Meten binnen en buiten estuaria

In kustinhammen zoals baaien en fjorden regelt de vermenging van zout en zoet water vele aspecten van de lokale omgeving, van nutriëntenconcentraties tot zuurstofniveaus en de vorming van fytoplanktongemeenschappen. Het bestuderen van deze regio’s is van cruciaal belang voor ons begrip van gespecialiseerde ecosystemen en de uitwisselingen tussen oceanen en land, maar uitzoeken hoe monitoringtools het beste kunnen worden verspreid om een ​​volledig beeld van deze dynamische omgevingen te krijgen, is een uitdaging.

In 2011 begonnen wetenschappers met het verfijnen van een raamwerk dat Total Exchange Flow (TEF) wordt genoemd om te analyseren hoe water zich in estuaria vermengt. Tot voor kort werd TEF vooral gebruikt om zeer specifieke situaties te modelleren. Maar in een recente studie gepubliceerd in Journal of Geophysical Research: OceanenLemagie et al. onderzochten realistische hydrodynamische modellen om te voorspellen hoe verankerde instrumenten het beste kunnen worden gebruikt om TEF te meten in drie grote natuurlijke estuaria: San Diego Bay voor Zuid-Californië, de Salish Sea en de Juan de Fuca Strait tussen British Columbia en de staat Washington, en de Columbia River-uitlaat bij Oregon en Washington.

De drie vindplaatsen vertegenwoordigen zeer verschillende soorten en vormen van estuaria. San Diego Bay is een ondiep estuarium dat weinig regen ontvangt; De Straat van Juan de Fuca is een relatief diepe zeestraat; En de uitlaat van de Columbia River is een zoutwig, waar zoetwater Stroomt naar buiten over de binnenwaartse stroom zout water.

In elk model veranderden de onderzoekers de laterale en verticale verdeling van de instrumenten om de beste configuraties te bepalen. Hun resultaten gaven aan dat in alle drie de gevallen, een gelijkmatige verdeling van drie tot vier monitoren over het stroomafwaartse kanaal, met elke meting op één tot vijf diepten, meer dan 90% van de wateruitwisseling zou kunnen uitmaken.

De auteurs zeggen dat de resultaten bemoedigend zijn, omdat ze suggereren dat monitoring met een beperkt aantal instrumenten een haalbare manier is om TEF in estuaria te meten en om de wateruitwisselingen die deze complexe ecosystemen reguleren beter te begrijpen.

Dit verhaal is opnieuw gepubliceerd met toestemming van Eos en gehost door de American Geophysical Union. Lees het originele verhaal hier.