Habs @ Leafs 1 Samenvatting: De reeks uitbreiden naar 54

‘Voel je vanavond liefde?’ Elton John zong in 1994. Misschien zong hij er niet over NHL-kwalificatiesMaar het kan zijn. Het voelt zo bijzonder om deel uit te maken van het naseizoen. Er zijn nu 15 teams die daadwerkelijk op zomervakantie zijn gegaan in wat misschien wel het vreemdste seizoen in de recente NHL-geschiedenis is. De Montreal CanadiensZe zijn echter nog springlevend.

Na trainingswisselingen, een ongewenste COVID-pauze en meer blessures dan ik op mijn vingers kan rekenen, drongen de Habs in het naseizoen aan als het lelijke eendje in de competitie, met slechts 18 competitiepunten tijdens het reguliere seizoen.

In 1994, toen Sir Elton zong over liefde tussen safarizoogdieren, waren de Canadezen slechts een jaar verwijderd van de vierentwintigste plaats en, zoals het zal gaan, de meest recente overwinning van de Stanley Cup. Ondertussen, op dat punt Toronto Maple Leaves Hij is er in 27 jaar niet in geslaagd om de beker te winnen. Toevallig was 1967 ook het laatste jaar dat Toronto een playoff-serie of een playoff-wedstrijd won tegen le bleu-blanc-rouge. Destijds leek 27 jaar oud een lange, lachwekkende tijd zonder ooit een trofee te winnen als je een fan bent van Habs.

Er zijn eigenlijk nogal wat boze geesten in de blauw-witte concessiekluis uit Ontario. Hier zijn we, in 2021, nog eens 27 jaar later, met geen Maple Leafs meer in de kast, terwijl ze voor het eerst sinds 1979 tegenover de Canadezen staan ​​in de kwalificatiewedstrijden.

Als geen van deze twee teams tot het uiterste gaat en de Wereldbekerfinale in 2021 doorbreekt, kan ten minste één van de fans de zomer met een bevredigend gevoel ingaan nadat hij voor het eerst de boogconcurrent uit de kwalificatiewedstrijden heeft verslagen. Tijd in 40 jaar.

Kort nadat de wedstrijd begon, zagen we hoe moeilijk het zelfs voor een van de beste teams in de competitie was om een ​​lange afstand te maken. John Tavares liep een even ongelukkige hoofdwond op. Bin Shiarout sloeg hem met een open ijswond en duwde hem op de grond. Terwijl hij in alle vier de rondes zat, probeerde Corey Perry de aanvoerder van Toronto over te halen zich bij de defensieve rush te voegen. Het been van Berry Tavares raakte direct in het gezicht, waardoor hij het bewustzijn verloor.

Er werd lang gewacht terwijl de medische staf van beide teams naar Tavares kwam. We hebben talloze spookachtige herhalingen gezien van zowel de blessure als de coaches die tevergeefs probeerden Tavares te overtuigen om te gaan zitten voordat het nummer 91 eindelijk op een brancard wordt bevestigd en het ijs eruit haalt.

Hoewel dit een onbedoelde blessure was, moest Perry er nog steeds tegen vechten met Toronto’s overname van de deadline, Nick Foligno, voordat het spel werd hervat.

Voorafgaand aan de blessure leek Montreal verfrist en gefocust en kwam hij sterk uit de poorten na een week van (of meer) rust nodig te hebben gehad. Plots zagen we de Habs versterkt door de terugkeer van Brendan Gallagher, Philip Danault, Carrie Price en Captain Chia Weber.

Dit bleef de blijvende indruk toen de spelers terugkeerden naar het ijs. Price zag er stevig uit in het doel en op zijn hoede voor wat er op zijn pad kwam, terwijl zijn verdediging met succes scoringskansen van hoge kwaliteit bij het net blokkeerde.

Voor de wedstrijd van gisteravond speelde Josh Anderson 11 wedstrijden op rij zonder punt. Dit leek een goede avond om die streak te doorbreken en weer op de baan te komen die we het grootste deel van het reguliere seizoen hebben gezien.

Een andere speler die in een schijnbaar eindeloze inzinking heeft gezeten, is Eric Stahl. Sinds zijn aanwinst heeft Staal 21 wedstrijden gespeeld, met twee goals en één assistent op zijn naam. Dit was niet waar Mark Bergevin op had gehoopt toen hij twee wissels naar het westen van New York stuurde.

