March 28, 2024

50.000 jaar oude diamanten kunnen worden gebruikt om extreem sterke maar kneedbare elektronica te ontwerpen

50.000 jaar oude diamanten kunnen worden gebruikt om extreem sterke maar kneedbare elektronica te ontwerpen

Om tot hun conclusies te komen, gebruikten de wetenschappers de nieuwste gedetailleerde kristallografische en spectroscopische onderzoeken van het mineraal lonsdaleite uit de Canyon Diablo-ijzermeteoriet die voor het eerst werd ontdekt in 1891 in de woestijn van Arizona.

Vernoemd naar de baanbrekende Britse kristalloloog Dame Kathleen Lonsdale, werd eerder gedacht dat het was samengesteld uit pure zeshoekige diamant, waardoor het zich onderscheidde van klassieke kubieke diamant. Het team ontdekte echter dat het eigenlijk is samengesteld uit nanogestructureerde diamanten en grafeenachtige tussenlagen – waar twee mineralen samen in een kristal groeien – diaphieten genoemd. Het team identificeerde ook stapelfouten, of “fouten”, in de opeenvolging van zich herhalende patronen van lagen van atomen.

“Door te leren over de verschillende soorten groei tussen grafeen- en diamantstructuren, kunnen we de druk- en temperatuuromstandigheden die optreden tijdens een asteroïde-impact beter begrijpen”, zegt Peter Nemeth, hoofdauteur van de studie, in een informatieve verklaring.

Németh en collega’s ontdekten ook dat de afstand tussen lagen grafeen Ongebruikelijk vanwege de unieke omgevingen van koolstofatomen die voorkomen op het grensvlak tussen diamant en grafeen. Ze toonden ook aan dat de diafragmastructuur verantwoordelijk is voor een voorheen onverklaard spectroscopievoordeel.

“Dit is heel opwindend omdat we nu diafragmastructuren in diamant kunnen onthullen met behulp van een eenvoudige spectroscopische techniek zonder de noodzaak van dure en arbeidsintensieve elektronenmicroscopie”, zei co-auteur van de studie, Chris Howard.

Afhankelijk van de groep kunnen de structurele eenheden en complexiteit die in de lonsdaleite-monsters worden vermeld, voorkomen in een grote verscheidenheid aan andere koolstofhoudende materialen als gevolg van schokken en statische druk of door neerslag uit de dampfase.

Ze zijn dus van mening dat het door de gecontroleerde groei van de laagstructuren mogelijk moet zijn om supersterke en flexibele materialen te ontwerpen, evenals aanpasbare elektronische eigenschappen van geleider tot isolator.