NASA’s Perseverance-rover beweegt en betrekt Mars bij de Jezero-krater en pikt monsters op van die wereld helemaal terug.
Een grote klus voor de Perseverance-rover is het zoeken naar astrobiologisch bewijs, inclusief cachemonsters die tekenen van veroudering kunnen vertonen op Mars – het oude microbiële leven.
Daartoe liet de robot tien monsterbuisjes op de planeet vallen, gevuld met een verzameling geologie van Mars. Er komen nog meer buisversies. Van de 43 buizen die door Perseverance zijn gevlogen, zijn er 38 monsterverzamelbuizen, waarvan vijf “getuigebuizen” die zijn ontworpen om de netheid van het bemonsteringssysteem tijdens de missie te controleren.
Maar wat zijn precies de “verwijderbare berichten” van Mars die we kunnen leren door monsters op onze manier af te vuren?
Verwant: Zo zullen NASA en Europa monsters van Mars terugsturen naar de aarde (video)
Sommige van deze buitenaardse goodies zullen in de jaren 2030 snel terug naar de aarde worden getransporteerd, als alles goed gaat. Het terugbrengen van deze kostbare lading naar de aarde en het evalueren ervan in laboratoria is een internationale en uitgebreide aangelegenheid die geleid wordt door de samenwerking tussen NASA en de European Space Agency.
Spieren van het Mars-mechanisme Vereist: een gezonde Perseverance-rover, een modellander met een mooie robotarm, twee creatie-achtige helikopters, een krachtige Mars-stijgrover voor monsters van de zolder naar de baan om Mars, en een aarde-lanceer-retourrover. Een systeemcapsule komt de aarde binnen om uiteindelijk een noodlanding te maken in de woestijn van Utah.
Natuurlijk is de Mars Sample Return (MSR) Interplanetary Relay Foundation een supersnelle missie. U vraagt om veel geld in miljarden dollars.
Maar het verwachte wetenschappelijke rendement is duidelijk. Onderzoekers zijn benieuwd naar het bereik van de stukjes en beetjes en de atmosfeer van de Rode Planeet die naar de aarde zullen worden gedumpt.
Lees verder: De Mars-sonde bergt het laatste monster op en voltooit de opslagplaats van de Rode Planeet
absolute leeftijden
Een van degenen die reikhalzend uitkijken naar deze wetenschappelijke prijs is Amy Williams, assistent-professor geowetenschappen aan de Universiteit van Florida in Gainesville. Ze is co-wetenschapper op de NASA Perseverance rover en is sinds 2009 lid van het NASA Curiosity wetenschapsteam.
Een van de zeer aantrekkelijke dingen van het cache-monster, zei Williams, is dat door enkele stollingsgesteenten (gemaakt van lava of magma) van de bodem van de krater terug te brengen, wetenschappers in staat zullen zijn om de absolute leeftijd van die rotsen te bepalen en te weten precies wanneer ze gevormd zijn.
“Hoewel we dit hebben gedaan met Mars-meteorieten, weten we niet echt waar ze vandaan kwamen op Mars. De teruggestuurde monsters zijn speciaal omdat ze een zeer specifieke context en omgeving hebben die we zorgvuldig hebben gemarkeerd met een lading volharding voordat ze werden bemonsterd,” Williams vertelde Space.com.org.
Door de absolute leeftijd van de rotsen in Jezero Crater te bepalen, kunnen onderzoekers bepalen wanneer water op Mars stroomde en wanneer de delta zich vormde en actief was.
“We hebben ideeën over wanneer het water op Mars meestal stopt met stromen, maar met deze monsters zullen we eindelijk cijfers hebben waarmee het moeilijk is om mee te werken! Dit stemt tot nadenken voor hoe lang water actief is geweest op Mars, wat implicaties heeft voor wanneer de gebied was bewoonbaar.” bewoonbaar, en als er al leven is ontstaan”, zegt Williams.
delta voorkant
Ook op de eerste set pijpen nu bij Three Forks in de vloer van Jezero Crater zijn geselecteerde monsters van het “Delta Front” dat lang geleden is gevormd.
