Zonsverduistering 2024: Hoe is dit jaar anders?

Behalve dat het een zeldzaam fenomeen is, verschilt de totale zonsverduistering van maandag om verschillende redenen van de laatste zonsverduistering die in 2017 vanuit Noord-Amerika werd gezien.

Wat is er speciaal aan de zonsverduistering van 2024?

Eén verschil was dat meer dan twee keer zoveel mensen het konden zien, omdat het pad van de totaliteit – waar kijkers kunnen zien hoe de maan de zon volledig blokkeert – dit jaar veel breder was.

Ongeveer 31,6 miljoen mensen zullen in 2024 binnen het pad van de totaliteit leven, vergeleken met 12 miljoen in 2017. Nog eens 150 miljoen mensen wonen binnen een straal van 322 kilometer van het pad van de totaliteit, wat erop wijst dat er nog veel meer mensen zouden zijn gereisd om het te zien.

“Tijdens de totale zonsverduistering van 2017 stond de maan iets verder van de aarde dan tijdens de volgende totale zonsverduistering, waardoor het pad van deze zonsverduistering iets dunner was”, schreef NASA op haar website.

In 2017 varieerde de spoorbreedte van zo’n 100 tot 114 kilometer. De totale padbreedte tijdens de eclips van maandag varieert tussen 174 en 196 kilometer.

Bovendien omvatte het pad van de eclips van 2024 steden en gebieden met een grotere bevolkingsdichtheid dan het pad van 2017.

“Dit zal het voor meer mensen gemakkelijker maken om de totale zonsverduistering te zien”, schreef NASA.

Voor elke totale zonsverduistering duurt de totaliteit het langst nabij het midden van het pad, in de breedterichting, en loopt deze volgens NASA taps toe naar de rand.

Verwacht werd dat de totale zonsverduistering deze keer ook langer zou duren. Zeven jaar geleden vond de langste race plaats nabij Carbondale, Illinois, het middelpunt van de baan, met een duur van twee minuten en 42 seconden.

De langste eclips van maandag duurt naar schatting vier minuten en 28 seconden in een gebied ongeveer 25 minuten ten noordwesten van Torreon, Mexico.

Toen de zonsverduistering Canada binnenkwam, werd verwacht dat de duur van de totale zonsverduistering ongeveer vier minuten zou bedragen in de stad Fort Erie, Ontario, die volgens de Royal Astronomical Society of Canada minder dan 10 kilometer van de middellijn van het pad ligt. .

Er wordt ook verwacht dat er maandag tijdens de zonsverduistering intense zonneactiviteit zal plaatsvinden.

“Tijdens de zonsverduistering van 2024 zal de zon op of nabij het zonnemaximum staan, wanneer het magnetische veld op een verwarde haarbal lijkt”, schreef NASA. “De tekenen zullen waarschijnlijk de hele coronaperiode zichtbaar zijn.”

NASA voegde eraan toe dat van kijkers wordt verwacht dat ze een betere kans hebben om felroze krullen of ringen te zien die uit de zon komen, protuberansen genoemd.

Mensen zagen niet veel zonneactiviteit in 2017 toen de zon tijdens de totale zonsverduistering het zonneminimum naderde.

“Kijkers van het geheel konden de verbluffende corona zien, maar omdat de zon stil was, bleef de straalstroom in de zonneatmosfeer beperkt tot de equatoriale gebieden van de ster”, aldus NASA.

Als de kijkers geluk hadden, hadden ze misschien gekeken Coronale massa-ejectieOf een grote explosie van plasma en magnetisch veld uit de corona van de zon, het buitenste deel van de atmosfeer, tijdens de zonsverduistering van maandag.

CME's kunnen de aarde binnen enkele dagen of zelfs in slechts 15 tot 18 uur bereiken. Volgens de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration beweegt hij zich met een snelheid van minder dan 250 kilometer per seconde of ongeveer 3.000 kilometer per seconde.

Hoe zeldzaam is een totale zonsverduistering?

de laatste Totale zonsverduistering Volgens NASA gebeurde het op 4 december 2021 op Antarctica. Het duurde nog geen twee minuten.

De meeste plaatsen op aarde wachten doorgaans 400 tot 1.000 jaar voordat een totale zonsverduistering zichtbaar is, hoewel deze volgens NASA een of twee keer per jaar ergens op de planeet kan voorkomen.

Nova Scotia was een anomalie waarbij in 1970 en 1972 totale zonsverduisteringen plaatsvonden.

Wanneer was de laatste zonsverduistering?

Canadezen hebben sinds 1963 vijf totale zonsverduisteringen gezien. Canada zag voor het laatst een totale zonsverduistering op 1 augustus 2008. Dat jaar trok de schaduw van de maan over Noord-Groenland, het Noordpoolgebied, Centraal-Rusland, Mongolië en China.

Na dit jaar zal de volgende totale zonsverduistering in Noord-Amerika plaatsvinden op 30 maart 2033 in Alaska. In 2026 zal de maan Noord-Groenland, IJsland en Spanje bezoeken. Ondertussen zal de schaduw van de maan in 2044 zuidwaarts trekken naar West-Canada, Montana en North Dakota.

Met bestanden van The Canadian Press