De overwinning van Montreal Canadiens is een teken van vooruitgang – en een geschenk voor de coach van St. Louis – Sportsnet.ca

Het waren die zes minuten die deze indrukwekkende overwinning voor de Montreal Canadiens bepaalden, en ze werden allemaal besteed aan het neutraliseren van een van de krachtigste machtsspelletjes in de NHL.

Tegen een dodelijke eenheid van Cale Makar, Nathan MacKinnon, Jonathan Drouin, Valeri Nichushkin en Mikko Rantanen, die de Colorado Avalanche hielpen 28 procent van hun kansen te scoren in de Ball Arena in de aanloop naar de wedstrijd van dinsdag, lieten de Canadiens elke kans verspillen. Ze braken de gevaarlijkste passes uit en offerden hun lichamen op voor doelman Samuel Montembault. Ze slaagden erin deze dominante spelers in drie machtsspelletjes met slechts twee schoten op het net te houden door middel van organisatie, coördinatie en superieure concurrentie – zoals Martin St. Louis altijd van hen had verwacht.

Het weerspiegelde de manier waarop de Canadiens gedurende deze wedstrijd speelden, want ze behaalden een 2-1 overwinning op een team dat negen wedstrijden op rij had gewonnen.

De coach omschreef het optreden voor de aanwezige journalisten vervolgens als een “mooie overwinning voor het team.”

“Ik ben echt trots,” voegde St. Louis eraan toe.

Je kunt je alleen maar voorstellen hoe dankbaar hij was om het live te zien nadat hij tien dagen met persoonlijk verlof had doorgebracht om voor zijn jongste zoon Mason te zorgen, die vorige week in het ziekenhuis werd opgenomen nadat hij de week ervoor een blessure had opgelopen tijdens een hockeywedstrijd.

Hij zag het Canadese team spelen vanuit Connecticut, zag hoe de technische staf samenkwam om de leiding te nemen, zag hoe de spelers zich verenigden tijdens drie zware wedstrijden in West-Canada en nog een uitdagende wedstrijd in Seattle, en hij kwam daar vandaan met het gevoel alsof ze allemaal in hun kracht stonden. . Hij kan de meeste aandacht daar leggen waar dat het meest nodig is.

Nu zijn 16-jarige zoon eindelijk thuis was en terugkeerde, zoals St. Louis eerder dinsdag zei, ‘naar zijn normale routine’, voelde hij zich comfortabel genoeg om terug te keren naar de Canadiens.

“Ik ben om verschillende redenen blij om terug te zijn, maar de belangrijkste reden is dat de zaken thuis stabiel zijn”, zei St. Louis. “Het was geen gemakkelijke week. Maar ik ben blij om terug te zijn, want mijn passie is mijn gezin en hockey, en dat is de afspraak.”

“Het is dus leuk om terug te zijn, want het gaat beter en ik ben blij om bij de groep te zijn.”

Dat liet St. Louis maandag zien.

Martin McGuire, play-by-play man voor radiostation Cogeco 98.5 in Montreal, zei dat hij getuige was van een emotionele ontmoeting tussen de coach en zijn spelers in de hotellobby na het teamdiner in Denver die avond. Hij verklaarde dat St. Louis elk van hen en de leden van de technische staf en het management met handdrukken en knuffels ontving.

“Ik was blij ze gisteren weer te zien, en ik bedankte ze persoonlijk – niet alleen voor de steun, maar ook voor de manier waarop ze zich gedroegen terwijl ik weg was”, zei St. Louis.

De Canadiens waren niet perfect tijdens zijn afwezigheid.

Maar ze gingen de zware omstandigheden met professionaliteit en vasthoudendheid tegemoet, waardoor de Calgary Flames en Edmonton Oilers alles kregen waar ze mee te maken kregen in zware nederlagen voordat ze struikelden over een 4-1 nederlaag tegen de Vancouver Canucks en zich herstelden met een 5-1 overwinning op Seattle. Een mythisch zeemonster.

En ze bewaarden hun beste voor het laatst, in de Mile High City, voor St. Louis.

“Ik was blij om daar te zijn”, zei hij.

Het moest een beloning zijn om te zien dat de cultuur waar St. Louis zo hard aan heeft gewerkt de voorsprong van de Canadiens op zich nam en een van de beste teams in de competitie versloeg.

En dat moet alleen maar hebben aangemoedigd wat St. Louis voelde in de aanloop naar de puck-drop.

“Tien dagen op deze manier doorbrengen herinnert me eraan waarom ik verliefd werd op hockey”, zei St. Louis vóór de wedstrijd. “Het gaat niet alleen om de sport op het ijs, het gaat om alles wat het met zich meebrengt. Het is een kleine gemeenschap. De steun die ik heb gehad in de competitie, van mijn team, van de spelers, dat kun je niet kopen. Het is speciaal.”

Ze gaven hem vanavond iets anders: een versterking van het gevoel dat al het werk dat ze dit seizoen samen hebben gedaan hen vooruitgang heeft gebracht als groep en individueel.

Nick Suzuki scoorde zijn 29e doelpunt^j Het doelpunt van het seizoen kwam slechts negen seconden nadat MacKinnon 43 seconden later de score opende. Zijn doel was 67^j punt, wat hem een ​​nieuw carrièrehoogtepunt opleverde en uiteindelijk de groei bezegelde die hij had gezien in de rol die St. Louis hem gaf (in een nachtelijk duel met de beste spelers ter wereld).

Lijngenoot Juraj Slafkovsky assisteerde in het stuk toen hij 40 jaar oud was^j Dit is het moment van het seizoen om van deze campagne de meest productieve campagne te maken voor welke tiener dan ook in de 115-jarige geschiedenis van de organisatie. Geen enkele speler heeft meer geprofiteerd van de coaching en invloed van St. Louis dan de algemene nummer 1-keuze van 2022, behalve misschien Cole Caufield, die opnieuw de volledige game presenteerde waar St. Louis zo hard aan heeft gewerkt om hem te helpen vestigen.

Maar dit was een wedstrijd waarbij iedereen in het Canadese team op zijn best moest zijn, en ze waren er klaar voor.

Joel Armia scoorde de winnaar, Josh Anderson en Brendan Gallagher hadden belangrijke inspanningen in de derde periode die leidden tot het machtsspel, en Jordan Harris en Jake Evans speelden een cruciale rol bij de penalty kill. Montembault was geweldig toen het moest, en de Canadiens blokkeerden twintig schoten op hem om er zeker van te zijn dat hij niet te veel hoefde te zijn.

Ze speelden samen, speelden binnen de structuur waaraan St. Louis onvermoeibaar heeft gewerkt om het spel te implementeren, en eindigden het spel met evenwicht.

‘Ik hield van onze volwassenheid en houding,’ zei St. Louis.

Het zijn eigenschappen die de Canadiens ook tijdens zijn afwezigheid hebben getoond, wat leidde tot een 2-2-1-optreden dat het karakter alleen maar versterkte.