Het ontwerp van Oekraïense hockeyspelers schittert door waanzin

Gezien wat ze hebben meegemaakt voordat ze hun land ontvluchtten, en vervolgens de aard van hun evacuatie voordat ze hun plaats van asiel bereikten, leek het altijd onwaarschijnlijk dat Oekraïne in een geschikte toestand zou zijn om deel te nemen aan de Junior World Cup in Zuid-Afrika, zoals Ierland had verwacht om hun openingswedstrijd op de dag zelf te spelen.

Maar hun spelers onder de 21 hadden een ijzersterke vastberadenheid om dat te doen. “We willen daar staan ​​en onze vlag hijsen, we willen laten zien dat we Oekraïne zijn, dat we bestaan ​​en dat we sterk zijn”, zei Lisa Khrushora, een lid van het team.

Chroesjtsjora van Soemy in het noordoosten, een stad die sinds de begindagen van de Russische invasie werd belegerd en gebombardeerd. “We werden op een dag wakker en er brak een oorlog uit”, vertelde ze aan de Nederlandse krant De Gelderlander. Er kwamen tanks langs ons huis, er werd geschoten en er klonken luchtalarmsirenes.”

Enkele dagen na het begin van de invasie sloegen een aantal hockeyfederaties in heel Europa, met name de Poolse, Nederlandse en Duitse bestuursorganen, de handen ineen om met de zegen van hun ouders te proberen de nationale spelers van Oekraïne te evacueren.

Tegen die tijd had de Nederlandse club HK Victoria uit Rotterdam aangeboden om de spelers te ontvangen, dus begon de epische busreis van verschillende punten in Oekraïne naar Nederland, waarvan de meeste eerst naar Polen gingen en vervolgens naar Duitsland, waar ze werden verzameld in Berlijn en leidde. naar Rotterdam.

De roadtrip van Sumy naar Rotterdam duurt ongeveer 30 uur, maar het enige dat Chroesjtsjora zich herinnert is de eindeloze reis vanuit Oekraïne, “met 6000 auto’s voor de boeg”, waar “we moeders ontmoetten met hun kinderen in hun armen en onderweg gehandicapt, smekend om ze bij ons”.

De eerste groep spelers arriveerde op 14 maart in Rotterdam, toen HK Victoria hun club in een huis had veranderd en dankzij donaties van Rotterdammers konden ze deze van alle benodigdheden voorzien, terwijl donaties van kleding en toiletartikelen werden overspoeld. De meeste spelers kwamen aan met de kleren die ze aan hadden.

Geschokt

Er werd ook een psychiater ingeschakeld om met spelers te praten die geschokt waren door hun ervaring en rouwden om het welzijn van hun families in Oekraïne, de meesten van hen de hele dag aan hun telefoon gekluisterd op zoek naar nieuws van hun plaats thuis.

“We hebben het hier allemaal”, zei Chroesjtsjora. “We kunnen eten en drinken wat we willen. Dat is geweldig. Maar thuis zijn de winkelschappen leeg. We slapen veilig samen in stapelbedden. Daar slapen ze ondergronds voor hun veiligheid en moeten de mannen vechten.”

Irina Kharchenko van de Oekraïense hockeyfederatie zei dat de veiligheid van de spelers de prioriteit is, niet hun deelname aan de Junior World Cup. “Maar de meesten zeggen dat ze in Zuid-Afrika willen spelen”, zei ze.

Ze trainden als duivels, alsof hun sport een mooie afleiding was van hun realiteit, gingen twee keer per dag naar het veld en brachten uren door, en oefenden ook oefenwedstrijden tegen hun gastheren. Ze zouden het WK Junioren nooit winnen, en ze zouden zelfs niet uit hun groep komen, maar ze wilden naar Zuid-Afrika gaan en de vlag voeren.

’emotionele achtbaan’

Het besluit van de International Hockey Federation (FIH) om Rusland van het toernooi te verwijderen, maakte die mogelijkheid gemakkelijker. “Als we Rusland hadden moeten confronteren, zou het emotioneel te veel zijn geweest”, zei Kharchenko. “Zonder Rusland denken we dat het misschien een goede kans is om te laten zien dat we sterk zijn en trots op wie we zijn. Dat we alles kunnen overwinnen.”

Maar een andere netelige kwestie deed zich voor toen gastland Zuid-Afrika zich onthield van een stemming in de Verenigde Naties over een resolutie waarin Rusland wordt opgeroepen zijn strijdkrachten uit Oekraïne terug te trekken. “Het is duidelijk dat we kijken waar de staten zijn en ze zullen vestigen”, zei Kharchenko in dit verband.

Of het dit probleem was dat uiteindelijk leidde tot de terugtrekking van Oekraïne uit het toernooi op dinsdag is niet bekend, de International Federation of Health kan de exacte oorzaak niet geven, hoewel Nederlandse media hebben gesuggereerd dat visumproblemen de reden kunnen zijn om zich terug te trekken.

Ondertussen vonden ze, tot ongenoegen van Hong Kong, hun club deze week leeg, waarbij de Oekraïense onder-21-coach spelers uit hun schuilplaats verwijderde om ze naar een andere hub ten noorden van Rotterdam te brengen.

De club was begonnen met het formaliseren van het verblijf van de spelers bij de club met de lokale autoriteiten, een maatregel waarvan woordvoerster Marjan Bobin vermoedde dat ze de Oekraïners bang zouden hebben gemaakt. Ik heb gehoord dat dit meer in de omgeving gebeurt. Als ze geregistreerd zijn, vrezen ze dat de Russen ze zullen vinden. Misschien is het deze angst die de bondscoach nu beheerst.”

Hoe dan ook, Oekraïne en Rusland zullen niet deelnemen aan de Junior World Cup, 40 jonge vrouwen die de ervaring van hun leven moeten missen vanwege de pure waanzin die hen omringt.