Gewone oude steen? Denk nog eens na. Dit is jouw gids voor de woelige rotsen van Alberta

Als je loopt ten oosten van de wijk Coventry Hills in Calgaryje kunt het zien als gewone oude rots bedekt met graffiti.

Maar voor Lincoln Frisky is het een lokale schat.

Er is een groot onregelmatig rotsblok naast Nose Creek Park. Friske bezoekt de enorme rots tijdens zijn dagelijkse wandelingen met de honden en heeft onlangs besloten er een digitaal 3D-model van te maken, zodat anderen het ook kunnen waarderen.

“Het is gebouwd als een anomalie in het midden van deze enorme tuin,” zei hij. In een interview op Calgary Ober. “De meeste mensen wisten niet eens dat er een lawine van graffiti in onze achtertuin was.”

Intermitterende fouten zijn grote stenen, rotsblokken of blokken die tijdens de laatste ijstijd door gletsjers van de ene plaats naar de andere zijn getransporteerd.

Er zijn duizenden bergkammen verspreid over de heuvels, die deel uitmaken van een traject van 600 kilometer dat bekend staat als de Foothills Erratics Train. Het strekt zich uit van ongeveer Hinton, Alta., Helemaal tot aan de grens met Montana.

kijk | Bekijk Friske’s 3D-weergave van de onderbroken elementen hieronder:

Rotsen lijken meestal niet op hun plaats, zegt Eva Enckelmann, assistent-professor bij de afdeling Aardwetenschappen van de Universiteit van Calgary.

“Het lijkt bijna alsof het uit de lucht is gevallen. Dat betekent dat het niet echt overeenkomt met de rotsen die je in dat gebied vindt.”

De stenen zijn meestal wit, grijs of lichtroze.

Ze zijn gemaakt van kwartsiet – of korrels cementzand – die bijna 500 miljoen jaar oud zijn, volgens Dale Leckie, geoloog en auteur van De geologie van Scenic Alberta: een gids voor trektochten langs de weg en wandelen.

De onderzoekers traceerden het materiaal naar Mount Edith Cavell in Jasper National Park, zo’n 300 kilometer ten noordwesten van Calgary.

“Het is een heel speciaal soort steen,” zei Leakey.

“Je kunt er kenmerken in zien, die geologen kruislagen noemen. Het zijn structuren van golven en getijden toen ze werden afgezet.”

Hoe zijn ze hier gekomen?

Ongeveer 20.000 jaar geleden vond er een aardverschuiving plaats in Jasper National Park.

Gevallen stenen vielen op gletsjers in de Athabasca River Valley. Ze kruisten naar het noorden, toen naar het oosten, raakten toen de Laurentide-ijskap, die destijds het grootste deel van Canada bedekte, zei Leakey, en werden naar het zuiden omgeleid.

Na verloop van tijd raakten ze verspreid over de heuvels.

‘Als de sneeuw is gesmolten,’ zei Leakey, ‘krijg ik ze er eindelijk uit, ik zal bijna zachtjes zeggen, op het landschap, glijdend, glijdend heen en weer.’

De meeste onregelmatige rotsen op hun huidige rustplaatsen zijn ongeveer 16.000 jaar geleden ingestort.

Een ander bepalend kenmerk, zei Enckelmann, is hoe hard de boosdoeners zijn.

“Alleen zeer harde rotsen overleven zo’n lang transport”, zei ze. De rivier kolkte meestal rond de rotsen en uiteindelijk veranderden ze in kiezelstenen.”

Als je echter goed kijkt, hebben sommige rotsen wat afgeronde randen langs hun lagere delen.

Leakey zei dat dit komt doordat bizons al honderden jaren tegen rotsen wrijven om hun winterjassen af ​​te werpen, waardoor meer gepolijste stukken ontstaan. Ze creëerden ook depressies rond de rotsen die bekend staan ​​als buffalo plunges.

waar zijn zij?

Je kunt een onregelmatig rotsblok tegenkomen in veel van de boerenvelden die zich uitstrekken langs de Rocky Mountains, zei Leakey, maar sommige rotsblokken zijn beroemde oriëntatiepunten geworden.

Het grootste en meest bekende voorbeeld is de afwijkende Okotoks – ook bekend als Big Rock – die zo groot is als een flatgebouw met drie verdiepingen. 3D-model van onregelmatig is ook Verkrijgbaar Met dank aan de Universiteit van Calgary.

De provincie wees Big Rock in 1978 aan als provinciale historische hulpbron om de geologische en culturele betekenis ervan te beschermen.

“Ik denk dat ze interessant zijn omdat het gewoon gigantische klonten zijn,” zei Leakey.

“Ze trekken echt je aandacht … ze springen gewoon uit in het landschap omdat ze zo hoog staan ​​als schildwachten.”

In Calgary bevinden zich verschillende opmerkelijke dolende mensen, waaronder een in de buurt van Coventry Hills.

Een van hen zit bovenop Nose Hill Park. Een andere plaats, bekend als Split Rock, ligt ten noordoosten van de stad, bij Harvest Hills Boulevard en Beddington Trail NW.

Leckie zag anderen in het McKenzie Lake Stadium en de Toscaanse rustruimte. In Panorama Hills is er een storing – ook wel een krater genoemd – in een klein park.

Er zijn er honderden, zegt Enckelman, en als je ze eenmaal kent, zul je ze overal gaan opmerken.

“Voor mij is het geweldig dat je dit hele verhaal kunt verweven door naar deze fanatici hier in de stad te kijken, waar we relatief ver van de bergen verwijderd zijn, maar we hebben dit bewijs”, zei ze.