Vijf Albertanen wandelen mee om de bevrijding van Nederland te herdenken

Artikel Inhoud

Na een onderbreking van twee jaar zal Dick Olver eindelijk deelnemen aan een bedevaart ter ere van Canadese soldaten die hielpen bij de bevrijding van Nederland in de Tweede Wereldoorlog.

Artikel Inhoud

Nadat het internationale reizen was stopgezet bij de start van COVID-19, zal in september de In Our Father’s Footsteps Memorial Parade plaatsvinden. Het was oorspronkelijk gepland om samen te vallen met de 75e verjaardag van de onafhankelijkheid van het land.

Voor Olver was het een kans om te zien waar zijn vader, zes ooms, zijn moeder en stiefvader allemaal werkten. Hij is een van de slechts vijf mensen uit het gebied die momenteel zijn geregistreerd om de 60 kilometer lange route te lopen op de paden die door Canadese soldaten zijn afgelegd.

“Om die connectie te maken, om te kijken naar de plaatsen die ik ken, weet ik dat ze vochten en dat er littekens waren”, zei hij.

“Ik denk dat we het moeten onthouden, en dit is een manier om dat te doen. … Ik denk dat het belangrijk is om te onthouden welke offers er zijn gebracht.”

Artikel Inhoud

Zijn vader, John, meldde zich in 1939 aan voor het leger en werd in 1940 naar het buitenland gestuurd. Hij vocht door heel Europa, inclusief het bestormen van de stranden op D-Day. Haar moeder Mary volgde haar naar Europa als onderdeel van de eerste compagnie van het Canadian Women’s Army Corps en diende in Londen. Ze stierf heel jong aan borstkanker, maar haar stiefmoeder Ida was ook verpleegster en diende in Normandië en Duitsland.

Een van de stops was waar zijn oom Harry vocht in de Slag om de Schelde en het Eerste Canadese Leger hielp een grote overwinning voor de geallieerden te behalen. Ze namen 41.043 Duitsers gevangen, hoewel de Canadezen 6.367 doden, gewonden of vermisten verloren. Gezien de impact van die oorlog wordt deze zelden besproken of onderwezen op scholen of in het historische geheugen.

Artikel Inhoud

Olver heeft zich aangemeld om in 2020 met zijn vrouw te lopen, maar hij zal nu thuis zijn voor de geboorte van een kleinkind. Maar hij kon niet terugkeren van de reis.

“De loting was sterk”, zei hij.

De vader van Sherry Hirshe was tijdens de oorlog arts. Hij maakte deel uit van de D-Day-invasie en diende in een ziekenhuis in Nijmegen, een andere stop op de tour.

“Hij wist niet hoe hij van de stranden van Normandië kwam… omdat hij een dokter was en zei dat hij een groot rood kruis op zijn helm had”, zei de inwoner van Fort Macleod.

Rulon Hirsche vertelde niet veel over zijn eigen ervaringen in de oorlog met Sherry, maar hij vertelde haar wel hoe Canadese soldaten overleefden op tulpenbollen en gaf hun rantsoenen aan kinderen in heel Amsterdam en Nederland.

Artikel Inhoud

Rulon diende bij zijn terugkeer in het Royal Canadian Legion en kon de 50e verjaardag van Emancipation halen, maar kon de 60e niet halen. Hij stierf 13 jaar geleden en dit is een manier voor zijn dochter om zijn fakkel te dragen.

Maar het is meer dan een herinnering voor zich dragen. Het is ook een kans om huidige generaties op te leiden die misschien niet begrijpen of weten wat de Canadezen in Europa hebben bereikt en de impact die ze hadden op Nederland.

“Ze weten niet waarom we een vrij land hebben”, zei hij. “Het had tijdens de oorlog heel anders kunnen zijn en we hadden in zo’n situatie kunnen verkeren, maar gelukkig waren we dat niet. Ik denk dat de kinderen van vandaag het moeten weten.

Meer dan 100 Canadezen reizen van 7 tot en met 19 september naar Nederland voor het non-profit evenement, met festivals op verschillende haltes onderweg. Het omvat ook een stop bij Head Loo Palace voor een speciale ceremonie met prinses Margrit, waar studenten van de McMaster University de Canadian Memorial Torch passeren die ze hebben ontworpen en gebouwd.

Artikel Inhoud

“Het hele punt van de Canadian Remembrance Torch is om de herdenking het hele jaar door te promoten”, zegt Karen Hunter, oprichter en organisator van de Remembrance Parade.

Hij zei dat er in Nederland een heel ander begrip en benadering is voor het herdenken van de bevrijding en dat het een veel grotere rol speelt dan in Canada. Hunter zegt dat de reden dat ze het uit de eerste hand hebben meegemaakt geen steek houdt voor haar, gezien het aantal Canadezen dat in het theater vecht of bijdraagt ​​aan de oorlogsinspanning. Ogenschijnlijk was de impact van vermiste personen die niet thuiskwamen en offers die werden gebracht opnieuw gevoeld in Canada.

Het werd geïnspireerd door een oorlogsmonument dat zijn vader, Gilbert Hunter, voor zijn dood schreef voor zijn familie, waarin hij zijn ervaringen beschrijft. Dit monument diende als gids en inspiratiebron voor deze wandeling.

In de oorspronkelijke setting van de wandeling deed hij een oproep aan alle Canadezen en kreeg honderden reacties.

“Dus wat oorspronkelijk in de voetsporen van mijn vader stond, werd de voetsporen van onze vader”, zei hij.

Er is nog ruimte voor anderen om zich in te schrijven voor de bedevaart, met als deadline 28 juli.

Ga voor meer informatie naar www.inourfathersfootsteps.com

[email protected]

Twitter: @JoshAldrich03