Saithali Sengupta komt uit India, maar Nederland is al ruim 24 jaar haar thuis. Ze werkt als taalleraar, vertaler en schrijver en haar nieuwste boek, The Crossings: Poems on War, Migration and Survival, verscheen in oktober.
Hoe ben je naar Nederland gekomen?
Mijn man ging werken bij een Nederlands bedrijf. Ik volgde hem, dus naar Nederland gaan was eerlijk gezegd niet mijn eigen keuze, maar ik hield van dit land. Ik hou van de openheid, de directe communicatiestijl, de liefde voor innovatie en bloemen, de individualiteit en de tijd met een kapitaal. Zijn eerste opdracht duurde slechts twee jaar, maar inmiddels zijn we hier al ruim 24 jaar. We kwamen meteen naar Eindhoven, waar we wonen.
Hoe omschrijf je jezelf: een expat, tortelduif, expat, internationaal?
Ik hou er niet van om mensen een etiket op te plakken, maar ik ben trots op mijn roots en waar ik vandaan kom. Ik heb een Nederlands paspoort. Dit maakt mij technisch gezien Nederlands, maar ik beschouw mezelf nog steeds als een immigrant die van Nederland zijn permanente thuis heeft gemaakt. Zo omschrijf ik mezelf graag. Omdat ik ook met veel internationals en expats werk, is het geweldig om te zien hoe deze energieke, hardwerkende en diverse individuen het gezicht van dit land veranderen.
Als ik dit zeg, bedoel ik hoe zij de samenleving actief vormgeven. Ze worden er onderdeel van en geven uitdrukking aan hun unieke culturen en waarden. Deze culturele uitwisselingen verrijken de Nederlandse samenleving. Eindhoven bloeit met expats en internationals. Als je hier tegenwoordig door de straten loopt, hoor je dat er veel talen worden gesproken. Ze komen allemaal uit verschillende delen van de wereld en brengen stukjes van hun eigen cultuur mee. Het is heel interessant, vooral vanuit het perspectief van een immigrant zoals ik die zich hier heeft gevestigd.
Hoe lang ben je van plan te blijven?
Ik voel me gesetteld, ik ben hier geïntegreerd, maar ik heb een sterk verlangen om terug te keren naar mijn moederland, mijn cultuur en mijn roots. Er zijn twee woorden in India. Een Geboorteplaats. Het betekent 'iemands moederland'. Nog een Karmabhumi. Het is een land waar men werkt. Ik beschouw Nederland als mijn thuisland. Zo zie ik het. Dat is waar ik werk.
Ik werk hier ook en draag op mijn eigen kleine manieren bij aan de samenleving. Ik heb de taal geleerd en spreek deze heel goed. Ik draag mijn steentje bij in de gemeenschap en de buurt waarin ik woon. Ik ben betrokken bij maatschappelijk werk en goede doelen. Niettemin heeft India nog steeds een klein hoekje in mijn hart, mijn thuis. Op een dag wil ik daar zeker heen.
Als we dieper op deze vraag ingaan, komt er een gebroken identiteit naar voren. Ik praat hier veel over in mijn werk en schrijven als dichter en schrijver in de diaspora. Iedere immigrant heeft de vraag of hij een gefragmenteerde identiteit in zichzelf heeft, die er altijd is. Ik heb het gevoel dat ik het heb.
Spreek jij Nederlands en hoe heb je dat geleerd?
Dat was lang geleden. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in het leren van talen. Ik heb mijn master Engelse literatuur gevolgd vanuit India. Toen ik 24 jaar geleden naar Eindhoven kwam, was er nog maar één taalschool. Als u Nederlands wilt leren, moet u daarheen gaan en uzelf registreren. Ik kende toen maar één Nederlandse zin 'Iq Ben Saidali'.
Het was echt een zware reis voor mij. Ik heb ruim twee jaar een intensieve cursus Nederlands gevolgd, NT2 genaamd. In de eerste dagen kostte het me een tijdje om te begrijpen wat de leraar zei, maar na die twee jaar kwalificeerde ik me voor de examens op staatsniveau.
Het is geen gemakkelijke taal om te leren. Bij andere onderwijsinstellingen heb ik andere cursussen gevolgd om mijn spreek- en schrijfvaardigheid te verbeteren, omdat het werk dat ik destijds deed vereiste dat ik zowel geschreven als gesproken Nederlands beheerste.
Dus ik deed het en nu heb ik mijn eigen online taalschool On-Point-communicatie Ik geef les aan kennismigranten en help ze met het behalen van hun inburgeringsdiploma. Tot nu toe heb ik 102 studenten geholpen om het examen met succes te schrijven. Sommigen van hen hebben de Nederlandse nationaliteit aangevraagd. Ik ben erg trots op hun prestaties.
Wat is jouw favoriete Nederlandse ding?
Dat zou de eerste Nederlandse zin zijn die ik hoorde toen ik naar school ging.Kijk naar je agenda'. In India zijn we heel spontaan en dat heeft zijn voordelen en plezier. In het begin was het plannen van alles in mijn dag, mijn week en mijn maand overweldigend. Nu leef ik op deze manier, vooral in mijn carrière. Het houdt dingen georganiseerd en gemakkelijk. Nederlanders houden van hun agenda’s en daar heb ik van geleerd.
Ik moet zeggen dat ik het ook leuk vind Pannenkogen, Hollandse pannenkoeken. Ik hou ervan met champignons en Goudse kaas – heerlijk. De kleintjes, de poffertjes, en betere. Ze zijn geweldig als ontbijt.
