Coke behandeling? De studie werpt licht op het potentieel van frisdrank bij medische noodgevallen die vaak voorkomen tijdens de vakantie

Uit een recente studie gepubliceerd in BMJOnderzoekers voerden een gerandomiseerde gecontroleerde studie (RCT) uit om de veiligheid en effectiviteit van cola te evalueren bij het verlichten van de impactie van de slokdarmmaaltijdbolus.

achtergrond

De primaire behandeling voor voedselimpact in de slokdarm is noodendoscopie, die invasief en duur is. Studies hebben aangetoond dat cola de impact van voedsel verlicht, waardoor de stress voor noodhulp- en endoscopistenpersoneel wordt verminderd.

Cola is goedkoop en overal verkrijgbaar, en als het bewezen effectief is, kan het het aantal bezoeken aan de afdeling spoedeisende hulp en endoscopie verminderen door patiënten in staat te stellen het in residentiële of eerstelijnszorgomgevingen te consumeren. Veel medicamenteuze behandelingen hebben echter beperkte of tegenstrijdige resultaten opgeleverd.

Over de studie

In de huidige multicenter, open-label RCT vergeleken onderzoekers de inname van cola met de huidige zorgstandaard voor patiënten met voedselimpactie in de slokdarm, waarbij geen pre-endoscopiebehandeling is inbegrepen in afwachting van een nood-endoscopische verwijdering.

De onderzoekers voerden het gerandomiseerde gecontroleerde onderzoek uit op de spoedeisende hulpafdelingen van vier Nederlandse ziekenhuizen op middelbaar niveau en één ziekenhuis op tertiair niveau tussen 22 december 2019 en 16 juni 2022. Bij het onderzoek waren 51 personen ouder dan 18 jaar betrokken die zich presenteerden aan de spoedeisende hulpafdelingen met volledige disfunctie van de slokdarm. Voedselimpactie, beschreven als het gevoel dat voedsel vastzit tussen de orale, faryngeale en epigastrische weefsels tijdens het slikken, met een plotseling en volledig onvermogen om speeksel uit te scheiden na het eten.

Onderzoekers hebben personen uitgesloten met vlees dat botten bevat, statusklasse ≥IV van de American Society of Anesthesiologists (ASA), conservatieve behandelingen (nitraten, glucagon, frisdrank of nifedipine), voedseldeeltjes die zichtbaar zijn bij oraal onderzoek of het risico op ernstige inhalatie (Glasgow Coma Scale). ). Jonger dan 14 jaar of relevante eerdere ambitie) van studeren.

Registratoren van de spoedeisende hulp en geregistreerde artsen randomiseerden patiënten 1:1 in studiegroepen. Het team verzamelde sociodemografische en gezondheidsgegevens van de afdeling spoedeisende hulp door middel van vragenlijsten, waarbij informatie werd vastgelegd over slokdarmvoedselbolusobstructies, inclusief de aard van het voedsel, de duur van de impactie, eerdere obstructies en bekende slokdarmpathologie.

In totaal dronken deelnemers in de behandelgroep (n = 28) elke minuut een glas Coca-Cola van 25 ml (maximaal volume, 200 ml in acht slokjes van 25 ml). Proefpersonen uit de controlegroep (n = 23) wachtten tot het voedsel voorbij was zonder een behandeling te ondergaan vóór de endoscopie. Als de symptomen niet verdwijnen, worden endoscopische procedures uitgevoerd om het aangehechte voedsel binnen zes uur te verwijderen in het geval van een volledige slokdarmobstructie en binnen één dag in het geval van een gedeeltelijke slokdarmobstructie, volgens de huidige richtlijnen.

Gevallen waarbij de symptomen volledig verdwenen zijn, vereisen electieve diagnostische endoscopie. De primaire onderzoeksresultaten waren door de patiënt gerapporteerde verbetering van de obstructie van de slokdarm (d.w.z. totale gedeeltelijke en volledige passage) en beoordeling van de volledige passage. Secundaire uitkomsten omvatten behandelingsgerelateerde bijwerkingen die werden beoordeeld met behulp van het Adverse Event Gastrointestinal Endoscopie (AGREE)-systeem.

resultaten

De gemiddelde waarden voor de leeftijd van deelnemers aan de behandel- en controlegroepen waren respectievelijk 58 jaar en 54 jaar. Het onderzoek omvatte voornamelijk mannelijke deelnemers. De meeste effecten werden veroorzaakt door de consumptie van vlees, frites, brood en zuurkool. Van de 41 personen met vleesimpactie meldde 41% (negen van de 22) van de ontvangers van de behandeling en 37% (zeven van de 19) van de controles volledige passage van voedsel. Van de 10 proefpersonen die andere voedingsmiddelen innamen, rapporteerde 50% (drie van de zes) van de ontvangers van de behandeling en 25% (een op de vier) van de controles dat de voedselbolus volledig was gepasseerd.

Het eten van cola verbeterde de voedselobstructie niet significant [17 out of 28 individuals (61%) in the treatment group vs. 14 out of 23 (61%) in the control group; odds ratio (OR), 1.0; relative risk (RR) reduction of 0.0]. Ontvangers van de behandeling meldden vaak dat het voedsel volledig was verdwenen; Het verschil was echter niet significant [12 out of 28 (43%) treatment recipients vs. 8 out of 23 (35%) controls; OR, 1.4; RR reduction of 0.2].

Uit het onderzoek bleek dat 18% van de mensen die een behandeling kregen en 26% van de controlegroep een deel van een voedselbolus binnen respectievelijk 40 en 45 minuten voltooiden. Echter, 21% van de deelnemers aan de behandelgroep ondervond tijdelijk ongemak na cola-consumptie zonder dat tussenkomst of een verlengd verblijf op de afdeling spoedeisende hulp nodig was. De hoeveelheid cola varieerde van 25 ml tot 125 ml, met een gemiddeld verbruik van 50 ml. Geen van de bijwerkingen vereiste urgente of nood-endoscopische procedures, en twee proefpersonen uit de behandelingsgroep en vier controles ontwikkelden mucosale laesies.

Twaalf mensen hadden minder dan een uur last van het voedsel en 63% van de mensen die de behandeling kregen, voelde zich volledig hersteld. In de behandelgroep onderging 79% van de 28 deelnemers een electieve, urgente of spoedendoscopie, terwijl 78% van de 41 deelnemers een slokdarmziekte had. Van de twintig deelnemers die een volledig herstel rapporteerden, ondergingen er tien geen diagnostische endoscopie, en zes gingen verloren voor de follow-up. Het team vond geen significante verschillen tussen de onderzoeksgroepen of bij het vergelijken van personen die voedselpassage ervoeren met degenen die dat niet deden.

De resultaten van het onderzoek toonden aan dat het drinken van cola de impact van de voedselbolus in de slokdarm niet significant verbeterde. De huidige richtlijnen bevelen follow-up aan in alle gevallen van impactie van een voedselbolus en verder onderzoek naar het voordeel van cola bij vroege of gedeeltelijke slokdarmimpact.