In het roze zand van Australië is een bergmysterie onthuld

Het roze zand is samengesteld uit een mineraal dat granaat heet. Een onderzoeksteam van de Universiteit van Adelaide, onder leiding van promovendus Charmaine Verhart en universitair hoofddocent Stijn Glori, gebruikte een baanbrekende nieuwe methode om aan te tonen dat de granaatkorrels ongeveer 590 miljoen granen bevatten. jaar oud. .

Het is bekend dat granaten lokaal zijn gevormd tijdens de Delameria Orogeny, de gebeurtenis die ongeveer 514-490 miljoen jaar geleden de Adelaide Fold Belt creëerde, en tijdens de vorming van de Gawler Craton in het westen van Zuid-Australië tussen 3,3-1,4 miljard jaar geleden. Deze leeftijden komen niet overeen met het granaatzand dat op de stranden van Zuid-Australië wordt aangetroffen.

“De granaten zijn te jong om uit de Gawler Craton te komen, en te oud om uit de geërodeerde Adelaide Fold Belt te komen,” zegt Fairhart.

“Agaat heeft hoge temperaturen nodig om zich te vormen en wordt meestal geassocieerd met de vorming van grote berggordels, en dit was een tijd waarin de korst van Zuid-Australië relatief koel en niet-bergachtig was.”

Onderzoekers die hun resultaten in het tijdschrift publiceerden Aarde- en milieucommunicatieZe bewezen dat het granaat niet afkomstig was van lokale brongesteenten, maar ze wisten dat het was verplaatst van een nabijgelegen locatie waar granaten doorgaans worden vernietigd door langdurige blootstelling aan het mariene milieu.

Ze ontdekten dat de gletsjerafzettingen van de Cape Jervis Formation, die langs de kust van Zuid-Australië loopt, zandlagen met granaten bevatten die eveneens ongeveer 590 miljoen jaar oud zijn.

Indicatoren van gletsjerstroming in deze gletsjerafzettingen vertellen ons dat granaatrijk gletsjerzand naar Australië werd gebracht door een bewegende ijskap vanuit het noordwesten tijdens het Laat-Paleozoïcum Pleistoceen, toen Australië en Antarctica met elkaar verbonden waren op het supercontinent Gondwana.

Agaten uit dezelfde periode werden eerder gevonden in een ontsluiting in het Transantarctische gebergte van Oost-Antarctica, aan de rand van een enorm gebied dat volledig verborgen was door een dikke ijskap. Onderzoekers zijn van mening dat dit gebied bewijs bevat van een 590 miljoen jaar oude berggordel die zich onder het Antarctische ijs verbergt.

“Hoewel het momenteel niet mogelijk is om rechtstreeks monsters te nemen onder deze ijskap, is het mogelijk dat miljoenen jaren van gletsjertransport het gesteente eronder hebben geërodeerd en deze lading granaat naar het noordwesten hebben verplaatst, richting de Antarctisch-Australische conjugaatrand”, zegt Associated. Professor Glorie.

“De granaatafzettingen werden vervolgens lokaal opgeslagen in gletsjerafzettingen langs de rand van Zuid-Australië totdat ze door erosie werden bevrijd en golven en getijden ze concentreerden op de stranden van Zuid-Australië.

“We hebben feitelijk een grote gebeurtenis ontdekt die bergen opbouwt, die de timing van het begin van de convergentie in de Stille Oceaan opnieuw definieert.”

Een nieuwe aanpak ontwikkeld door de Universiteit van Adelaide voor het dateren van lutetium en hafnium, waarbij gebruik wordt gemaakt van een lasersysteem gekoppeld aan een massaspectrometer, maakte het mogelijk deze belangrijke ontdekking te doen met een eenvoudig onderzoek.

“Ik begon deze reis met de vraag waarom er zoveel agaten op het strand van Petrill Cove lagen”, zegt dr. Jacob Mulder, die ook lid was van het onderzoeksteam.

“Het is verbazingwekkend om te bedenken dat we kleine zandkorrels op een strand in Australië hebben kunnen traceren naar een voorheen onontdekte bergstrook onder het Antarctische ijs.”