We hebben zojuist ons eerste bewijs ontvangen van twee planeten die dezelfde baan delen: ScienceAlert

Het zonnestelsel is een redelijk georganiseerde plaats. Elke planeet blijft in zijn baan, op zijn eigen baanafstand van de zon, en bemoeit zich met zijn eigen zaken.

De meeste planetaire systemen die we daar in de wijdere melkweg hebben ontdekt, lijken deze trend ook te volgen. Volgens de theorie zouden twee planeten dezelfde baan kunnen delen – en nu denken astronomen voor het eerst dat we daar mogelijk bewijs van hebben in een klein planetair systeem op ongeveer 370 lichtjaar van de aarde.

De werelden die deelnemen aan de baan staan ​​bekend als Trojaanse planeten, of voor de buitenste planeten, Trojaanse planeet asteroïde clusters die de baan van Jupiter delen, opgehangen aan vaste zwaartekrachtpunten langs zijn baan.

“Twintig jaar geleden werd theoretisch voorspeld dat paren planeten met een vergelijkbare massa dezelfde baan rond hun ster zouden kunnen delen, de zogenaamde Trojaanse planeten of co-orbiting planeten. Voor het eerst hebben we bewijs gevonden om dit idee te ondersteunen.” zegt astrofysicus Olga Palsaloper Rosa Van het Centrum voor Astrobiologie in Spanje.

border frame=”0″allow=”versnellingsmeter; automatische start; Klembord schrijven. gyroscoop gecodeerde media; foto in foto; delen op het web “allowfullscreen>”.

Het systeem waarin de ontdekking is gedaan is al beroemd: PDS-70. Hier hebben we voor het eerst directe beelden gezien van niet slechts één exoplaneet, maar twee in wording, schat Gasreuzen De namen zijn PDS-70b en PDS-70c. Ook hier hebben astronomen bewijs gevonden van een maanvormende schijf rond een van de proto-exoplaneten, PDS-70c.

Nu heeft een nadere beschouwing bewijs opgeleverd van iets – een zwakke klodder die nog zwakker is dan een exoplaneet – die de baan van PDS-70b deelt. Berekeningen geven aan dat wat het ook is, tot tweemaal de massa van de maan van de aarde is.

En hoewel dit punt geen planeet is, zijn onderzoekers enthousiast over de locatie.

Het zit in een plaats die bekend staat als een Lagrangiaans of Lagrangiaans punt. Elk systeem met twee lichamen heeft vijf van dergelijke punten: drie langs de lijn (L1, L2 en L3) die de twee lichamen verbindt, en twee (L4 en L5) langs de baan van het kleinere lichaam. Het zijn ruimtes waar de zwaartekrachtinteractie tussen de twee lichamen in evenwicht is zwaartekracht Nodig voor een kleiner lichaam om mee te bewegen.

Jupiter verzamelt asteroïden in L4 en L5, samen bekend als de Trojaanse paarden. De aarde bevat ook twee Trojaanse asteroïden. Het zijn ook goede parkeerplaatsen voor ruimteobservatoria; De woning van JWST bevindt zich op Zon Lagrangiaanse aarde en zon. Het is dus logisch dat iets groters op een van deze handige plaatsen kan parkeren, maar we hebben weinig bewijs gevonden.

Het lijkt passend dat we het zouden vinden in het PDS-70-systeem, op de loer L5 Lagrange.

“Wie kan zich twee werelden voorstellen die dezelfde lengte van het jaar en dezelfde levensomstandigheden delen? Ons werk is het eerste bewijs dat dit type wereld kan bestaan”, zei hij. Palsaloper Rosa zegt. “We kunnen ons voorstellen dat een planeet een baan kan delen met duizenden asteroïden, zoals in het geval van Jupiter, maar het is verbazingwekkend dat planeten dezelfde baan kunnen delen.”

Voorlopig is de orbitale partner waarschijnlijk een dikke stofwolk, de bouwstenen van een nieuwe planeet, niet een hele planeet. Dit kan ons helpen niet alleen de mogelijke vorming van buitenaardse wezens te begrijpen, maar ook de vorming van planetaire systemen.

Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat Jupiter in de loop van de tijd Trojaanse paarden heeft verzameld en van een punt verder van de zon is gemigreerd. Een studie van PDS-70b vergelijkbaar met Jupiter zou deze theorie kunnen verduidelijken.

We zullen echter nog even moeten wachten op antwoorden. Het team zal in 2026 opnieuw naar het systeem moeten kijken om te zien of het punt langs PDS-70b beweegt als een gemeenschappelijke orbitale metgezel van de L5 Lagrangiaan.

“Dit wordt een doorbraak op het gebied van exoplaneten”, Palsaloper Rosa zegt.

Onderzoek gepubliceerd in Astronomie en astrofysica.