Beschadigde delen van de hersenen kunnen verwarring bij dementiepatiënten verklaren

De verwarring die mensen met dementie ervaren als er iets onverwachts gebeurt, kan worden veroorzaakt door een specifiek netwerk in de hersenen. Nieuw onderzoek vergroot ons begrip van deze neurale verbindingen en zal patiënten en hun dierbaren helpen potentieel lastige situaties beter te beheersen.

Een nieuwe studie door artsen en onderzoekers van de universiteiten van Cambridge en Oxford heeft tot een decennium aan gegevens verzameld om veranderingen in de hersenen bij dementiepatiënten, waaronder Alzheimerpatiënten, aan het licht te brengen. hun reacties op nieuwe scenario’s beïnvloeden.

Om dit te doen, gebruikten ze een technologie genaamd magneto-encefalografie, die de hersenen 1000 keer per seconde kan scannen. Hierdoor konden ze zien hoe de hersenen van een persoon zouden moeten reageren op een onverwachte gebeurtenis en deze konden vergelijken met de hersenen van een dementiepatiënt.

“Dit wordt een negativiteitsmismatch-test genoemd, waarbij je mensen in een scanner stopt en vervolgens dezelfde stimulus – hier gebruiken we een piep als een auditieve stimulus – vaak afspeelt en dan af en toe verandert”, Dr. Thomas E. Cobbeen co-auteur van de studie in de MRC Cognition and Brain Science Unit en de afdeling Klinische Neurowetenschappen aan de Universiteit van Cambridge.

“Als je het dan verandert, reageren de hersenen op die verandering.”

Lees meer over dementie:

In een test kan de verandering gewoon een andere toonhoogte van de toon zijn, of een nieuw ritme. Hoe de hersenen hierop reageren, werkt echter op dezelfde manier als elke echte verrassing, zoals halverwege een gesprek van onderwerp veranderen of meubels in de kamer verplaatsen.

In een gezond brein verloopt de reactie in twee fasen. De eerste is gerelateerd aan het auditieve systeem, zei Cobb, terwijl de volgende activiteit een ander deel van de hersenen is dat verschillen herkent. “Het brein reageert wanneer het weet dat het geluid anders was. [The brain tells you to] Geef er aandacht aan, denk erover na, kijk wat je ermee te maken hebt.”

Maar bij dementiepatiënten vonden Cobb en het team een ​​vermindering in de tweede fase. Hun hersenen vertelden hen niet dat er een verandering was, en het vertelde hen ook niet wat ze eraan moesten doen.

Dit is misschien de reden waarom veel mensen met dementie worstelen met onverwachte gebeurtenissen.

“Als mensen met de ziekte van Alzheimer in hun thuisomgeving zijn omringd door dingen die ze gewend zijn, gaat het prima. Ze kunnen meelopen. Maar als er op een dag iets kleins verandert – de waterkoker is bijvoorbeeld kapot – en ze moeten anders reageren, dat kunnen ze gewoon niet. Ze weten gewoon niet wat ze moeten doen.”

Met behulp van een EEG samen met de meer gebruikelijke MRI-scans, toonde het team aan dat deze tweede fase zich in specifieke hersengebieden bevindt, die samen iets vormen dat een multi-orde netwerk wordt genoemd.

“Dit zijn de delen van de hersenen die bij ons veel groter zijn dan bij dieren zoals honden en muizen,” zei Cobb. “Hoewel onze visuele cortex en auditieve cortex hetzelfde zijn als bij de hond, zijn de ‘denkende delen’ van de hersenen, de netwerken van intelligentie, degenen die in ons exponentieel groter zijn geworden.”