ASEAN relevanter maken voor jongeren

Internationale Jeugddag wordt jaarlijks gevierd in de maand augustus. Toen ik in de jaren tachtig en negentig als jongeman opgroeide in Singapore, was ik meer afgestemd op kunst, muziek en literatuur met Amerikaanse en Britse invloeden dan op de lokale en regionale populaire cultuur. Ik was ook beter bekend met westerse monumenten, zoals de Eiffeltoren, dan met monumenten in Zuidoost-Azië, zoals de Borobudur. Daardoor was ik me niet bewust van de omgeving waarin ik woonde.

Hoewel ik wist wie de naaste buren van Singapore waren, was ik me niet bewust van hun historische relaties. De enige informatie die ik had over de connectie van Singapore met de landen in de regio waren de betrekkingen tussen Singapore en Maleisië, en mijn beperkte kennis van de tweejaarlijkse Zuidoost-Aziatische Spelen. Ze leerde de vlaggen van Zuidoost-Aziatische landen herkennen zoals deze naast de namen van de concurrerende atleten op televisie verschijnen. Het is nooit bij me opgekomen dat ik me zou moeten schamen voor mijn gebrek aan regionale kennis.

Ik begon meer te leren over Zuidoost-Azië toen ik op mijn middelbare school les gaf in de moderne geschiedenis van Indonesië (toen bekend als Nederlands-Indië), Myanmar (toen bekend als Birma) en Thailand (toen bekend als Siam). Al mijn klasgenoten vonden de lessen droog en saai. Ze konden niet begrijpen waarom de Oost-Indische Compagnieën van Groot-Brittannië en Nederland hadden besloten Bengkulu in te ruilen voor Malakka, zodat geen enkel stukje grondgebied zou worden uitgesloten van de sfeer van koloniale invloeden van de twee machten. Op dezelfde manier kon Safi niet begrijpen waarom de regio zo aantrekkelijk was voor deze westerse machten dat ze maandenlang over zee moesten reizen om de landen van Zuidoost-Azië te verwerven in naam van handel en ontwikkeling.

Terugkijkend ontdekte ik ook hoe de alomtegenwoordige Indiase hindoeïstische en boeddhistische invloeden zich door de regio verspreidden en sporen achterlieten in de vorm van monumenten en inscripties. Ik heb bestudeerd hoe de inheemse heersers van het oude Zuidoost-Azië Indiase koningschapspraktijken overnamen om regio’s en economieën te ontwikkelen. De invloedssfeer van Zuid-Azië op het oude Zuidoost-Azië is duidelijk zichtbaar in de ruïnes van Ayutthaya in Thailand en Angkor Wat in Cambodja vandaag de dag, maar hoeveel jonge mensen in de regio wisten ervan?

Tegen de tijd dat ik de ladder van mijn educatieve reis beklom, zag ik Zuidoost-Azië niet langer als een onbekende entiteit. Door mijn eigen onderzoeks- en reiservaringen leerde ik over de gedeelde ervaringen van Zuidoost-Aziaten op het gebied van dekolonisatie en natieopbouw, en hun gemeenschappelijke standpunt bij het weerstaan ​​van externe bedreigingen. Ik vroeg me af: waarom wist ik nog niet eerder iets over de regio? Het enige antwoord dat ik kon bedenken was de onverschilligheid die heerste onder mijn generatie jongvolwassenen die gewend waren aan de cultuur van het lepeltje-eten. De jeugd van mijn tijd bekommerde zich alleen om wat er voor ons lag, of het nu onderwijs, amusement of ervaring was.

Als onderdeel van mijn huidige verantwoordelijkheid als directeur van de afdeling Gemeenschapszaken bij het secretariaat-generaal van de ASEAN in Jakarta, bezoek ik regelmatig scholen en universiteiten in Zuidoost-Azië. Velen van hen organiseerden indrukwekkende tentoonstellingen om de ASEAN-dag op 8 augustus te vieren. De exposities waren een schat aan informatie over de ASEAN-lidstaten, waaronder geschiedenis, nationale vlaggen, geografische regio’s, oriëntatiepunten, valuta’s, traditionele kleding en economische vooruitgang. Ik was onder de indruk van het onderzoekswerk waarin deze studenten investeerden. Desondanks weet ik dat de ASEAN-lidstaten en het ASEAN-secretariaat nog steeds veel kunnen doen om onze studenten en jongeren bewust te maken van de ASEAN, nu ze zich nog op een kwetsbare leeftijd bevinden. .

Voor mij is alleen kennis over ASEAN via een zoekopdracht op internet niet voldoende. De jeugd moet een dieper inzicht krijgen in de regionale groepering om het belang ervan voor de bevolking te onderstrepen. Naast een oppervlakkig begrip van de individuele lidstaten moeten jongeren weten waarom het zo belangrijk is dat de regio samenhangend en sterk blijft. Ze moeten begrijpen dat regionale vrede en stabiliteit geen vanzelfsprekendheid zijn, maar eerder bestaan ​​als resultaat van een collectieve inspanning om deze in stand te houden; dat de zachte diplomatie van de ASEAN zijn eigen unieke manier heeft om spanningen op te lossen die voortkomen uit bilaterale geschillen, en dat de ASEAN meer economische kracht heeft dan een gefragmenteerde markt. Alleen dan zullen jongeren de rode draad die de regio verbindt, waarderen.