Hoe ben je Nederlander geworden?
Het is een moeilijke vraag, maar ik zal het zo stellen. Ik ben Nederlander geworden in de zin dat ik de taal heb geleerd, ik spreek de taal, ik ben goed geïntegreerd in de lokale gewoonten en ik eet graag kaas. BitterEn pepernoten, en ik slaagde erin een groot deel van de donkere wintermaanden zonder zon te overleven. Ik denk dat dat een groot probleem is, omdat ik uit India kom. Het is moeilijk voor te stellen dat mensen uit India zo lang zonder zon zouden moeten leven.
ik geniet Koningstock Ik heb cadeaus voor mijn dochter gekocht Sinterklaas. Om 18.00 uur gaan we ook eten.
Maar mijn Nederlandse vrienden maken voortdurend grapjes dat ik niet kan zwemmen en fietsen, waardoor mijn integratie in dit land onvolledig is. Ik heb een paar keer geprobeerd te leren fietsen, maar ik denk niet dat het in mij zit. Ik kan die balans niet vinden. Ik ben twee keer gevallen en nu heb ik die angst. Naast zwemmen heb ik een vreselijke waterfobie.
Als je beide dingen niet kunt, ben je geen Nederlander. Maar als immigrant of internationalist zul je nooit 100% Nederlander zijn. Ik ben hier al 24 jaar en nog steeds niet zo direct en bot geworden als de gemiddelde Nederlander. Het zou geweldig zijn als ik deze eigenschappen onder de knie zou krijgen, omdat ze praktisch en nuttig zijn.
Welke drie Nederlanders (dood of levend) zou jij graag willen ontmoeten?
Vincent van Gogh. Ik woon heel dichtbij Neunen, het dorp waar Van Gogh vele jaren van zijn leven doorbracht. Het was daar dat hij zijn eerste meesterwerk schilderde. Aardappel eters. Ik ben er vele malen geweest. Ik wil hem ontmoeten. Zijn biografie en natuurlijk zijn schilderijen fascineerden mij.
Lewis Kuipers. Hij was de beste Nederlandse romanschrijver van zijn generatie. Hij is nog steeds internationaal bekend en wordt nog steeds beschouwd als een van de belangrijkste figuren uit de Nederlandse literatuur. Momenteel ben ik zijn boek aan het vertalen Over lichtende beeft Dagelijks in het Engels voor internationale lezers. Ik wil hem ontmoeten en hem vragen hoe ik deze vertaling doe.
Koningin Máxima. Ik wil meer weten over zijn reis als international in dit land; Hoe ze het deed en alle dingen die ze tegenkwam.
Wat is jouw beste reistip?
Hier in Eindhoven zou ik zeggen dat ze naar plekken moeten gaan waar ze midden in de natuur kunnen zijn. De Nederlandse natuur wordt zeer onderschat. Ik wandel graag door kleine, pittoreske dorpjes als Oirschot en Wintelre bij Eindhoven, maar ook door schilderachtige dorpjes als Elsloo in Limburg en Winsum in Groningen. Ik bezoek ze graag in de herfst, omdat ze voor een prachtig landschap zorgen als de verschillende kleuren van de bladeren tevoorschijn komen. Het landschap verandert letterlijk in een sprookje.
Ik raad ook aan om de Nederlandse eilanden te bezoeken. Ze zijn werkelijk prachtig. Texel is mijn persoonlijke favoriet. Terschelling is geweldig, vooral als je er in de zomer naartoe gaat.
Vertel ons iets verrassends dat je over Nederland hebt ontdekt
Toen ik voor het eerst naar Nederland kwam, was het februari, niet de beste tijd van het jaar om hier te zijn. Het waaide, het regende en sneeuwde. Eén ding dat mij is opgevallen, is hoe snel het weer in dit land verandert. Zon, regen en de ergste storm kun je allemaal op één dag ervaren. Ik ben opgegroeid in India en het kostte me jaren om hieraan te wennen.
In mijn beginperiode hier was ik gefascineerd door de prachtige, rode fietspaden. Het was heel nieuw voor mij. Waar ik vandaan kom, hebben ze zoiets niet. Wat ik ook heb geleerd, is dat het, ook al is het een heel klein land, meer dan 400 musea heeft. Het verraste mij enorm.
Als u nog 24 uur over had in Nederland, wat zou u dan doen?
Ten eerste zal ik het erg jammer vinden om Nederland te verlaten. Hoe graag ik ook terug wil naar India, zoals ik al zei, ik heb die gefragmenteerde identiteit. Ik zal verdrietig zijn om dit land te verlaten, omdat het een deel van mij is geworden.
Als ik nog 24 uur over heb, maak ik nog een laatste wandeling door mijn favoriete plekken. Ik kijk graag naar de zonsondergang vanuit Scheveningen. Het is erg mooi. Ik ga ook naar mijn favoriete pannenkoekenhuis. Dat zijn de drie dingen die ik heel graag wil doen.
Saitali sprak met Brandon Hartley.
Snelkoppelingen: Er zijn gedichten over oorlog, migratie en overleving beschikbaar Via Amazon
“Student. Waarschijnlijk een cafetariaspecialist in een cafetaria. Televisieprofessional. Jongleur. Professionele voedingsspecialist. Typisch alcoholist. “
More Stories
Laura Gillespie Dodges behaalde een zeer sterke finish in Nederland
Nederland wil leiding geven aan het EU-initiatief voor de productie van chips
Duitsland won de Nations League als 10-man Nederland reddingspunten