Een 16e-eeuwse mummie hielp wetenschappers het DNA van een E. coli-cel te reconstrueren

Een internationale samenwerking van onderzoekers is erin geslaagd het genoom van de bacterie Escherichia coli te reconstrueren uit de gemummificeerde overblijfselen van een 16e-eeuwse Italiaanse edelman. persbericht zei:.

Escherichia coli (E.coli) werd oorspronkelijk beschouwd als een symbiont – een microscopisch organisme dat in het lichaam van de gastheer leeft zonder enig voordeel te bieden maar ook geen schade aanricht. In de loop der jaren hebben wetenschappers ontdekt dat E. coli in de menselijke darm ons helpt ons voedsel te verteren, ons te beschermen tegen andere infecties en ons ook helpt om Vitamine K-productie en B12.

Maar E. coli heeft een gemiddelde kant. Wanneer de gastheer gestrest is of een lage immuniteit heeft, speelt E. coli de rol van een opportunistische ziekteverwekker die een volledige aanval op de gastheer kan lanceren als deze erin slaagt de bloedbaan, urinewegen of nieren binnen te dringen. Sommige stammen van het organisme kunnen ook gevaarlijk zijn en soms dodelijke voedselvergiftiging Uitbraken en infecties.

Stille moordenaar in ons?

Hoewel E. coli vaak in verband wordt gebracht met sporadische uitbraken, is het nooit gezien als een organisme dat in staat is tot een pandemie, hoewel het zeer resistent is tegen behandelingen. Hendrik Poinar, een evolutionair geneticus aan de McMaster University in Canada, die betrokken was bij het onderzoek, zei: “De strikte focus op pandemieën die pathogenen veroorzaken als het enige verslag van massale sterfgevallen in ons verleden, mist de grote last die voortkomt uit opportunistische coëxistentie. [such as E.coli]. “

De onderzoekers stellen dat hoewel er geen historische gegevens zijn over sterfgevallen veroorzaakt door organismen zoals E. coli, hun impact op de menselijke gezondheid en mortaliteit waarschijnlijk enorm was. Om de evolutionaire geschiedenis van een organisme te begrijpen, zoals waar het zijn nieuwe genen of antibioticaresistentie heeft verkregen, hadden onderzoekers het genoom van zijn voorouder nodig, en de overblijfselen van een 16e-eeuwse mummie hadden een goede kans om dat te doen.

Gemummificeerde Italiaanse nobele

De goed bewaarde mummieresten die in dit onderzoek zijn gebruikt, werden in 1983 gevonden in het klooster van San Domenico Maggiore in Napels, Italië. Van een van de overblijfselen is bevestigd dat het toebehoort aan Giovanni Davalos, een Napolitaanse edelman uit de Renaissance. In 1586 stierf Davalos op 48-jarige leeftijd aan wat wordt verondersteld een chronische ontsteking van de galblaas te zijn als gevolg van galstenen, aldus het persbericht.

In tegenstelling tot infecties zoals pokken, had de heer geen zichtbare tekenen van infectie, dus er was ook geen bewijs dat hij een E. coli-infectie had. Het team heeft nauwgezet gewerkt om de monsterfragmenten te isoleren en tegelijkertijd te beschermen tegen milieuverontreiniging. De teruggewonnen materialen werden gebruikt om het genoom van Escherichia coli te reconstrueren.

“Het was heel spannend om deze oude te kunnen schrijven. coli-bacteriën Hoewel het uniek is, past het binnen de kenmerken van Homo’s evolutionaire afstamming die tot op de dag van vandaag galstenen veroorzaakt, zei Eric Dynamore, hoogleraar biochemie en moleculaire biologie aan de Paris City University, die ook betrokken was bij het onderzoek.

De resultaten van het onderzoek zijn vandaag gepubliceerd in het tijdschrift Communicatie biologie.