October 13, 2024

Onderzoek suggereert dat vaccins, behandelingen en diagnostiek niet beperkt moeten zijn tot het spike-eiwit – ScienceDailyDa

Alle coronavirussen produceren vier fundamentele structurele eiwitten en verschillende niet-structurele eiwitten. Het merendeel van het op SARS-CoV-2-antilichaam gebaseerde onderzoek was echter gericht op spike-eiwitten en nucleocapsiden. Een studie werd gepubliceerd in Biologie Plus Geschreven door Anna Hefron, Irene Ong en collega’s van de Universiteit van Wisconsin-Madison, VS, suggereren dat er immuunresponsen kunnen ontstaan ​​tegen andere eiwitten die door SARS-CoV-2 worden geproduceerd.

De werkzaamheid van op eiwit gebaseerde vaccins is variabel en niet iedereen die besmet is met SARS-CoV-2 produceert detecteerbare antilichamen tegen spikes of nucleoproteïnen. Daarom kunnen uitgebreide op antilichamen gebaseerde opties een belangrijke rol spelen bij het verbeteren van vaccins, diagnoses en behandelingen, vooral gezien de opkomst van nieuwe varianten. Om te controleren of SARS-CoV-2-infectie sterke antilichaamreacties tegen alle SARS-CoV-2-eiwitten induceert, identificeerden de onderzoekers 79 “epipers” – specifieke regio’s van het virale eiwit die antilichamen herkennen en waaraan ze binden. Ze testten ook of antilichamen die zich ontwikkelen als reactie op SARS-CoV-2 of antilichamen die aanwezig zijn bij eerdere blootstelling aan coronavirussen, zich kunnen binden aan een van de eiwitten in de zes andere bekende menselijke coronavirussen om mogelijke kruisreactiviteitepitopen te identificeren.

Naast spinocytose en nucleocapside-eiwitten, identificeerden de auteurs voorheen onbekende, zeer reactieve B-celepitopen in het volledige scala van eiwitten in SARS-CoV-2 en andere coronavirussen, waardoor het potentieel van vaccins en toekomstige therapeutische ontwikkeling werd vergroot. Toekomstig onderzoek is echter nodig om te bepalen hoe lang deze antilichamen aanwezig blijven en of de reacties van gevaccineerde personen verschillen van degenen die vóór de vaccinatie COVID-19 hadden. Dr. Ong en collega’s zullen deze aspecten bij volwassenen en kinderen blijven onderzoeken.

Hoewel de auteurs niet direct zorgwekkende varianten identificeerden die zijn ontstaan ​​sinds het begin van de COVID-19-pandemie, identificeerden ze door het oorspronkelijke SARS-CoV-2-genoom met enkele zorgwekkende varianten tal van verschillen in regio’s in of binnen 3 zuren te identificeren. gebonden aan specifieke antilichamen.

Volgens de auteurs: “Onze uitgebreide bepaling van precies de antilichaaminteractie op epitoopniveau bij COVID-19 herstellende proefpersonen, bevestigd door onafhankelijke tests, levert nieuwe epitopen op die kunnen dienen als belangrijke doelen bij de ontwikkeling van verbeterde diagnostiek, vaccins en therapieën tegen SARS-CoV-2, spannende varianten van zorg en gevaarlijke menselijke coronavirussen die in de toekomst kunnen ontstaan.”

Bron verhaal:

Materiaal geleverd door Plus. Opmerking: inhoud kan worden aangepast aan stijl en lengte.