Vetzuren kunnen in de ruimte voorkomen

Een team van natuurkundigen heeft ontdekt dat de moleculaire wolkenomgeving in de interstellaire ruimte de aanwezigheid van vetzuren, een essentieel ingrediënt voor het leven op aarde, zou kunnen ondersteunen.

Astronomen hebben de afgelopen jaren grote vooruitgang geboekt bij het identificeren van een verscheidenheid aan organische en prebiotische moleculen in interstellaire gaswolken. Rijk aan koolstof en zuurstof, deze moleculen zijn de bouwstenen van de chemie die in het leven wordt gebruikt. Astronomen hebben bijvoorbeeld onlangs enkele aminozuren ontdekt, die de basiscomponenten zijn van alle eiwitten die door het leven op aarde worden gebruikt.

Terwijl astronomen steeds complexere organische moleculen blijven ontdekken, is het niet meer dan normaal om je af te vragen wat er nog meer zou kunnen zijn. Maar de ruimte is een extreem barre omgeving voor het leven, niet alleen vanwege de vriestemperaturen, maar ook vanwege de intense straling die constant door elk deel van de interstellaire ruimte stroomt.

Ondanks deze uitdagingen voerde een team van natuurkundigen een reeks computersimulaties uit van een typische interstellaire omgeving en ontdekte dat zich daar vetzuren kunnen vormen en vast komen te zitten. Vetzuren zijn ketens van koolstof- en waterstofatomen die de bouwstenen zijn voor elk type vet dat we consumeren en in ons lichaam behouden.

De onderzoekers ontdekten dat koolstof en waterstof van nature aan elkaar kunnen binden ondanks de lage temperaturen en lage drukomgevingen van de interstellaire gaswolken. Deze kettingen vormen dan stabiele bindingen die lange tijd kunnen blijven bestaan. Hun onderzoek is beschikbaar op arXiv Prepress-server.

Vetzuren combineren zich ook met aminozuren om complexere eiwitstructuren te vormen, dus de ontdekking van vetzuren in nevels zal bevestigen dat de ingrediënten voor leven overvloedig aanwezig zijn in het hele universum.

Om deze vetzuren te vinden, hebben astronomen ontdekt dat we bestaande technologieën kunnen gebruiken. Een dergelijke techniek wordt microgolfrotatiespectroscopie genoemd. Vetzuren kunnen op bepaalde manieren roteren en bepaalde frequenties van microgolfstraling vrijgeven die we kunnen detecteren. Er zullen meer waarnemingen nodig zijn om te ontdekken of deze fundamentele componenten echt bestaan ​​in de diepten van de ruimte.