Amerikaanse inboxen zijn gevuld met schandelijke fondsenwervende e-mails van Biden en Trump voor de presidentiële campagne van 2024

Slechts twintig minuten nadat Donald Trump schuldig werd bevonden aan het vervalsen van bedrijfsgegevens, gebruikte hij zijn nieuwe status als misdadiger om geld in te zamelen voor zijn campagne.

‘Je bent zojuist veroordeeld in een vervalst proces!’ Lees de e-mail voor supporters. De brief bevatte een verzoek om bijdragen om hem te helpen het Witte Huis terug te winnen.

Kort daarna kwam president Joe Biden met zijn eigen pleidooi voor geld. “Er is maar één manier om Donald Trump uit het Oval Office te houden”, aldus zijn massale e-mail.

Fondsenwerving uit een strafzaak lijkt misschien een nieuw niveau van smakeloos voor de geldzuchtige politieke stijl die in de Verenigde Staten wordt beoefend, maar het is niet ongebruikelijk. Elke dag wordt elke Amerikaan die ooit zijn e-mailadres aan een politieke campagne heeft gegeven, gebombardeerd met tientallen berichten waarin om geld wordt gevraagd.

Sommige petities bieden een kans om een ​​diner te winnen met de politicus die op zoek is naar het geld. Anderen proberen de ontvanger te waarschuwen door te suggereren dat zonder hun bijdrage de andere partij zeker zal winnen. Velen nemen hun toevlucht tot pure schaamte.

In een e-mail vorige maand van End Citizens United, een campagnegroep die banden heeft met de Democraten en los staat van de campagne van de heer Biden, werd elke ontvanger ervan beschuldigd een “schande” te zijn die een “klap in het gezicht” had gegeven aan de heer Biden en de voormalige president. . Barack Obama door eerdere e-mails te negeren die in hun naam zijn verzonden.

“Ondanks hun wanhopige smeekbeden, mijn vriend, was het enige wat ze in ruil daarvoor van jou hoorden radiostilte”, aldus de brief.

Brieven kunnen soms op grove wijze misleidend zijn.

Een recente e-mail van het Progressive Turnout Project, een andere democratische groep, suggereerde dat het doneren van geld op de een of andere manier Fanny Willis zou kunnen helpen, de officier van justitie van Atlanta die de heer Trump vervolgt omdat hij heeft geprobeerd de verkiezingen van 2020 ongedaan te maken, en de pogingen van de voormalige president om haar af te zetten te dwarsbomen. . Uit deze zaak. “Als het publiek Fannie Willis niet steunt, kan ze worden ontslagen en kan Trump worden gered”, aldus de brief. In feite zal haar status in deze zaak door de rechtbank worden bepaald.

Andere fondsenwervende praktijken zijn twijfelachtiger. Velen beloven bijpassende bijdragen van 400 procent of meer van onbekende donoren die misschien niet echt bestaan. Sommigen gebruiken de namen van beroemde politici om geld te krijgen dat niet daadwerkelijk naar die politici gaat.

Het Political Email Archive, een site die donatieberichten archiveert en bijhoudt, registreerde vorige maand tussen de 550 en 1.750 fondsenwervende e-mails per dag. Alleen al de herverkiezingscampagne van Trump stuurde gemiddeld meer dan tien berichten per dag.

Het merendeel van de politieke financiering komt feitelijk van grote bedrijven en grote rijke donoren die bijdragen leveren aan Super PAC’s, organisaties die onbeperkte hoeveelheden contant geld kunnen inzamelen en uitgeven, zegt Sarah Brenner, onderzoeksdirecteur bij Open Secrets, een non-profitorganisatie die geld in de politiek volgt. . Ze zei dat de toenemende wanhoop van politici om donaties van gewone Amerikanen in te zamelen meer te maken heeft met public relations.

“Als ze het grootste deel van hun geld van grote donoren krijgen, lopen ze het risico dat ze in de zakken van de elite terechtkomen, wat niet strookt met het huidige populistische moment”, voegde ze eraan toe. “Maar kleine donaties vertegenwoordigen een klein deel van het totale totaal. Miljonairs en miljardairs dragen nog steeds het grootste deel van het geld bij aan de Amerikaanse politiek.

