Canada heeft werknemers nodig – dus waarom niet meer bedrijven inhuren?

Nu, in het zesde jaar, is de Carrièrebeurs gegroeid van 150 deelnemers tot bijna 2.000 autistische werkzoekenden, die allemaal op zoek zijn naar netwerken met recruiters en personeelsmanagers bij grote technologie-, financiële, horeca- en retailbedrijven in het hele land. Hoewel het in verschillende steden werd gehouden, was de banenbeurs dit jaar en afgelopen jaar een virtueel evenement.

Het was echter een uitdaging om bedrijven erbij te betrekken.

Van de 10.000 werkgevers die Forrester en zijn team in de afgelopen zes jaar hebben bereikt, hebben er dit jaar slechts 40 deelgenomen aan de banenbeurs.

“Meestal krijgen we geen reactie”, zei Forrester.

De makers van de show zeggen dat ze erkennen dat er een breed scala aan vaardigheden is in het autismespectrum, en hoewel misschien niet iedereen met autisme inzetbaar is, zijn zowel Forrester als Pinto ervan overtuigd dat een groot deel van deze gemeenschap kan en wil werken.

Forster vraagt ​​zich af waarom niet meer werkgevers deze diverse talentenpool gebruiken om het arbeidstekort waar veel bedrijven mee te kampen hebben, op te lossen.

tekort aan nationale arbeidskrachten

Volgens Statistics Canada wilden Canadese werkgevers in het laatste kwartaal van 2021 915.500 banen invullen, 63 procent meer dan een jaar eerder.

Met het huidige werkloosheidspercentage zo laag, “lopen bijna alle industrieën een tekort aan arbeidskrachten”, schreef Royal Bank-econoom Nathan Janzen deze week in een economische update.

Zelfs met de vraag naar werknemers blijven er belemmeringen voor de werkgelegenheid voor Canadezen met autisme.

Uit gegevens verzameld door Public Health Canada bleek dat in 2017 slechts 33 procent van de Canadese volwassenen met autisme aangaf te werken, vergeleken met 79 procent van de volwassenen zonder handicap.

Forrester zei dat hij niet op de hoogte was van het aantal diverse werknemers in het personeelsbestand voordat de banenbeurs begon.

“Ik realiseerde me gewoon niet hoe groot het probleem was of hoe groot het was voor de samenleving”, zei hij.

Javier Herrera is een van de relatief weinige Canadezen die met autisme werkt en leeft.

Hij woonde vorig jaar de banenbeurs van Spectrum Works bij en kreeg een baan aangeboden.

zei Herrera, die nu werkt als analist bedrijfssystemen bij een verzekeringsmaatschappij in Vancouver.

Herrera is bemoedigd om te zien dat sommige werkgevers opzettelijk mensen met autisme zoeken, maar hij is van mening dat “we als samenleving nog steeds kleine stappen maken” om meer mensen met neurodiversiteit aan te trekken op de arbeidsmarkt.

‘Big Four’ kopen in

Er zijn echter enkele bedrijven die specifiek profiteren van deze talentenpool, waaronder twee van de zogenaamde “Big Four” accountantskantoren.

Ernst & Young heeft de afgelopen jaren grote stappen gezet in het diversifiëren van zijn wervingsstrategie.

Het multinationale bedrijf gelanceerd Centrum voor Neurologische Uitmuntendheid in Toronto In november 2020 met als doel medewerkers in dienst te nemen met autisme, ADHD of andere zintuiglijke en cognitieve verschillen.

“We verlangen als organisatie naar talent”, zegt Anthony Regele, partner bij Ernst & Young en nationaal leider van het neurodiversiteitsprogramma van het bedrijf. “Dus we wilden zien of er een talentpool was die we konden aanboren.”

Sinds de lancering van het programma heeft het bedrijf 45 verschillende zenuwmedewerkers aangenomen in zijn kantoren in Toronto, Vancouver, Halifax en Montreal – en is het van plan het personeelsbestand in andere steden uit te breiden.

Het initiatief heeft meer dan dat opgeleverd, zei Regele, waarbij hij opmerkte dat het retentiepercentage onder de zenuwslopende kandidaten die het bedrijf heeft aangenomen 98 procent is.

“Het niveau van creativiteit, innovatie en productiviteit dat ze kunnen leveren is ongelooflijk”, zei hij.

Mohit Verma was een van de eerste mensen die Ernst & Young in 2020 inhuurde via het Neurodiversity Recruitment Program.

“Mijn werk bij EY draait om enkele van de subcompetenties zoals automatisering, datawetenschap en, tot op zekere hoogte, blockchain”, zei Mohit in een interview met CBC News. “Tot nu toe heb ik deel uitgemaakt van vijf tot zes grote projecten.”

Deloitte Canada is een ander bedrijf dat op zoek is naar neurodiversiteit.

In een poging om de belemmeringen en behoeften op de werkplek van neurowetenschappers beter te begrijpen, heeft de boekhoudgigant samengewerkt met Auticon Canada, een wereldwijd technologisch adviesbureau dat mensen met autisme in dienst heeft, en heeft onlangs een onderzoek uitgevoerd met Deloitte naar de behoeften van werknemers met autisme. Het kan zijn.

Het sollicitatieproces wijzigen

scannen, Neurodiversiteit op het werk omarmen: hoe Canadezen met autisme werkgevers kunnen helpen de talentkloof te dichten. Het werd uitgevoerd tussen juli en oktober 2021. Het omvatte 454 autistische deelnemers die de online-enquête invulden, en zeven bedrijven met neurodiversiteit in hun personeelsbestand werden ook geïnterviewd via videoconferenties.

In hun onderzoek ontdekten ze dat 41,7 procent van de respondenten werkloos was, wat inhoudt dat ze deeltijds, op contractbasis of tijdelijk werkten, of een baan hadden die “binnen hun opleidingsmogelijkheden lag”, zegt Roland Labone, een partner van Deloitte Canada.

Een van de meest in het oog springende bevindingen was dat het wervingsproces zelf een grote barrière kan zijn, waarbij 40 procent van de ondervraagden zei dat het sollicitatiegesprek een “enorme uitdaging” voor hen was.

“Mensen die werden ondervraagd, vonden het interview lastig of intimiderend”, zegt Labone, die bezorgd is dat het typische sollicitatiegesprek sommige gekwalificeerde kandidaten met autisme zou kunnen elimineren.

Met het doel om zowel het aannemen als het behouden van diverse zenuwwerkers te verbeteren, proberen bedrijven als Deloitte en Ernst & Young het sollicitatieproces zo te veranderen dat het meer gericht is op competentie dan op hoe de kandidaat zich in een bepaald scenario gedraagt.

Dit soort accommodatie biedt hoop aan mensen als Pinto en Forrester.

De inspiratie voor de banenbeurs kwam van Pinto’s zorgen over de toekomst van zijn zoon. Zijn vader, Xavi, 12, zit op een breed spectrum en is “erg creatief”, zei zijn vader.

Hij is “echt gefocust op wat hij wil doen.”

Als hij ziet dat steeds meer werkgevers zich inschrijven voor een banenbeurs, hoopt hij dat hij helpt een wereld te creëren waarin zijn zoon zijn dromen kan najagen.