De enige mogelijke barrière voor het bereiken van deze doelen is de neiging van jongeren om onderwerpen als ‘droog’, ‘saai’ en ‘te technisch’ te beschouwen. Als ze in hun leerboeken over multilaterale diplomatie lezen, zullen ze waarschijnlijk gapen – tenminste dat was het geval bij mijn zoon toen ik zijn geschiedenis en sociale studies controleerde. Dit komt omdat wat mijn zoon over de regio leert, via internet of via zijn schoolboeken komt. De gegeven informatie is grotendeels gebaseerd op geheugen op basis van belangrijke data, grote gebeurtenissen of belangrijke jubilea.

Hoewel de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties programma’s heeft geïntroduceerd om een ​​grotere deelname van jongeren aan regionale activiteiten te bevorderen, zijn deze programma’s beperkt tot kleine groepen studentenleiders. Het multipliereffect van deze geselecteerde groepen is niet erg significant als we het aantal deelnemers vergelijken met het totale aantal ASEAN-jongeren. Het is nodig om deze jongeren op een ander niveau te betrekken. Net zoals individuele landen nationalistische gevoelens onder hun burgers aanwakkeren door middel van vieringen, optochten en liederen op de Onafhankelijkheidsdag, kan het effectiever zijn om deze jongeren op een soortgelijke manier aan te spreken. Een tiener die van de muziek van de popzanger houdt, surft op internet naar meer informatie over de artiest en zijn werk. Een jongeman die geïntrigeerd is door de modetrends van een bepaalde groep mensen, zal deze imiteren in de manier waarop ze zich kleden. Tieners van alle generaties volgen graag de nieuwste muziek of mode in de media.

Hierin ligt de vraag: “Welk aspect van de ASEAN-cultuur zou jonge Zuidoost-Aziaten kunnen aanspreken?” Door de jaren heen heb ik prijzenswaardige inspanningen gezien en meegemaakt om de ASEAN-cultuur te promoten, zoals het ASEAN Rocks Music Festival of de ASEAN Film Expo. Om meer belangstelling onder jongeren in de ASEAN-regio te wekken, moeten er spannendere manieren zijn om aanhang op te bouwen. Beroemde artiesten of voetbalkampioenen van vorig jaar uit elke lidstaat kunnen jaarlijks samenkomen om door de regio te toeren. Het is mogelijk dat er een echte Asian Idol-zangwedstrijd komt waaraan alleen burgers van de lidstaten deelnemen. We kunnen jaarlijks in elke hoofdstad een leuke parade houden waar andere ASEAN-burgers die in het gastland wonen, studeren of werken, opkomen voor hun thuisland en hun speciale eenheden. Deelnemers kunnen liedjes en dansen uitvoeren, hun instrumenten bespelen of een talkshow organiseren. Het belangrijkste is dat de communicatie, welke vorm je ook aanneemt, breed moet zijn en dat mensen het leuk vinden om te delen.

Jongeren voelen zich tegenwoordig aangetrokken tot populaire cultuur die gemakkelijk te begrijpen is en die bij hen een snaar raakt. Ze vermijden wat zij zien als hoge cultuur. Het kan effectiever zijn om buzz aan de basis te creëren, waarbij gevoelens van spontane eenheid worden gegenereerd, dan een top-downbenadering waarbij mensen wordt verteld wat ze voelen en hoe ze zich voelen. Jongeren van deze generatie ruiken de propaganda al van mijlenver. Dergelijke methoden zullen averechts werken.

Bovendien hebben jongeren tegenwoordig meer verwachtingen, angsten en zorgen, maar willen ze tegelijkertijd een grotere rol spelen bij het bepalen van hun toekomst. Laat mij dus tegen de jongeren zeggen dat ASEAN voor hen is. Ondertussen moeten deze jongeren een rol spelen bij het ondersteunen van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN). Zij zullen de drijvende krachten achter deze regio zijn, en op een dag zullen zij de agenda voor de ASEAN bepalen. Het is absoluut noodzakelijk dat zij meer leren over de ASEAN en dat zij steunen wat de ASEAN doet.

De Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties bevindt zich nog in de beginfase van het smeden van een regionale identiteit. Het ontwikkelen van een gevoel van verbondenheid kost tijd en wederzijdse inspanning. Er moet vertrouwen worden opgebouwd; Gemeenschappelijke ervaringen moeten gedeeld worden. Pas als we ons verbonden voelen, beginnen relaties te groeien. En als die tijd aanbreekt, zullen de jonge burgers van de ASEAN het belang van de ASEAN niet langer in twijfel trekken. In plaats daarvan zouden zij de pleitbezorgers moeten zijn die de ruggengraat vormen van een sterke en dynamische ASEAN-gemeenschap.