114 jaar geleden werd dit uiterst zeldzame micro-organisme ontdekt – en sindsdien hebben slechts vier mensen het gezien

Jij bent Je hebt meer kans om een ​​reis naar de maan te maken dan om een ​​microbe te zien genaamd Legendria Louisa Onder de microscoop. NASA’s Apollo-programma stuurde in totaal 24 mensen naar de maan Tussen 1968 en 1972. Slechts vier mensen gevonden (inclusief wij) Legendria Louisa Vanaf de ontdekking in 1908 tot we hebben Een recent gepubliceerde studie.

Gezien de kosten is het logisch dat het aantal mensen dat naar de maan is gereisd laag zou zijn. Maar kijken naar de microscopische wereld vereist geen budget van een miljard dollar, alleen een microscoop en een persoon die ervoor wil zitten.

Onze recente studie onthulde: 20 nieuwe soorten van microben naast 100 zeldzame microben. Elk DNA-monster dat we vinden, levert een ander op Stukje van de puzzel van evolutie. Met deze zaag kunnen wetenschappers analyseren hoe een organisme werkt. Sommige genen duiden bijvoorbeeld op hoe een organisme ademt. Of het kan informatie geven over de locatie van het organisme op de levensboom.

De reden waarom zo weinig wetenschappers deze microben hebben gezien, is dat het gebrek aan monsters een groot probleem is. Dit betekent dat de meeste onderzoeksteams monsters nemen van een paar locaties of zelfs maar één.

Ons meest recente onderzoek, dat twee jaar duurde, omvatte het verzamelen en onderzoeken van meer dan 1.000 monsters. Van meren en vijvers in Warschau, Polen, tot mariene sedimenten in de Noordzee, de Middellandse Zee voor de kusten van Italië en Portugal, tot krijtstromen in Dorset, VK, we zochten naar microben. En het wierp zijn vruchten af: we vonden meer dan 500 soorten, waaronder zeldzame en nieuwe.

Microbiologie is de geschiedenis van de mensheid

Het eerste leven op aarde verscheen in het water als wezens die te klein waren voor het menselijk oog om te zien en blijf zo voor miljarden jaren. microben Leef overal om ons heen. Ze zijn te vinden in elke habitat, van vijvers tot oceanen. Maar er is nog veel dat we niet over hen weten. Sommige van deze microscopisch kleine organismen evolueerden van eenvoudige naar meer complexe organismen, en gaven uiteindelijk aanleiding tot al het zichtbare leven om ons heen. anderen nauwelijks veranderd En ze behielden hun exacte maat.

Micro-organismen waren de eerste roofdieren op aarde en hun hebzuchtige eetlust leidde tot de evolutie van meer complex leven in de wereld. vroege leeftijden uit de geschiedenis van de aarde. Na de evolutie van het complexe leven werden microben de belangrijkste voedselbron voor andere wezens zoals krill en plankton, die op hun beurt voedsel zijn voor grotere soorten. Als organismen onderaan de voedselketen verdwijnen, Alle andere onderdelen Boven hen zal ook instorten.

De tijdlijn hiervoor is erg lang en moeilijk te begrijpen. Als we de geschiedenis van 4,5 miljard jaar op aarde in één jaar verkleinen, bestaat er tot eind oktober leven op microscopische schaal. Mensen zullen in de laatste 30 minuten van het jaar verschijnen en we zullen minder dan drie seconden voor het nieuwe jaar op de hoogte zijn van de aanwezigheid van microben.

De levensboom laat zien hoe levende wezens met elkaar in verband staan. Als je ernaar kijkt, kun je zien dat het meeste leven op aarde nog steeds klein is, met dieren, planten en schimmels die beperkt zijn tot een klein aantal takken binnen de eukaryote groep. In tegenstelling tot de andere twee groepen, archaea en bacteriën, slaan leden van eukaryoten hun DNA op in de celkern.

microscopische zeldzaamheid

Legendria Louisa Het bevindt zich in de ciliaire tak van eukaryoten. Zuurstof is dodelijk voor Legendria Louisa Het heeft tentakels die zich uitstrekken en samentrekken om prooien te vangen. Wetenschappers hebben Ontdek duizenden Van de ciliaire soorten.

Ciliaten leven in aquatische omgevingen, dunne waterige membranen in de bodem en zelfs op plaatsen waar geen zuurstof is. Hoewel hun leven afhankelijk is van water, kunnen ze beschermende structuren vormen om inactief te blijven totdat ze weer nat worden. Ze bestaan ​​uit slechts één cel en zijn toch verbazingwekkend divers. Ciliaten hebben interessante jachtstrategieën – sommige soorten zijn gespecialiseerd in het eten van cyanobacteriële draden, waar ze op zuigen als spaghetti. Zij kunnen zwemmen. Anderen hebben een zittende levensstijl, waaronder: Fortisilladie een poot heeft om zich aan ondergedompelde oppervlakken te bevestigen.

Sommige ciliaire soorten vormen permanente fysieke relaties met andere groepen organismen, die bekend staan ​​als symbionten. Ze kunnen bijvoorbeeld Het herbergt groene algen Binnenin zichzelf om de suiker te eten die door de algen wordt geproduceerd door middel van fotosynthese. Algen beschermen op hun beurt tegen virussen en grazen macroalgen (ja, zelfs algen kunnen virale infecties krijgen).

Sommige soorten met trilharen leven in dichtbevolkte gemeenschappen, vooral in goed geoxygeneerde omgevingen. Maar anderen leven in zulke kleine aantallen dat het vinden van hen is als zoeken naar duizend naalden in een hooiberg ter grootte van de Mount Everest.

Ons doel is om zoveel mogelijk van deze zeldzame en ongewone soorten te vinden. We gebruiken onze kennis van de ecologie van de soort als aanwijzingen. Als we weten dat de microbe het liefst in donkere en zuurstofvrije habitats leeft, zoeken we hem niet aan het wateroppervlak waar veel zuurstof en licht is. Het kostte duizenden uren om door de microscoop te zoeken om er vier te vinden Legendria LouisaOm nog maar te zwijgen van een klein fortuin aan fysiotherapie voor onze pijnlijke nek en rug.

Waarom zijn microben belangrijk?

Het is gemakkelijk om je los te maken van onzichtbare microben. De meesten van ons zouden er niet een kunnen zien die voldoende vergroot is om ons gezichtsvermogen te vergroten. Maar de identificatie van microben heeft bijgedragen tot enkele van de belangrijkste wetenschappelijke ontdekkingen in de geschiedenis. Microben vernietigen het leven zoals ze het veroorzaken Dier- en plantenziekten Het ontwikkelt enorme bloemen in de zee die aquacultuurboerderijen wegvagen.

Maar we kunnen niet zonder ze. microben verantwoordelijk voor overleving aan onze ecosystemen en ze herstellen na schade zoals vervuiling of klimaatverandering. We kunnen geen voedsel verbouwen zonder micro-organismen. Ze maken ons riool schoon. Sommige kunnen antibiotica produceren, terwijl andere betrokken zijn bij de productie van voedsel.

Dus het verkennen van de microbiële wereld is de rugpijn waard.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd Gesprek door Genoveva Esteban En de James Weiss in Universiteit van Bournemouth. Lees de Het originele artikel staat hier.