Ik denk dat je erachter kunt komen waar ik hiermee heen ga. Slechts een paar minuten na het vreemde ongeluk in Tavares, vindt Stal Anderson met een prachtige pas in het vizier. Powerhorse schaatste tussen de verdedigers van Leafs en schoot er een na Jack Campbell in het net.

Montreal kwam met één doelpunt verschil in de eerste helft van de eerste helft. De vraag was nu hoe Toronto zou reageren na het verlies van hun aanvoerder en een groot deel van hun ploeg.

Beide teams wisselden tevergeefs machtswedstrijden uit, voordat William Nylander gelijk maakte. Dit was op geen enkele manier oneerlijk, omdat het naar alle waarschijnlijkheid een nauwe wedstrijd tussen de twee teams was. Nylander verloor in het dribbelen langs het net, en toen Morgan Reilly’s schot Price dwong terug te kaatsen, was de Zweed de eerste die reageerde.

Toen Chiarot de strafschop nam om terug te slaan na een late interventie van Auston Matthews, was het gevoel dat we dicht bij de voorsprong van Maple Leafs zaten. Uitstekende blokkeervaardigheden van de penaltyschutters voorkwamen de gevaren tijdens deze twee minuten, aangezien enkele schoten werden geblokkeerd of omgeleid vanaf de uitgestrekte stokken van de Canadezen.

Over close calls gesproken, Montreal had aan het begin van de derde periode een gouden kans om de gelijke stand te doorbreken. Een kans op een puck voor Campbell veranderde in twee en toen drie toen Anderson een puck kreeg met open ruimte en een halfopen net. Op het laatste moment kwam er een verdediger uit Toronto om af te weren wat slecht had kunnen zijn voor de gasten.

Jake Evans ging laat naar de kleedkamer voor zijn tweede termijn. In de derde verscheen een officieel woord dat hij niet zou terugkeren voor de rest van de wedstrijd. Dat was jammer voor de Canadezen, want Evans gaat de afgelopen weken bergopwaarts, vooral met Paul Byron en Artury Laconan.

Het betekende ook dat elk team zich onderaan het centrum bevond en dat zowel Sheldon Keefe als Dominic Ducharme hun regels de rest van de nacht zouden moeten kopiëren en plakken.

De Maple Leafs lijken te willen laten zien hoe bot Montreal speelde. Voordat de nacht voorbij was, wisten ze drie minderjarigen te verzamelen in ruil voor pucks op het glas. Een zware prestatie, zelfs voor de beste teams.

Onmiddellijk nadat Nylander na de finale van die aanvallen terugkeerde op het ijs, creëerden hij en Mitch Marner een dubbel-tegen-één die meestal eindigt in het omdraaien van een van hen. Meestal hebben ze geen comfortabele overdrachtssnelheid in het andere netwerk. Net als bij de Tasmaanse duivel vloog Price van links naar rechts en raakte de bal aan om hem over het doel te richten.

Met nog acht minuten te gaan voor de verlenging werd Thomas Tatar bestraft met een stok hoog in het aanvalsgebied. Het voelde alsof alle mislukte machtsspelletjes van Montreal terugkwamen om hen te achtervolgen. Vervolgens deed Paul Byron zijn best en gebruikte hij zijn snelheid om in een losse schijf te komen voordat Rasmus Sandin eraf gleed. Knielend, herwon Byron het bezit van de schijf en sneed deze in de nabije hoek om het korte groene lichtdoel te raken. Het resultaat was schokkend op zijn meest bepalende moment.

Dit was voor geen van de stuurbekrachtigingseenheden een onvergetelijke avond. Na het tweede doelpunt van de Canadezen kregen beide teams nog een kans om de betovering te doorbreken, maar zonder geluk. In feite koos Kevi ervoor om Campbell te verwijderen en speelde zes-tegen-vier voor hun MPM zonder iets meer over te slaan dan de doelman van Montreal.

De Canadezen speelden dicht in de verdediging, in de laatste minuten vastgebonden om te voorkomen dat het loof kreukelde. Een sneak call naar Rielly met nog ongeveer een minuut te gaan bleek enorm te zijn, alleen maar om een ​​adempauze te krijgen voor verdedigende spelers.

Uiteindelijk was het doel van Byron het laatste doelpunt van de wedstrijd en nam Montreal de leiding in de kwalificatiereeks. Carrie Price redde 35 van de 36 ronden om zijn team naar de overwinning te leiden.

De teams spelen zaterdagavond om 19:00 ET tegen de tweede wedstrijd.