Hoogvliegende Morpho-vlinders zijn geëvolueerd tot efficiënte zweefvliegtuigen

Sommige morpho-vlinders leven en vliegen hoog in het bladerdak van het Amazone-regenwoud en zijn geëvolueerd tot zeer efficiënte zweefvliegtuigen. Deze bevindingen zijn onthuld door Wageningen University & Research en gepubliceerd in Wetenschap toonde aan dat de verschuiving van het lagere deel naar het bladerdak de evolutie van de vlucht bij morpho-vlinders ernstig beïnvloedde.

De grote morpho-vlinders uit de Amazone staan ​​bekend om hun iriserende blauwe vleugels en behoren tot de grootste van de vliegende insecten. De meeste morpho-soorten vliegen dicht bij de grond in een dicht lager gelegen gebied van tropisch woud, maar sommige soorten leven en vliegen hoog in een bladerdak. Gedurende enkele maanden hebben wetenschappers in de Peruaanse jungle hogesnelheidscamera’s gebruikt om de vlucht van morphos in het wild en in gevangenschap te fotograferen om de vlucht van zowel de ondersoort als het bladerdak vast te leggen.

Morpheus ontsnapping

Vlinders vanuit de kelder laten een krachtige, flikkerende vlucht zien, terwijl Morpheus vanuit het bladerdak een majestueuze, zeer efficiënte zweefvliegtuig laat zien. “De fladderende vlucht is waarschijnlijk nuttig om door dichte vegetatie te navigeren”, zegt onderzoeker Florian Moygres. “Door zweefvliegen kunnen parachutistensoorten een grote afstand afleggen tegen lage energiekosten in een habitat met open bladerdak.”

Deze uiteenlopende vluchtontwikkeling kan eenvoudigweg het gevolg zijn van gedragsverschillen of veranderingen in morfologie. Terug in het laboratorium in Nederland hebben de onderzoekers hun aerodynamische prestaties gemodelleerd met behulp van computer simulatieIn samenwerking met Fluid Dynamics Engineers van het Nederlands Instituut voor Marien Onderzoek.

De aerodynamische modellen zijn onmiskenbaar: de vorm van de vleugel speelt een cruciale rol in de efficiëntie van het glijden, maar verschilt verrassend zonnescherm Soorten bereiken op verschillende manieren een verhoogde glij-efficiëntie. Sommige hebben slankere vleugels, andere zijn driehoekig van vorm. De resulterende verbeterde glij-efficiëntie is vergelijkbaar.

Biodiversiteit

De studie onthulde hoe: natuurlijke selectie opgelegd door verschillende micro-habitats zou de evolutie van zweefvlucht kunnen stimuleren door gezamenlijke verandering van vleugelvorm en luchtvaartmaatschappij gedrag. “Ons werk toont ook goed aan dat de diversiteit van habitats in regenwouden centraal staat in evolutionaire diversificatie. Oceaan“De integriteit van het bos is nauw verbonden met het behoud van de biodiversiteit”, zegt onderzoeker Camille Le Roy.