Vermaak, maar tegen welke prijs – raakt Jumbo-Visma in paniek in Tou-Rouleur

13 juli 2023

De eindklassementsstrijd van de Tour de France is een uithoudingsrace. De winnaar aan het einde van de drie weken is de rijder die zijn inspanningen tot in de perfectie heeft getimed, niet te veel centen heeft uitgegeven wanneer ze niet nodig zijn en genoeg werk heeft verzet, maar Zojuist Adequaat. Elk klein beetje energieverbruik telt, en een enkele inschattingsfout kan het verschil zijn tussen geel op het podium in Parijs staan ​​of teleurgesteld de race verlaten. Niemand weet dit allemaal beter dan verdedigend Tour-kampioen Jumbo-Visma, wat de vraag oproept: wat hebben ze in vredesnaam gedaan tijdens etappe 12 van de race van dit jaar?

De strijd om de ontsnapping toen het peloton vandaag uit Rouen kwam, was absoluut meedogenloos – het kostte meer dan 80 km racen voordat een groep er eindelijk vandoor ging. Terwijl de voorkant van de race keer op keer kraakt, doet hij dat ook – rijders werden net zo snel uit het peloton getrapt als ze van de voorkant gingen en het peloton was op zijn snelste spin. Normaal gesproken zou dit een intimiderende situatie zijn voor het verdedigende gele team, dat liever de touwtjes in handen heeft dan met de ontsnapping mee te gaan. Vandaag was het echter het team van de raceleider dat de puinhoop maakte.

In flitsen van zwart en geel cirkelden mensen als Wout van Aert, Tiesj Benoot en Wilco Kelderman over het pad, begonnen zelf aan te vallen en naderden anderen. De ogen van degenen onder ons die naar de chaos op tv keken, werden nog groter toen geletruidrager Jonas Vingaard in zichzelf begon te graven, op jacht naar aanvallen van andere klassementskandidaten zoals Simon Yates, met Tadge natuurlijk. Pogačar bond wake op zijn wiel. De heisa ging door naarmate de kilometers verstreken, tot het punt waarop het onmogelijk werd om ons los te rukken van de actie van de race. Dit was amusement.

Het is moeilijk om je dergelijke races in voorbije Tours voor te stellen – vergelijk de economie en de door Team Sky geselecteerde treinen van de dag, toen de twee belangrijkste favorieten om de algemene race te winnen klaar stonden om de zaken te verlichten in de eerste kilometers van een etappe die had slechts een overgangsfase moeten zijn voor de GP-mannen. Het leek alsof het elke renner voor zich was en de tactiek van Jumbo was zelfs voor de meest ervaren wielerkenners een makkie.

In een gesprek met GCN na de etappe zei Merijn Zeeman, sportdirecteur van Jumbo-Visma, dat Jumbo graag een ontsnapping van de weg wilde hebben, idealiter met een van hun renners erin, om ervoor te zorgen dat extra seconden op de top van de klim en bij de finish werd weggenomen Pogakar, die Vinegegaards schoenen draagt ​​in WG. Dit is logisch voor de tactiek van het Nederlands team, maar het leek nog steeds alsof ze het op een manier deden die het zichzelf moeilijker maakte dan nodig was. Gewoonlijk zou een team als Jumbo-Visma eerder proberen de pauze te verlaten en vervolgens de weg blokkeren om te voorkomen dat deze uit de hand loopt, in plaats van de renners er zelf in te zetten. In hun offensieve race haalden ze zelfs superdomestique Vingegaard en back-up GC Sepp Kuss neer (Kuss slaagde erin het contact met de hoofdgroep te herwinnen, maar het was een gevaarlijk moment voor de Amerikanen.) Dus waarom deden ze het? Voelen ze de druk van hoe netjes uitgebalanceerd de GC aan de top is? Is dit het effect van Tadej Pogačar?

Zoals het hoort, lijkt de renner van UAE Team Emirates onder de huid van Jumbo-Visma te kruipen, hij zit zo dicht bij Vingegaard in het klassement dat ze geen time-outs hebben en geen kans hebben om zich goed te voelen. Hij heeft meermaals bewezen sneller te zijn dan Vingegaard in sprints voor bonificatieseconden, en in de laatste bergetappe is hij de sterkste van de renners. Hij was nooit bang om aan te vallen of agressief te racen, zeker niet als hij de zwakte van anderen rook, en dat leek Jumbo-Visma zenuwachtig te maken. De dag stond ver af van de gecontroleerde en afgemeten aanpak die we eerder in de race van het team in het geel zagen en in plaats daarvan begonnen ze er een beetje nerveus en rusteloos uit te zien.

Je zou zelfs kunnen stellen dat het Emirates-team in een sterkere positie uit de etappe van vandaag kwam dan Jumbo-Visma: ze hoefden veel minder werk te verzetten, het enige dat Pogačar in de wilde openingsuren naar de etappe van vandaag deed, was het wiel van Vingegaard volgen, terwijl de Deen was razend. Hij joeg weg wat zich voor hem op de weg verstopte. Er waren momenten dat de VAE vooraan in de race beter vertegenwoordigd was dan Jumbo, aangezien het zes renners in de kopgroep had terwijl Jumbo er maar vijf had. De etappe van morgen lag Pogačar ook goed, met aan het einde van de dag slechts één inspanning bergop op de Grand Colombier. De Sloveen zal er zeker van zijn dat hij vanavond herstelt.

Was de aanval van Jumbo-Visma in etappe 12 van de Tour de France uiteindelijk een spektakel? Hel ja. Was de race redelijk? Misschien niet.