Het deltafront is een landschap van rotsen en sediment aan de westelijke rand van de krater, een geologische omgeving die miljarden jaren geleden werd gevormd aan de samenvloeiing van de Mars-rivier en het kratermeer.
“Als astrobioloog ben ik erg enthousiast over dit spul! Een deel van de reden dat we Jezero en zijn delta’s bezoeken, is omdat delta’s bewoonbare omgevingen op aarde zijn die bewijs van leven in hun rotsen en mineralen kunnen bewaren”, voegt Williams toe. “We hopen monsters van het deltafront terug te sturen die ons meer kunnen vertellen over de mogelijkheid om biosignaturen in dit soort rotsen op Mars te behouden”, zei ze.
De tot nu toe gevangen monsters vertegenwoordigen duidelijk een verscheidenheid aan gesteentesoorten. Dit is een langetermijndoelstelling geweest van MSR-bemonsteringsplannen.
“Het is dus geweldig om te zien dat Jezero Crater echt interessante stollingsgesteenten en afzettingsgesteenten biedt die duidelijk in een aquatische omgeving zijn geplaatst”, zegt Steve Ruff, een planetair geoloog en universitair hoofddocent onderzoek aan de Arizona State School of Earth and Space Exploration. Universiteit in Tempe, Arizona.
“Deze stollingsgesteenten kunnen worden gebruikt om absolute ouderdomsdata te geven voor wanneer ze zich hebben gevormd, iets wat je niet echt kunt doen met sedimentair gesteente”, merkt Ruff op. “En als stukjes van de coating, waarvan sommige zijn gevangen, vast komen te zitten in de monsterbuizen, zou dat ons de mogelijkheid geven om te zien of microben mogelijk betrokken zijn bij het maken ervan, wat iets is dat te zien is in geverfde rotsen op aarde”, zegt hij.
Sedimentaire gesteenten verzameld uit delta-sedimenten zijn de reden waarom Jezero Crater werd gekozen voor de Perseverance Rover-missie. Bovendien is een fijn moddersteenmonster dat bewijs van organisch materiaal vertoont, het meest verleidelijk voor de mogelijkheid van microbieel leven, zegt Roff.
“Het zou moeilijk zijn om organisch materiaal in verband te brengen met leven, aangezien het waarschijnlijk na miljarden jaren in de omgeving van Mars ernstig zou zijn afgebroken”, zegt Ruff. Hij concludeert: “Het is waarschijnlijk dat er een soort synthetisch bewijs nodig is om het buitengewone bewijs te leveren dat nodig is om de buitengewone claim van leven op Mars te maken, om de formulering van Carl Sagan te parafraseren.”
Mars-vermoeidheid?
Er zijn mensen met een geval van “Mars-moeheid” – dat de Rode Planeet niet interessant is omdat de zoektocht naar leven daar al tientallen jaren aan de gang is – en het gaat binnenkort gebeuren.
“Het is niet waar”, antwoordde Natalie Cabrol, directeur van het Carl Sagan Research Center van het SETI Institute in Mountain View, Californië. Ze zei dat de enige missie die naar leven op Mars zocht, Viking was, het dubbele sondeproject van NASA in 1976.
“wij hebben Nee “Ik ben altijd op zoek geweest naar leven op Mars”, vertelde Caprol aan Space.com. Ik zing dit lied al heel lang. Na de Vikingen werden missies gekenmerkt door milieu en bewoonbaarheid. En zelfs voor doorzettingsvermogen mag je niet vergeten dat het leven en het milieu samen evolueren. Je moet experimenten ontwerpen om naar deze co-evolutie te zoeken, en op microscopische schaal, niet op de schaal waarop je geologische verkenning doet, wat we hebben gedaan.”
