Groepswoningen in de stad staan ​​leeg. Helpt verkopen in de woningcrisis?

De jarenlange transitie van het aanbieden van groepsaccommodaties aan volwassenen met een beperking naar meer individuele ondersteuning stelt de Algoma Community Living-gemeenschap voor de vraag wat te doen met leegstaande groepswoningen.

Het was rond 2007 dat Community Living Algoma begon aan een lang proces om af te stappen van het huisvesten van haar klanten in groepsruimten, zei CEO John Pulisicchio in een recent telefonisch interview.

“Je zet acht mensen in een huis en je zegt ‘dat is geweldig.'” Het feit is dat het niet werkt, zei Pulisiccio over het groepshuismodel. “We geven langzaam het bezit van onroerend goed op omdat we veranderen ons perspectief op hoe we ondersteuning kunnen bieden.”

Deze wijziging betekende dat de cao ging van het hebben van maximaal 16 mensen die in hetzelfde gebouw woonden naar het vinden van een appartement voor een of twee personen.

In veel gevallen kan de CLA samenwerken met particuliere ontwikkelaars om toegankelijke woningen te ontwerpen en ook gezinnen raadplegen over de individuele behoeften van de klanten die er zullen wonen.

De verschuiving in de manier waarop mensen worden gehuisvest, heeft een positieve invloed gehad op de klanten van de organisatie op het gebied van levenskwaliteit en geestelijke gezondheid, aldus Polisiccio.

“Het is niet dat we niet in de gemeenschap zitten, je weet niet waar we zijn omdat we totaal inclusief zijn”, zei Polisiccio. “We bieden nog steeds huisvestingsondersteuning aan hetzelfde aantal mensen.”

Deze stap zorgde ervoor dat CLA werd uitgedaagd. Wat te doen met voormalige groepswoningen die niet meer in gebruik zijn en in sommige gevallen leeg blijven staan ​​terwijl Sault in een huisvestingscrisis zit.

Op een gegeven moment exploiteerde de CLA meer dan 20 eigendommen in de gemeenschap, zei Pulisicchio, waaronder residentiële diensten, dagprogramma’s en beschutte werkplaatsen.

“De gemeenschap begrijpt programma’s, ze begrijpen beschutte werkplaatsen en groepshuizen, maar ze begrijpen geen individuele ondersteuning, dus waarom behandel je iemand met een ontwikkelingsstoornis op dezelfde manier als iemand anders in de gemeenschap?” zei Polisiccio. “Onze organisatie zet zich sterk in voor de kwaliteit van leven, we zetten ons in voor burgerschap en het heeft ons gedwongen om de manieren waarop we ondersteuning en diensten bieden te herzien.”

De oplossing voor het verkopen van groepswoningen is niet zo eenvoudig als het lijkt, omdat deze woningen in veel gevallen niet daadwerkelijk eigendom zijn van de cao.

In gevallen waarin het onroerend goed eigendom is van het Department of Children, Community and Social Services, moet de CLA een reeks goedkeuringen ondergaan voordat het op de markt wordt gebracht of wordt aangeboden aan een ander bureau in Sault Ste. Maria kan het gebruiken.

“Het kost tijd. In één geval duurde het meer dan een jaar om definitieve goedkeuring te krijgen”, zegt Pulisiccio.

Onlangs kreeg CLA toestemming om haar voormalige groepswoning met 14 eenheden aan Salisbury Street, die al een tijdje leeg stond, van de hand te doen. Dit pand is voor 83 procent eigendom van de provincie, terwijl de CLA de andere 17 procent bezit.

“Alles waar we een aandeel in hebben, we zouden graag onze financiën en middelen terugkrijgen van dat eigendom”, zei Policicio.

Andere eigendommen zijn ofwel al verkocht, worden verkocht of CLA heeft een ander plan in de maak. Het is gevestigd in een van de voormalige beschermde werkplaatsgebouwen van de organisatie Witte eiken aandrijving Het is momenteel op de commerciële markt.

“Als we op deze eigendommen zitten, zal ik het moeilijk vinden om uit te leggen waarom, maar 70 procent ervan is in aanbouw, en we kunnen er niets mee doen totdat ze toestemming krijgen van het ministerie om ze te verwijderen en als er een partner is bureau dat ze zal aannemen, ‘zei Pulisiccio.

Een van de voormalige CLA-eigendommen aan McNabb Street is een paar jaar geleden overgedragen aan Nogdawindamin Family and Community Services, en die organisatie huurt momenteel andere CLA-eigendommen.

CLA is in gesprek met andere organisaties zoals Algoma Family Services en Sault Ste. Mary’s Board of Directors of Social Services om te bepalen of andere kenmerken geschikt zijn voor die organisaties.

Polisiccio zit ook in de taskforce betaalbare huisvesting van de stad en heeft de plannen van zijn organisatie voor de betreffende eigendommen besproken.

“We hebben uitgebreide discussies gehad met de gemeenschap over waar deze eigendommen voor kunnen worden gebruikt”, zei Polisiccio. We begrijpen dat er een huisvestingscrisis is. Er wordt over het grootste deel van onze eigendommen gesproken, het merendeel is in uitvoering maar nog niet af, maar gaat naar partnerbureaus.”

Hoe langer de CAO eigenaar blijft, hoe groter de inzet, aangezien de onderhoudskosten stijgen en de organisatie blijft betalen voor het onderhoud van het gazon, de energierekening en het ploegen van de opritten.

“We hebben geld gekregen om ondersteuning te bieden en we moeten periodiek een aanvraag indienen voor een oven, een raam, een dak, een oprit, en het ministerie heeft niet voor 100 procent ingestemd om die reparaties uit te voeren”, zei Polisiccio. “Dus we hebben geld aangenomen om mensen te ondersteunen om sommige van onze eigendommen draaiende te houden.”

Een andere voormalige groepswoning met 16 eenheden aan Queen Street huisvest geen klanten.

“Het stond een tijdje leeg, maar we gebruiken het nu om overtollig meubilair en apparatuur op te slaan terwijl we deze panden verlaten, dus we hebben geen opslagfaciliteit hoeven huren”, zegt Pulisicchio.

Dit gebouw aan Queen Street is voor 100 procent eigendom van CLA en Pulisicchio zei dat het uiteindelijk te koop zal worden aangeboden.