Syfilis-achtige ziekten waren wijdverspreid in Amerika voordat Columbus arriveerde

De geschiedenis van het ontstaan ​​en de verspreiding van infectieziekten was al vóór het ontstaan ​​van de COVID-19-pandemie van groot belang voor de mondiale gezondheid. Met behulp van moderne laboratoriummethoden kunnen onderzoekers nu de kleinste sporen DNA van ziekteverwekkers in prehistorische vondsten detecteren. Dit betekent dat ze kunnen nagaan hoe ziekteverwekkers zich historisch hebben verspreid en hoe hun evolutionaire ontwikkeling is verlopen.

Een internationale onderzoeksgroep onder leiding van professor Verena Schünemann van de Universiteit van Bazel, voorheen aan de Universiteit van Zürich, in samenwerking met de ETH Zürich en de universiteiten van Wenen en São Paulo, onderzocht prehistorische botten van vier individuen die 2000 jaar geleden stierven in de wereld. Het kustgebied van Santa Caterina, Brazilië. Bij sommige individuen zijn duidelijke pathologische veranderingen ontdekt in prehistorische botten die erop zouden kunnen wijzen dat de overledene aan een ziekte leed die lijkt op syfilis.

Prehistorisch DNA uit botten van meer dan 2000 jaar oud

De onderzoekers gebruikten boorgereedschappen van tandartsen om onder steriele omstandigheden kleine botmonsters te verwijderen. Uit die monsters isoleerden ze prehistorisch genetisch materiaal (oud DNA) van de ziekteverwekker van syfilis. Hun onderzoek werd gepubliceerd in het beroemde wetenschappelijke tijdschrift natuurHet laat zien dat alle onderzochte bacteriële genomen herleidbaar zijn Endemische Treponema pallidum Stam – d.w.z. de ziekteverwekker die de ziekte veroorzaakt.

Treponema is een groep infectieziekten waartoe ook syfilis behoort, die via seksueel contact wordt overgedragen. Hoewel syfilis als geslachtsziekte een mondiaal gezondheidsrisico vertegenwoordigt, komt syfilis, die wordt verspreid door huidcontact, tegenwoordig alleen voor in zeer droge gebieden van Afrika en Azië.

“Ons onderzoek kon aantonen dat endemische syfilis ongeveer 2000 jaar geleden al aanwezig was in de vochtige gebieden van Brazilië”, zegt Scheunemann. Dit betekent dat mensen al besmet waren met endemische syfilis, misschien door huidcontact, meer dan 1000 jaar voordat Columbus in de Nieuwe Wereld arriveerde.

Syfilis-achtige ziekten ontstonden vóór Columbus

Er wordt nog steeds intensief gedebatteerd onder medisch specialisten en historici over de vraag of de matrozen en soldaten van Christoffel Columbus bij hun terugkeer in 1492 seksueel overdraagbare syfilis van de Nieuwe Wereld naar de Oude Wereld brachten. De ziekte verspreidde zich snel vanaf het einde van de 15e eeuw, vooral vanaf het einde van de 15e eeuw. in havensteden.

“Het feit dat de resultaten een endemisch type spirocheetziekte vertegenwoordigen, en niet seksueel overdraagbare syfilis, laat de oorsprong van seksueel overdraagbare syfilis onzeker”, zegt Kerto Majander, een postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Basel en een van de hoofdauteurs van het artikel. postdoctoraal onderzoek aan de Universiteit van Basel. de studie. De auteurs beweren echter dat er veel is dat erop wijst dat leptospirose vóór de tijd van Columbus al wijdverspreid was in Europa.

“Aangezien we in Zuid-Amerika geen seksueel overdraagbare syfilis hebben aangetroffen, lijkt de theorie dat Columbus syfilis naar Europa heeft gebracht uiterst onwaarschijnlijk”, beaamt Schunemann. Eerdere ontdekkingen van haar groep, bijvoorbeeld in Finland en Polen, suggereren dat sommige vormen van leptospirose ook al in Europa voorkwamen.

Het is mogelijk dat het recombinatieproces heeft geleid tot de ontwikkeling van syfilisachtige ziekten

Veel bacteriesoorten wisselen eigenschappen uit die van evolutionair belang zijn via wat bekend staat als horizontale genoverdracht of recombinatie. Een vergelijking tussen prehistorisch DNA in Braziliaanse botten en hedendaagse ziekteverwekkers laat zien dat deze recombinatiegebeurtenissen al hebben plaatsgevonden. “We kunnen niet precies vaststellen wanneer deze uitwisseling heeft plaatsgevonden, maar het kan een van de drijvende mechanismen zijn in de divergentie tussen de subtypes die verschillende spirocheteninfecties veroorzaken”, zegt Marta Pla Diaz van de Universiteit van Basel, de andere hoofdauteur van het artikel. Stadion.

DNA-vergelijking maakt ook datering mogelijk Treponema pallidum Het uiterlijk van de familie moet worden afgeleid. Uit hun onderzoek blijkt dat deze ziekteverwekkers ergens tussen 12.000 en 550 voor Christus zijn ontstaan. De geschiedenis van deze ziekteverwekkers reikt dus veel verder dan eerder werd aangenomen.

“Hoewel de oorsprong van syfilis nog steeds ruimte laat voor de verbeelding, weten we nu tenminste zonder enige twijfel dat treponematose niet vreemd was aan de Amerikaanse bevolking die leefde en stierf eeuwen voordat Europeanen het continent verkenden”, besluit Scheunemann. Zij en haar team zijn ervan overtuigd dat vooruitgang in prehistorische DNA-analyse ook zou kunnen leiden tot het ontdekken van de oorsprong van geslachtssyfilis.