Lees verder: Viking op 40: hoe een NASA Mars-missie aan het licht kwam
waar is het werk
Hoewel er momenteel geen lopende zoektocht naar leven op Mars is, kan het zijn dat het binnenland van Mars de plaats is waar de actie is. “Ik ben iemand die denkt dat het dichter bij de oppervlakte is dan we denken,” zei Caprol. “Misschien ontdekken we dat het leven op sommige plaatsen is afgeschermd van straling. Misschien kunnen microben op meer plaatsen overleven dan we denken.”
Caprol zei dat de succesvolle MSR-campagne, samen met een kijkje in het lab naar wat er is geretourneerd, “ons ons eerste inzicht kan geven in het soort schaal en resolutie dat nodig is om te begrijpen wat er aan de hand is.”
Wat betreft de detectie van leven op Mars in die monsters: “er is weinig kans dat we leven zullen vinden volgens de bemonsteringsmethode die in de huidige missies wordt gebruikt. We moeten beginnen met het bestuderen van het type microbiële milieu-onderzoeksmissies”, stelt Caprol. “Ja, we zullen veel leren, wat zal leren hoe vervolgmissies te doen.
Wij hebben bijvoorbeeld geen dossier identificatie van het leven, punt. wij hebben Beschrijvingen van het leven’, waarschuwde Caprol. Ik vind het jammer dat we alleen in termen van het milieu denken. Dit is nu de achilleshiel van ons onderzoek.”
Checklist die nog gedaan moet worden
Het Automated Mars Sample Return Project zal, indien succesvol, waarschijnlijk tot verbijstering leiden. Er zal ongetwijfeld een checklist zijn met dingen die nog gedaan moeten worden om de geheimen van Mars beter te begrijpen.
Er wordt gesproken over goedkope bussen die niet alleen nieuwe manieren bieden om wetenschappelijke hiaten op Mars op te vullen, maar die ook de weg vrijmaken voor eventueel opstartverkeer op de Rode Planeet.
“Als je de eenheidskosten van een missie kunt verlagen, gebeuren er veel dingen”, zegt Richard (Rick) Davis, adjunct-directeur voor wetenschap en verkenning bij NASA’s Science Mission Directorate. “We denken dat de kracht van kleine missies enorm is vergroot.”
Ter ondersteuning van het Humans on Mars-programma zouden er bijvoorbeeld meerdere weerstations op het aardoppervlak kunnen worden geplaatst. Weersensoren die op lagere hoogten cirkelen, evenals een reeks orbiters die de Rode Planeet vanuit verschillende uitkijkpunten kunnen bekijken, kunnen ook worden geplaatst om te zien hoe het weer op Mars echt werkt, en ons uiteindelijk in staat stellen het weer te voorspellen, “zei Davis voegt toe.
Ruimtepakken, luikzegels
Wat betreft het retourproject voor Mars-monsters, dit project vertegenwoordigt een van de topprioriteiten die de wetenschappelijke gemeenschap al tientallen jaren gretig nastreeft, zei Davis.
“Materialen die terugkomen naar de aarde zijn uiteraard essentieel voor de wetenschap. Ik denk dat het inzicht zal geven in termen van hun schurende eigenschappen en hoe deze materialen bijvoorbeeld ruimtepakken en ventilatieopeningen beïnvloeden. Ook kunnen ademhalingsrisico’s beter worden begrepen, ‘ voegde Davis eraan toe.
Een ander voordeel van de MSR is het onderzoek en de ontwikkeling die nodig is om vracht van Mars robotisch terug te sturen. Davis is van mening dat het vluchtscenario zoals dat momenteel is geschreven, zal helpen om de ruimtevaarttechnologie redelijk vooruit te helpen. “Ik denk dat er naar alle waarschijnlijkheid lessen zullen worden getrokken die ons zullen helpen bij de manier waarop we menselijke missies daarbuiten benaderen”, zei Davis.
Volg ons @medewerker (Opent in een nieuw tabblad)of binnen Facebook (Opent in een nieuw tabblad) En Instagram (Opent in een nieuw tabblad).
“Reizende ninja. Onruststoker. Spekonderzoeker. Expert in extreme alcohol. Verdediger van zombies.”
