Een natuurkundige beweert dat het universum geen donkere materie bevat en 27 miljard jaar oud is

Gefossiliseerde geluidsgolven op kaarten van sterrenstelsels in het heelal kunnen worden geïnterpreteerd als tekenen van de oerknal die 13 miljard jaar eerder plaatsvond dan de huidige modellen suggereren.

Vorig jaar publiceerde theoretisch natuurkundige Rajendra Gupta van de Universiteit van Ottawa in Canada een nogal buitengewoon voorstel dat de momenteel aanvaarde leeftijd van het universum een ​​truc van het licht is, een voorstel dat de werkelijk oude staat ervan verbergt en ons tegelijkertijd verlost van de noodzaak om uit te leggen verborgen krachten.

Gupta's nieuwste analyse suggereert dat oscillaties vanaf de eerste momenten in de tijd, bewaard in grootschalige kosmische structuren, zijn beweringen ondersteunen.

“De onderzoeksresultaten bevestigen dat ons eerdere onderzoek naar de leeftijd van het universum van 26,7 miljard jaar ons in staat heeft gesteld te ontdekken dat het universum geen donkere materie nodig heeft om te kunnen bestaan.” Hij zegt Gupta.

“In de standaard kosmologie wordt gezegd dat de versnelde uitdijing van het heelal wordt veroorzaakt door donkere energie, maar in werkelijkheid is dit te wijten aan zwakke krachten van de natuur terwijl het uitdijt, en niet aan donkere energie.”

Als je de momenteel geaccepteerde modellen van versnelde uitdijing nog eens terugdraait, zou het vacuüm van de ruimte zo’n 13,7 miljard jaar geleden niet meer zo leeg zijn geweest, toen elk stukje materie in het universum beperkt was tot een volume dat je nu in je bovenste zak kon passen met ruimte om Reserve.

Dit ging allemaal goed en wel totdat metingen van wat men dacht dat nieuwe sterrenstelsels waren, een universum onthulden dat verrassend volwassen leek voor massieve kosmische objecten die al een miljard jaar niet eens uit de ovens zijn gehaald.

Dit plaatst astronomen voor een dilemma: óf de huidige modellen over de evolutie van sterrenstelsels en zwarte gaten moeten worden aangepast, óf het universum bestaat in feite al veel langer dan we denken.

De huidige kosmologische modellen gaan ervan uit dat sommige van de krachten die de interacties tussen deeltjes beheersen, al die tijd constant zijn gebleven. Gupta betwist een specifiek voorbeeld hiervan “vervoegingsconstante”Hij vraagt ​​zich af hoe dit de verspreiding van de ruimte over zeer lange perioden zou kunnen beïnvloeden.

Het is voor elke nieuwe hypothese al moeilijk genoeg om intensief onderzoek door de wetenschappelijke gemeenschap te overleven. Maar Gupta's voorstel is niet geheel nieuw, het is losjes gebaseerd op een idee dat bijna een eeuw geleden op de markt werd gebracht.

Eind jaren twintig vroeg de Zwitserse natuurkundige Fritz Zwicky zich af of rood licht van verre objecten het resultaat was van verloren energie, zoals een marathonloper die uitgeput is van een lange reis door de ruimte door eeuwen heen.

voor hem 'Vermoeid lichtDe hypothese concurreerde met de nu aanvaarde theorie dat de roodverschoven frequentie van licht het gevolg is van de cumulatieve uitzetting van de ruimte die lichtgolven aantrekt als een uitgerekte veer.

De gevolgen van Gupta's versie van de vermoeide lichthypothese – wat variabele koppelingsconstanten plus vermoeid licht of CCC+TL worden genoemd – zouden de uitdijing van het universum beïnvloeden, de mysterieuze drijvende krachten van donkere energie elimineren en variabele interacties tussen bekende deeltjes. Om de uitbreiding van de ruimte te vergroten.

Om de huidige modellen te vervangen door CCC+TL zal Gupta kosmologen ervan moeten overtuigen dat zijn model beter kan verklaren wat we in het algemeen zien. Zijn recente artikel probeert dit te doen met behulp van CCC+TL ter verklaring Fluctuaties in de verspreiding van visuele materie In de ruimte wordt de oeroude gloed van de dageraad veroorzaakt door geluidsgolven in het pasgeboren universum, bekend als de kosmische microgolfachtergrond.

Hoewel zijn analyse concludeert dat zijn hybride lichttheorie mooi kan spelen met bepaalde kenmerken van licht- en geluidsecho's die in het universum achterblijven, doet hij dit alleen als we ook het idee opgeven dat donkere materie ook een ding is.

Natuurlijk zou het feit dat we de oorsprong van donkere materie of donkere energie niet hoeven uit te leggen, de natuurkunde in sommige opzichten een beetje eenvoudiger maken. Of CCC+TL in staat zal zijn de kosmologie op zijn kop te zetten, zal afhangen van de vraag of zij meer problemen kan oplossen dan zij creëert.

Voorlopig blijft ons universum 13,7 miljard jaar jong, ook al heeft het een paar buitenaardse skeletten in zijn kast.

Dit onderzoek is gepubliceerd in Astrofysisch tijdschrift.