Zijn vader stierf bijna een maand geleden tijdens een vlucht boven Winnipeg. Wacht nog steeds op het lichaam in Californië

Nick Demo, een inwoner van Californië, wacht al bijna een maand op het lichaam van zijn vader, nadat hij stierf aan een hartaanval tijdens een vlucht, waardoor het vliegtuig een noodlanding moest maken in Winnipeg.

Demo zei dat hij en zijn vader, Leonidas, 75, naar huis terugkeerden van een bezoek aan familieleden in Athene, Livadia en Mytilene – toen het noodlot toesloeg op 23 juni. Sindsdien heeft de familie te maken gehad met bureaucratische vertragingen, ondanks hun wens om de Grieks-orthodoxe tradities te respecteren. Vanaf het opzetten van de dienst 40 dagen na overlijden.

Oorspronkelijk kende Demo niemand in de stad toen het vliegtuig landde in Winnipeg en de lokale Griekse gemeenschap hielp hem een ​​uitvaartcentrum te vinden. Demo keerde terug naar Californië, ervan overtuigd dat het lichaam van zijn vader spoedig zou volgen.

“Mijn familie en ik voelen ons erg gekwetst”, zei Demo donderdag vanuit Costa Mesa, 70 km ten zuidoosten van Los Angeles, waar zijn vader bij hem woont. “Niet alleen [has] Mijn vader, mijn beste vriend, is overleden. Hij was een geweldige en vriendelijke man. Hij verdient het niet om slecht behandeld te worden.”

Michael Vogiatzakis, een begrafenisondernemer uit Winnipeg bij Voyage Funeral Home, die met de familie heeft samengewerkt, zei dat het protocol in dit soort situaties is dat het lichaam in het ziekenhuis wordt vastgehouden totdat de medische onderzoeker zijn onderzoeken heeft voltooid.

Na dit te hebben gedaan, moet het lichaam worden vrijgegeven aan een plaatselijk uitvaartcentrum totdat de overlijdensakte van de keuringsarts arriveert, wat het moment is van zijn tussenkomst, zei hij.

Bekijk | Nick Demo vertelt over de vertraging na de dood van zijn vader:

Fougiatzakis zei dat het lichaam van Dimo’s vader het land niet kan verlaten zonder een geregistreerde overlijdensakte en goedkeuring van Manitoba’s Office of Communicable Disease Control. Hij implementeerde weken geleden een overlijdensakteregistratie van het Manitoba Vital Statistics Agency.

Het duurt meestal drie of vier dagen, zei hij, eraan toevoegend dat hij een urgentievergoeding heeft betaald die het tot twee dagen had moeten verminderen. Maar het duurde tot afgelopen woensdag voordat het arriveerde.

Nu moet het Office of Infectious Disease Control goedkeuring geven aan het lichaam om Manitoba te verlaten – maar het heeft niet gereageerd op de oproepen van Vogiatzakis, zei hij.

“Dit is een echt blauw oog voor deze provincie, waar we het heel anders hadden kunnen benaderen en we deze familie tevreden hadden kunnen stellen, ook al verloren ze hun vader”, zei Vogiatzakis.

“We hadden het een beetje makkelijker kunnen maken door ons papierwerk te doen, hun vader naar huis te krijgen waar ze hun diensten kunnen krijgen en sluiting te vinden als gemeenschap en als gezin.”

“Ik wil gewoon mijn vader zien”

Demo zei dat zijn familie in het ongewisse was gelaten, bang dat hij misschien geen tijd meer zou hebben om een ​​goede gunst voor zijn vader te krijgen.

In de Grieks-orthodoxe cultuur wordt 40 dagen na iemands dood een liturgie gevierd om hun reis naar de hemel te markeren.

“Het is heel belangrijk, vooral voor mij. Ik heb geen sluiting. Ik kan het nog steeds niet geloven – de dood van mijn vader, ik geloof het niet. Ik weet niet zeker of ik het zal doen.” een haperende stem.

“Ik wil gewoon mijn vader zien. Ik wil gewoon zien [him], weet je, om het te dragen. Ik weet niet zeker of ik dit correct zal kunnen doen. “

Demo zei dat in zijn cultuur dozen meestal open worden gelaten voor begrafenissen – iets dat volgens Vogiatzakis misschien geen optie meer is.

“Het is een race tegen de klok. Helaas versloeg de klok ons ​​in deze race omdat we de persoon een korte periode, twee weken, hebben gebalsemd, [and] Het was echt heet.”

“De persoon is hier al meer dan een maand en heeft waarschijnlijk een open kist [have] Het is voorbij, en het is 100 procent fout en walgelijk dat de regering dat onmiddellijk zou wegnemen van het individu en het gezin.”

De provincie reageerde niet op een verzoek om commentaar van CBC News.

Demo zei dat de eerste ervaring die hij had met luchthavenpersoneel en de politie hem de lieve, vriendelijke kant van Canada liet zien, maar zijn latere ervaring met instanties die verantwoordelijk waren voor het naar huis brengen van het lichaam van zijn vader, liet hem teleurgesteld achter.

Hij zei: “Als kind en in het leven hoor ik mooie dingen over Canada. Niets dan geweldige dingen. Ik denk dat dat voor normale mensen is,” zei hij.

‘Maar ik geloof niet in uw regering voor de manier waarop ze mij hebben behandeld. Ik vraag me af hoeveel andere mensen mij op deze manier hebben behandeld.’