December 8, 2024

Sommige darmbacteriën beschermen tegen insulineresistentie

Sommige darmbacteriën beschermen tegen insulineresistentie

Deel op Pinterest
Alistips is niet duidelijk Het kan helpen beschermen tegen diabetes type 2 door de insulineresistentie te verbeteren. Afbeelding tegoed: Westend61/Getty Images.
  • Uit een nieuwe studie blijkt dat een groep bacteriën mogelijk de insulineresistentie kan helpen verminderen.
  • In hetzelfde onderzoek werd een ander type bacterie geïdentificeerd dat zou kunnen dienen als indicator voor insulineresistentie.
  • Een reeks dieranalyses en experimenten bevestigden een causaal verband tussen deze bacteriën en insulineresistentie, een belangrijke factor bij diabetes type 2.

De eerste tekenen van een gemeenschap van microbiële cellen – voornamelijk bacteriën – die voornamelijk in het microbioom van de bovenste en onderste darmen leven, zijn ontdekt. Meer dan een eeuw geleden.

De term ‘microbioom’ werd pas in 2009 bedacht door Joshua Lederberg. We bevinden ons nog in de begindagen van ons begrip van deze complexe microbiële topografie.

Nu rapporteert een nieuwe studie door onderzoekers van het RIKEN Center for Integrative Medical Sciences (IMS) in Japan de ontdekking van een reeks darmbacteriën die kunnen helpen beschermen tegen diabetes type 2 en obesitas door de insulineresistentie te verbeteren. bacterie is Alistips is niet duidelijk.

De onderzoekers identificeerden ook bacteriën uit de bestelling Lachnospiracea Het komt vaker voor in de ontlasting van mensen met insulineresistentie dan bij mensen zonder insulineresistentie. Dit geeft aan dat het een nuttige biomarker voor de aandoening kan zijn.

Het onderzoek verschijnt in het tijdschrift natuur.

De onderzoekers analyseerden ontlastingsmonsters die werden genomen tijdens regelmatige controles van 306 gezonde personen in de leeftijd van 20 tot 75 jaar, met een gemiddelde leeftijd van 61 jaar. Van deze groep was 71% man en niemand had diabetes.

Hun ontlastingsinhoud werd vergeleken met de insulineresistentieniveaus van de proefpersonen.

Het blijkt dat mensen die te veel koolhydraten eten – monosachariden Zoals glucose, fructose, galactose en mannose – in hun ontlasting was de kans groter dat ze insulineresistent waren.

Toen ze de bacteriële organismen in de monsters nader bekeken, vonden de onderzoekers hogere aantallen Lachnospiraceae bij mensen met insulineresistentie, evenals bij mensen die monosachariden in hun ontlasting hadden.

Omgekeerd bevatten mensen van wie de ontlasting een grotere hoeveelheid bevat BacterieënBacteriën van het type – in tegenstelling tot Lachnospiracea Ze hadden minder insulineresistentie en minder monosachariden in de darm.

De auteurs zijn van mening dat de belangrijkste kracht van hun onderzoek ligt in het catalogiseren van de 2.800 geannoteerde fecale metabolieten, samen met het microbioom en de gastheerpathologie.

Metabolieten zijn kleine moleculen die bijproducten zijn van het metabolisme van een cel en die chemische aanwijzingen kunnen geven aan de cellen die ze tijdens het metabolisme produceerden.

Dankzij dit proces konden de onderzoekers metabolieten identificeren die geassocieerd zijn met insulineresistentie, associaties identificeren tussen fecale koolhydraten en laaggradige insulineresistentie-ontstekingen, en zo kandidaten selecteren voor validatie in muisexperimenten.

“Er zijn enkele onderzoeken die aantonen dat darmmicroben verband houden met obesitas of insulineresistentie bij mensen”, merkte hij op. Dr. Hiroshi Onoteamleider bij het RIKEN Center, en een van de auteurs van het onderzoek.

“Bijvoorbeeld, Alistips Er is aangetoond dat het afneemt bij zwaarlijvige mensen. Deze onderzoeken slaagden er echter niet in het causale verband tussen deze microben en obesitas aan het licht te brengen. Medisch nieuws vandaag.

door te combineren metabolisme Analyse en dierproeven hebben we een causaal verband aangetoond en wel orale toediening Alistips “Het kan beschermen tegen insulineresistentie”, zei hij.

Toen hem werd gevraagd of zijn team plannen had voor nog eens 2.800 metabolieten, antwoordde Dr. Ono: “We concentreerden ons meer op hydrofiele metabolieten. [metabolites that mix with water] in dit onderzoek. We willen graag hydrofobe/lipidemetabolieten bestuderen, waartoe ook interessante metabolieten behoren die geassocieerd zijn met insulineresistentie/-gevoeligheid, in onze voorlopige analyse in de toekomst.

De gastro-enteroloog zei dat de aanwezigheid van monosachariden in de ontlasting van individuen een verrassing is Dr. Ashkan Farhadidie niet bij het onderzoek betrokken was.

“Ik denk dat we tot nu toe dachten dat alles wat opneembaar was, daadwerkelijk werd geabsorbeerd tegen de tijd dat de dingen de dikke darm bereikten,” merkte hij op.

Volgens Dr. Ono is de bron van deze koolhydraten voedingsvezels, of suikers die normaal gesproken worden afgebroken door darmbacteriën.

Dr. Ono ging er echter van uit dat “[w]Kip, je hebt meer Lachnospiracea In uw dikke darm is de kans groot dat er meer monosachariden worden geproduceerd door die microben die leiden tot hogere fecale monosachariden.

Hij wees erop dat monosachariden niet vanuit het menselijk lichaam naar de darmen kunnen komen, dus het is onwaarschijnlijk dat insuline een rol speelt bij de aanwezigheid van hoge niveaus van monosachariden in de ontlasting.

Al merken de auteurs op dat er momenteel geen probioticum verkrijgbaar is dat dit bevat A. niet helderDat kan op een dag veranderen als dit onderzoek verder wordt gevalideerd.

Wat betreft biomarkers van insulineresistentie Lachnospiracea Zoals Dr. Ono suggereerde: “Eén mogelijkheid is identificatie Lachnospiracea– Gespecificeerde fagen en/of indolysinen. Ze kunnen liegen [destroy] Lachnospiracea stammen als ze op mensen kunnen worden toegepast.”

Dr. Farhadi merkte op: “Ons begrip van de rol van darmbacteriën wordt steeds dieper, maar het bevindt zich nog steeds niet eens aan de oppervlakte. Het is echt een heel oppervlakkig begrip van wat ze doen [the bacteria] zij doen.”

Dr. Farhadi zei: “Er zijn veel andere onderzoeken geweest die aantonen dat we zwaarlijvigheid van een dik dier naar een mager dier kunnen overbrengen door bacteriën over te brengen. Maar dit is de eerste studie die meer details in het bewijsmateriaal stopt.

“Dus ik denk dat het een enorme stap voorwaarts is in ons begrip dat deze darmbacteriën een grotere rol spelen in ons lichaam en hun functies, vooral nu in onze stofwisseling.”

– Dr. Askan Farhadi