Meneer Trump Zijn fondsenwervende tactieken zijn vooral bedoeld om zijn massale e-mails persoonlijk te laten aanvoelen. ‘Ik wil samen op reis gaan’, luidde een bericht via een link die de donor zou hebben ondertekend om deel te nemen aan een wedstrijd om de voormalige president te ontmoeten. Een ander kondigt ‘Ik heb een baan’ aan aan de ontvanger en belooft een zetel in de ‘adviesraad’ van Trump.

Aan de Democratische kant lijken de meest agressieve campagnegroepen eenvoudigweg losgeslagen.

“We smeken op handen en knieën”, zegt een e-mail van End Citizens United. Een ander verklaart: “We liggen in puin.” Het derde deel eindigt met een waarschuwing aan degenen die weigeren een maandelijkse bijdrage te betalen: “Je zult er spijt van krijgen als je dat niet doet.”

Een veelgebruikte tactiek is om te beweren dat de campagne momenteel van de andere kant wordt aangevallen. “Enorme geldstroom”, zegt een e-mail van het Kiezersbeschermingsproject. De andere manier is door groepsdruk uit te oefenen: in een brief van de Democratische Senatoriale Campagnecommissie wordt opgemerkt dat “uw buren” hebben gereageerd op hun fondsenwervende e-mails, en dat zou u ook moeten doen.

Sommige politieke adviseurs erkennen dat dergelijke benaderingen op de korte termijn werken, maar op de lange termijn zelfvernietigend zijn.

“Deze tactiek is effectief bij het verkrijgen van een onmiddellijke eerste donatie, maar na verloop van tijd raakt de donor ongevoelig voor deze ‘strategie’ of begint hij er een hekel aan te krijgen”, schreef John Hall, een Republikeinse fondsenwerver bij Apex Strategies in de regio Washington blogpost. afgelopen jaar

Aan de andere kant roepen sommige fondsenwervingsmethoden serieuzere ethische vragen op.

Het is bijvoorbeeld gebruikelijk dat super PAC’s de namen en afbeeldingen van politici gebruiken – de heer Trump, de heer Biden, voormalig voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi, senator Bernie Sanders – zonder enige garantie dat donaties zullen worden gebruikt om die kandidaten te helpen. . Hoewel deze groepen grotendeels verbonden zijn met partijen, zijn het afzonderlijke entiteiten en hebben ze vaak geen directe relatie met de politici in wier naam zij beweren geld in te zamelen.

“Er bestaat een term die 'frauduleuze politieke actiecomités' wordt genoemd”, zegt Chris Herbert, die het politieke e-mailarchief heeft gemaakt en beheert. “Ze zamelen een hoop geld in, door naar verluidt advertenties te plaatsen voor een kandidaat, en dan gaat 90 procent van het geld in de zakken van de mensen die de groep leiden, dus ze helpen de kandidaat niet echt.”

Een andere tactiek is om mensen te verleiden hun bijdragen te verdubbelen of een terugkerende maandelijkse donatie in te stellen door middel van misleidende selectievakjes.

Op Win Red, het Republikeinse donatieverwerkingsplatform, verschijnt bijvoorbeeld een bericht van de heer Trump waarin staat: “Ik kan niet winnen zonder jou!” Naast de knop met de tekst 'Ja, tel me mee!' Alleen al in het kleinere schrift hieronder geeft de site aan dat het klikken op deze optie ertoe leidt dat de donateur zich aanmeldt voor een maandelijks bedrag in plaats van voor een eenmalige bijdrage.

Bij Act Blue, een democratische fondsenwervingssite, controleert End Citizens United vooraf de maandelijkse donatiebox, waarbij donoren het formulier moeten lezen en controleren om te voorkomen dat ze meer geld geven dan ze van plan waren.

De campagne van de heer Trump reageerde niet op verzoeken om commentaar. Ook Citizens United, Progressive Turnout of Mother Strategies, het democratische mediabedrijf dat betrokken is bij de fondsenwerving voor beide groepen, zijn nog niet klaar.

Zowel de heer Herbert als mevrouw Brenner wezen op de nationalisatie van de politiek in het polariserende tijdperk van Trump als een belangrijke reden voor de explosie aan fondsenwervende e-mails. Mensen doneren niet langer alleen aan hun lokale kandidaten, maar in het hele land dragen ze bij aan wat zij zien als een grotere ideologische oorlog.

“Het is een factor die ervoor zorgt dat mensen aan beide kanten iets aan Trump willen doen”, zei mevrouw Brenner. ‘Wees min of meer.’