ralls en Earth.com.

—–