Verken de diepte: ontmoet Casper de spookachtige octopus | omgeving

Een witte octopus zat op de zeebodem, wiegde zachtjes met zijn korte armen en staarde met kraaloogjes naar de camera van een diepduikende robot.

Het was 2016, in de wateren voor de kust van Hawaï, op een diepte van 4.290 meter (2.6 mijl). Niemand heeft eerder zo’n octopus gezien, en zeker niet zo diep. Op basis van zijn spookachtige uiterlijk werd hij Casper genoemd.

Tot dan toe waren de enige koppotigen die op zulke diepten waren gefotografeerd: Dombo-octopusgenoemd naar een ander stripfiguur, werd gezien tot wel 6.957 meter diep, met elegante oorachtige platen aan weerszijden van hun hoofd.

Het kijken naar Casper was een geweldig moment voor Janet Voight, associate curator van ongewervelde zoölogie in het Field Museum of Natural History in Chicago. “Dit is compleet nieuw en anders”, zegt ze, herinnerend aan de ontdekking.

Die eerste glimp van Casper onthulde veel verbijsterende mysteries. Waarom is hij zo bleek? De meeste andere octopussen hebben kleurrijke chromatoforen in hun huid die hun uiterlijk in een oogwenk veranderen en fungeren als camouflage om roofdieren te verwarren.

Zelfs in de diepzee kunnen octopussen kleurrijk zijn, zoals paars, wrattig graniledon. Sommigen gebruiken een mantel van donkere huidpigmenten, blijkbaar om de gloeiende, lichtgevende prooi die ze in hun armen houden te verbergen en zo te voorkomen dat andere roofdieren worden gewaarschuwd. Voight speculeert dat Casper’s bleekheid te wijten kan zijn aan een gebrek aan pigmenten in zijn eten.

Een ander mysterie zijn de korte armen, hoewel Casper niet de enige is met een beperkt bereik. “Hoe ondieper en tropischer je bent, hoe langer en dunner je armen zullen zijn”, zegt Voight.

Deze trend naar kortere armen bij diepe octopussen heeft geen duidelijke verklaring. Voight is van mening dat ze, in plaats van zich uit te strekken om voedsel te halen, een alternatieve tactiek hebben ontwikkeld om hun lichaam zo te rollen dat hun mond, aan de onderkant van hun lichaam, zich direct boven hun voedsel bevindt.

Wetenschappers hebben meer over Casper geleerd door vijf jaar aan gearchiveerde beelden te doorzoeken die zijn verzameld in diepzee-onderzoeken over de Stille Oceaan. Ze hebben tientallen zoals Casper op de zeebodem ontdekt, van twee verschillende soorten.

“Het kan vrij vaak voorkomen”, zegt Voight. “Het is slechts een indicatie van hoe weinig we weten wat eronder is.”

Voor Voight waren de Caspers bijzonder opwindend met hun armen gewikkeld om klauwen eieren die aan lange sponzen waren geplakt. Eerder had ze aangenomen dat octopussen die op de zeebodem leven, stevige rotsen nodig hebben om hun eieren op te leggen. Bovendien kunnen er minder blootgestelde rotsen zijn, wat de diepte ervan beperkt.

“Casper liet zien dat er manieren zijn om dit te omzeilen door een sponspoot te vinden”, zegt ze. “Is dit een doorbraak in de evolutie van de octopus?”

De sponzen zelf worden geassocieerd met rotsknobbeltjes verspreid over delen van de abyssale vlaktes en het duurt miljoenen jaren voordat ze zijn gevormd.

Als het iets is dat andere diepzee-octopussen doormaken, is het waarschijnlijk dat vrouwelijke caspers een aanzienlijke hoeveelheid tijd besteden aan het bewaken van hun eieren. een ander type octopusGraneledon boreopacifica) voor de kust van Californië, op een steile klif in Monterey Canyon, eet ze haar enige legsel op exact dezelfde plek Al meer dan vier jaar.

Op dit moment zijn de bleke en mysterieuze Casper-octopussen nog niet officieel genoemd, omdat alles wat we over hen weten afkomstig is van de foto’s; Niemand was in staat om een ​​monster voor het onderzoek in detail te verzamelen.

“Met de octopus heb je hem echt op je hand nodig”, zegt Voight.