Nu er binnenkort een ruimtevaartuig wordt gelanceerd, zal de missie proberen de vraag te beantwoorden of er ingrediënten bestaan die geschikt zijn voor leven in de oceaan onder de ijskoude korst van Europa.
Diep beneden, in een oceaan onder zijn ijskoude korst, kan Jupiters maan Europa een gematigd en voedselrijk klimaat hebben, een ideale omgeving voor een of andere vorm van leven – wat wetenschappers ‘bewoonbaar’ noemen. NASA's Europa Clipper-missie heeft tot doel dit uit te zoeken.
NASA mikt nu op een lancering uiterlijk op maandag 14 oktober van een SpaceX Falcon Heavy-raket vanaf Launch Complex 39A in het Kennedy Space Center van NASA in Florida.
De langgerekte, omhullende baan van Europa Clipper rond Jupiter zal de blootstelling van het ruimtevaartuig aan intense straling verminderen, terwijl het tegelijkertijd in de dichtstbijzijnde passen van Europa kan duiken. Met behulp van een enorm scala aan instrumenten voor elk van de 49 vluchten van de missie zullen wetenschappers kunnen ‘zien’ hoe dik de ijskorst van de maan is en een dieper inzicht krijgen in de uitgestrekte oceaan eronder. Ze zullen materialen op het oppervlak inventariseren die mogelijk van onderaf afkomstig zijn, zoeken naar handtekeningen van organische verbindingen die de bouwstenen van het leven vormen, en alle gassen bemonsteren die door de maan worden uitgestoten op zoek naar bewijs van bewoonbaarheid.
Missiewetenschappers zullen de resultaten analyseren en onder de bevroren korst van de maan zoeken naar tekenen van een waterige wereld die leven kan ondersteunen.
“Het is belangrijk voor ons om een beeld te schetsen van hoe deze exotische oceaan eruit ziet, wat voor soort chemie of zelfs biochemie daar zou kunnen plaatsvinden”, zegt Morgan Keeble, een astrobioloog en lid van het Europa Clipper-wetenschapsteam van het Jet Propulsion Laboratory van NASA. . In Zuid-Californië, waar de missie wordt geleid.
Centraal in dit werk staat de zoektocht naar de soorten zouten, ijs en organische materialen die de basiscomponenten vormen van een bewoonbare wereld. Hier belde de fotograaf Onderscheiden COMES (Spectral Mapping Scale voor Europa). Het MISE-systeem van het ruimtevaartuig werkt in het infrarood en splitst het gereflecteerde licht in verschillende golflengten om de overeenkomstige atomen en moleculen te identificeren.
De missie zal ook proberen potentiële hotspots nabij het Europese oppervlak te identificeren, waar pluimen materiaal uit de diepe oceaan dichter bij de oppervlakte kunnen brengen, met behulp van een instrument genaamd E-Themis (European Thermal Emission Imaging System), dat ook in infrarood werkt.
Het vastleggen van scherp gedetailleerde beelden van het Europese oppervlak met behulp van een smal- en breedbeeldcamera is een missie EIS (Europees beeldvormingssysteem). “De EIS-imagers zullen ons voorzien van beelden met een ongelooflijk hoge resolutie om te begrijpen hoe het oppervlak van Europa is geëvolueerd en blijft veranderen”, aldus Keeble.
NASA Cassini De missie observeerde A Gigantische kolom waterdamp Hij barst los uit meerdere jets nabij de zuidpool van de met ijs bedekte maan Enceladus van Saturnus. Europa kan ook mistige waterpluimen uitstoten, afkomstig uit de oceaan of uit reservoirs in de korst. De tool heet Europe Clipper Europa-UVS De Europa Ultraviolet Spectrograph gaat op zoek naar pluimen en kan elk materiaal bestuderen dat de ruimte in wordt gespoten.
Of Europa nu pluimen heeft of niet, het ruimtevaartuig heeft twee instrumenten aan boord om de kleine hoeveelheid gas- en stofdeeltjes te analyseren die door het oppervlak van de maan worden uitgestoten door inslagen met micrometeorieten en hoogenergetische deeltjes: Maspex (Planetary Exploration Massaspectrometer/Europa) en Zwart De Surface Dust Analyzer vangt kleine stukjes materiaal op die van het oppervlak worden uitgestoten en zet deze om in geladen deeltjes om hun samenstelling te onthullen.
“Het ruimtevaartuig zal het gas en de granen die door Europa worden uitgestoten bestuderen door zijn tong uit te steken, die granen te proeven en die gassen in te ademen”, zei Keppel.
