Een ster is geboren! NASA’s Hubble-telescoop legt een verbluffend beeld vast van een stellaire kraamkamer waar de ster zich op 5000 lichtjaar van de aarde vormt.
- De Hubble-ruimtetelescoop heeft een beeld vastgelegd van nieuwe sterren die opduiken uit een “stellaire kraamkamer” op 50 lichtjaar afstand
- Het AFGL 5180 Arboretum bestaat uit stof en gas en bevindt zich in het sterrenbeeld Tweelingen
- De foto is gemaakt door Hubble’s Wide Field Camera, die beelden vastlegt in zichtbaar en infrarood licht
Nu de Hubble-ruimtetelescoop weer online is en naar behoren werkt, heeft hij een aantal fantastische foto’s gemaakt, waaronder nieuwe sterren die tevoorschijn komen uit een “sterrenkraamkamer” in de verre ruimte.
Hubble’s Wide Field Camera 3 (WFC3)-afbeelding legde een “stellaire kraamkamer” vast in het sterrenbeeld Tweelingen, ongeveer 5000 lichtjaar van de aarde.
De kinderkamer, bekend als AFGL 5180, bestaat uit stof en gas en is een van de vele gebieden in de ruimte waar sterren worden geboren.
De Hubble-ruimtetelescoop heeft een beeld vastgelegd van nieuwe sterren die opduiken uit een “stellaire kraamkamer” op 50 lichtjaar afstand
Het AFGL 5180 Arboretum bestaat uit stof en gas en bevindt zich in het sterrenbeeld Tweelingen. Gemini bestaat uit twee sterren: Pollux (links) en Castor (rechts). Pollux bevindt zich 33 lichtjaar van de aarde en Castor is 51 lichtjaar verwijderd
De foto is gemaakt door Hubble’s Wide Field Camera, die beelden vastlegt in zichtbaar en infrarood licht
De afbeelding werd vastgelegd door Hubble’s WFC3, die beelden vastlegt in zichtbaar en infrarood licht, waardoor jonge sterren die verborgen zijn in gebieden zoals AFGL 5180 duidelijker kunnen worden gezien.
“Sterren worden geboren in stoffige omgevingen, en hoewel dit stof verbazingwekkende beelden maakt, kan het voorkomen dat astronomen de sterren erin zien”, schreef NASA in het NASA-tijdschrift. verklaring.
Het WFC3-instrument van Hubble is ontworpen om gedetailleerde beelden vast te leggen in zowel zichtbaar als infrarood licht, wat betekent dat jonge sterren die zich verbergen in uitgestrekte stervormingsgebieden zoals AFGL 5180, duidelijker kunnen worden gezien.
In de afbeelding begint zich een “enorme” ster te vormen die met zijn holten door de wolken komt.
NASA voegde eraan toe dat het licht de aarde bereikt door de uitsparingen te verlichten, vergelijkbaar met een “vuurtoren die onweerswolken doordringt”.
Het sterrenbeeld Tweelingen bestaat uit twee sterren: Pollux en Castor.
NASA zei op de site website.
Integendeel, Castor bevindt zich op 51 lichtjaar afstand en is een blauwe hoofdreeksster, 2,7 keer zo groot als de zon.
Castor heeft minstens twee stellaire metgezellen, terwijl Pollux minstens één “enorme planeet” heeft.
In juni maakte een groep kosmische cartografen kaarten van sterrenkraamkamers en onthulden hoe divers de verschillende sterrenstelsels in het universum zijn.
Ze hebben gekeken naar stervormingsgebieden in ons deel van het universum en hebben meer dan 100.000 kraamkamers in 90 nabijgelegen sterrenstelsels in kaart gebracht om inzicht te krijgen in de oorsprong van sterren.
Sterren bestaan uit wolken van stof en gas die moleculaire wolken of stellaire kraamkamers worden genoemd.
Elke stellaire kraamkamer in het universum kan tijdens zijn leven duizenden of zelfs tienduizenden nieuwe sterren vormen.
Stellaire kinderdagverblijven leven tot 30 miljoen jaar, wat een kleine hoeveelheid tijd is op astronomische schalen, en zijn niet erg efficiënt in het veranderen van gas in sterren.
Wetenschappers bestuderen de atmosfeer van verre exoplaneten met behulp van enorme satellieten in de ruimte zoals Hubble
Verre sterren en de planeten die eromheen draaien hebben vaak omstandigheden die anders zijn dan alles wat we in onze atmosfeer zien.
Om deze nieuwe wereld en zijn componenten te begrijpen, moeten wetenschappers kunnen ontdekken waaruit de atmosferen zijn gemaakt.
Ze doen dit vaak met een telescoop vergelijkbaar met NASA’s Hubble Telescope.
Deze enorme satellieten scannen de lucht en pinnen ze vast aan exoplaneten waarvan NASA denkt dat ze interessant kunnen zijn.
Hier voeren de sensoren aan boord verschillende vormen van analyse uit.
Van de belangrijkste en meest bruikbare is absorptiespectroscopie.
Deze vorm van analyse meet het licht dat wordt uitgestraald door de atmosfeer van de planeet.
Elk gas absorbeert een iets andere golflengte van licht, en wanneer dit gebeurt, verschijnt er een zwarte lijn over het hele spectrum.
Deze lijnen komen overeen met een zeer specifiek molecuul, wat wijst op zijn aanwezigheid op de planeet.
Ze worden vaak de Fraunhoferlijnen genoemd, naar de Duitse astronoom en natuurkundige die ze voor het eerst ontdekte in 1814.
Door alle verschillende golflengten van licht te combineren, kunnen wetenschappers alle chemicaliën bepalen waaruit de atmosfeer van een planeet bestaat.
De sleutel is dat wat ontbreekt, aanwijzingen geeft voor wat er is.
Het is heel belangrijk dat dit door ruimtetelescopen wordt gedaan, omdat ze de aardatmosfeer binnendringen.
Absorptie door chemicaliën in onze atmosfeer kan het monster doen afwijken. Daarom is het belangrijk om het licht te bestuderen voordat het de kans krijgt om de aarde te bereiken.
Dit wordt vaak gebruikt om te zoeken naar helium, natrium en zelfs zuurstof in exotische atmosferen.
Deze grafiek laat zien hoe licht dat van een ster en door de atmosfeer van een exoplaneet gaat, Fraunhofer-lijnen produceert die wijzen op de aanwezigheid van belangrijke verbindingen zoals natrium of helium.
Advertenties
“Reizende ninja. Onruststoker. Spekonderzoeker. Expert in extreme alcohol. Verdediger van zombies.”
More Stories
Ozongat: waarom Antarctische dieren ‘zonnebrand’ krijgen
Onderzoekers van de Universiteit van Texas richten zich op neurogenese in een nieuwe benadering voor de behandeling van de ziekte van Parkinson
Wetenschappers hebben een gigantische prehistorische zalm ontdekt met hoektandachtige tanden