De missie zal ook op verschillende manieren naar de externe en interne structuur van Europa kijken, omdat beide verstrekkende gevolgen hebben voor de bewoonbaarheid van de maan.
Om inzicht te krijgen in de dikte van de ijskorst en de aanwezigheid van de oceaan, samen met de diepte en het zoutgehalte ervan, zal de missie het geïnduceerde magnetische veld van de maan meten met behulp van… Beheer van zakelijke inhoud (Europa Clipper Magnetometer) en combineerde deze gegevens met metingen van elektrische stromen van geladen deeltjes die door Europa stromen – gegevens verstrekt door Persoonlijk informatiebeheersysteem (Plasma-instrument voor magnetisch klinken).
Daarnaast zullen wetenschappers zoeken naar details over alles, van de aanwezigheid van de oceaan tot de structuur en topografie van het ijs, met behulp van… een reden (Europa Near Surface Sounding Radar), die tot wel 29 kilometer diep in de korst zal reiken – op zichzelf een bewoonbare omgeving. Het meten van veranderingen veroorzaakt door de zwaartekracht van Europa in radiosignalen zou de ijsdikte en de diepte van de oceaan moeten helpen bepalen.
“Niet-ijsmateriaal aan de oppervlakte kan worden getransporteerd naar diepe binnenzakken met zout water in de ijskoude korst”, zegt Steve Vance, een astrobioloog en geofysicus die ook lid is van het Europa Clipper-wetenschapsteam van JPL. “Sommige ervan zijn misschien groot genoeg om als meren te worden beschouwd, of op zijn minst als vijvers.”
Het gebruik van de verzamelde gegevens om uitgebreide computermodellen van de interne structuur van Europa te informeren, zou ook de samenstelling van de oceaan kunnen onthullen en schattingen van de temperatuur mogelijk kunnen maken, zei Vance.
Wat de omstandigheden ook mogen zijn, de resultaten zullen een nieuw hoofdstuk openen in de zoektocht naar leven buiten de aarde. “Europa Clipper zal vrijwel zeker evenveel of meer vragen oproepen dan het beantwoordt – een heel andere categorie dan de vragen waar we de afgelopen 25 jaar over hebben nagedacht”, aldus Vance.
De drie belangrijkste wetenschappelijke doelen van Europe Clipper zijn het bepalen van de dikte van de ijskorst van de maan en de interacties met de oceaan eronder, het onderzoeken van de samenstelling ervan en het karakteriseren van de geologie ervan. De gedetailleerde verkenning van Europa door de missie zal wetenschappers helpen het astrobiologische potentieel van bewoonbare werelden buiten onze planeet beter te begrijpen.
Voor meer informatie over de wetenschappelijke instrumenten aan boord van de Europa Clipper en de instellingen die deze ter beschikking stellen, gaat u naar:
https://europa.nasa.gov/spacecraft/instruments
NASA's Jet Propulsion Laboratory, beheerd door het California Institute of Technology in Pasadena, Californië, leidt de ontwikkeling van de Europa Clipper-missie in samenwerking met het Johns Hopkins Applied Physics Laboratory in Laurel, Maryland, voor NASA's Science Mission Directorate in Washington. APL ontwierp het hoofdgedeelte van het ruimtevaartuig in samenwerking met JPL en NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, NASA's Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama, en NASA's Langley Research Center in Hampton, Virginia. Het Europa Clipper-missieprogramma wordt beheerd door Marshall's Planetary Mission Program Office.
NASA's Launch Services Program, met hoofdkantoor in Kennedy, beheert de lanceerdienst voor het Europa Clipper-ruimtevaartuig, dat zal worden gelanceerd op een SpaceX Falcon Heavy-raket vanaf Launch Complex 39A in Kennedy.
Meer informatie over Europa vindt u hier:
Gretchen McCartney
Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Californië.
818-393-6215
[email protected]
Karen Fox/Molly Wasser
NASA-hoofdkwartier in Washington
202-358-1600
[email protected] / [email protected]
Geschreven door Pat Brennan
2024-138
“Reizende ninja. Onruststoker. Spekonderzoeker. Expert in extreme alcohol. Verdediger van zombies.”
More Stories
De supermaan van oktober vormt samen met een komeet een speciaal nachtelijk spektakel
Nieuw onderzoek werpt licht op hoe mensen met autisme visuele ervaringen ervaren
Onthulling van het eerste deel van de kaart van het universum, getekend door de Euclid Space Telescope astronomie