Wordt de vogelgriep het volgende coronavirus?

Begin april lieten de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) het publiek weten dat iemand in Texas was getest positief Voor hoogpathogene vogelgriep (HPAI) of vogelgriep. Deze persoon ervoer conjunctivitis – of rode ogen – als zijn enige symptoom na blootstelling aan melkkoeien waarvan werd aangenomen dat ze besmet waren met HPAI. Het was het tweede gedocumenteerde geval van vogelgriep bij mensen in de Verenigde Staten sinds 2022, en heeft de angst voor een wijdverbreide uitbraak – of mogelijke pandemie – bij mensen vergroot.

Wat is hoogpathogene vogelgriep?

Influenzavirussen, die jaarlijkse epidemieën van milde tot ernstige luchtwegaandoeningen veroorzaken, zijn niet beperkt tot mensen. Bepaalde subtypes van influenza komen vaak voor bij… de dieren, inclusief vogels, varkens, paarden, honden en vleermuizen. Infectie bij sommige dieren, zoals wilde watervogels, kan asymptomatisch zijn (dat wil zeggen dat er geen ziekte voortvloeit uit infectie) en deze dieren worden beschouwd als een natuurlijk reservoir van het virus. De overdracht van het virus naar andere dieren, zoals kuddes in de achtertuin of commercieel pluimvee, kan echter verwoestende gevolgen hebben.

Sinds januari 2022 heeft zich wereldwijd de grootste uitbraak van vogelgriep in de geschiedenis voorgedaan. Tot nu toe is bij meer dan 9.000 wilde vogels een subtype van de hoogpathogene vogelgriep – bekend als H5N1 – aangetroffen en zijn wereldwijd ruim 90 miljoen kippen besmet. Verenigde staat. Onlangs is het virus bij sommige zoogdieren, waaronder melkkoeien, geïdentificeerd, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid dat het zich zou kunnen aanpassen voor een efficiëntere overdracht tussen zoogdiersoorten. Hoewel sequentiestudies nog niet hebben bewezen dat dit waar is, vragen sommigen zich bij het recente menselijke geval in Texas af: “Zou de vogelgriep tot de volgende pandemie kunnen leiden?”

Waarin verschilt de vogelgriep van COVID-19?

Begin 2020 begon een nieuw virus – nu bekend als SARS-CoV-2 – zich over de hele wereld te verspreiden. Mensen hadden vooraf geen immuniteit tegen dit virus, er waren geen vaccins of behandelingen, en er was beperkt inzicht in de manier waarop het virus wordt overgedragen en de mechanismen waarmee het ziekten veroorzaakt. Deze factoren hebben bijgedragen aan de verspreiding van de Covid-19-pandemie, die wereldwijd tot meer dan 700 miljoen gevallen en 7 miljoen sterfgevallen heeft geleid. Hoewel de zeer besmettelijke vogelgriep het potentieel heeft om grote uitbraken onder populaties te veroorzaken, zijn er verschillende belangrijke verschillen in het vogelgriepvirus die een wereldwijde pandemie van de omvang van COVID-19 minder waarschijnlijk maken.

We weten al bijna dertig jaar over het H5N1-virus

Het hoogpathogene subtype van de vogelgriep, H5N1, werd voor het eerst geïdentificeerd in Zuid-China in 2008. 1996 Tijdens een uitbraak onder watervogels raakten meer dan 850 mensen besmet, met een sterftecijfer van meer dan 50%. Sindsdien heeft dit influenzavirus, evenals andere laag- en hoogpathogene subtypes, uitbraken van ziekten veroorzaakt onder dieren en, minder vaak, bij mensen. Hierdoor hebben onderzoekers, specialisten op het gebied van infectieziekten en volksgezondheidsfunctionarissen deze virussen kunnen bestuderen en waardevolle inzichten kunnen verwerven in hun overdracht, pathogenese en mogelijke behandelingen.

Sommige bestaande grieptests kunnen de vogelgriep detecteren

Een van de grootste uitdagingen tijdens de eerste weken van de COVID-19-pandemie was dat er geen manier was om de geïnfecteerden te identificeren. Hierdoor konden gevallen niet gediagnosticeerd worden en leidde dit tot de verspreiding van het virus. Daarentegen zullen sommige van de tests die we momenteel gebruiken om menselijke griep te diagnosticeren – vooral moleculaire tests (zoals PCR) – stammen van vogelgriep detecteren, waaronder H5N1. De meeste van hen kunnen het virus echter niet onderverdelen. Met andere woorden: de huidige grieptests kunnen ons vertellen dat we besmet zijn met het griepvirus, maar ze kunnen geen onderscheid maken tussen een algemeen menselijk subtype, zoals H3N2, en een vogelsubtype, zoals H5N1. CDC werkt momenteel samen met testfabrikanten en klinische laboratoria om tests te ontwikkelen die specifiek zijn voor hoogpathogene vogelgriepstammen.

Wij hebben een voorsprong in de productie van vaccins en antivirale geneesmiddelen tegen de vogelgriep

Omdat we al bijna dertig jaar over HPAI weten, heeft dit onderzoekers voldoende tijd gegeven om onderzoek te doen en instrumenten voor preventie en behandeling te ontwikkelen. Er bestaat een kandidaat-vaccin tegen het H5N1-virus studies Hij toonde aan dat het een sterke immuunrespons zou moeten opwekken tegen het momenteel circulerende subtype van de vogelgriep. De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention hebben dit kandidaat-vaccin gedeeld met vaccinfabrikanten, zodat de productie en implementatie indien nodig snel kunnen plaatsvinden. Daarnaast zijn er verschillende door de FDA goedgekeurde antivirale medicijnen die worden gebruikt om menselijke griep te behandelen Gegevens Ze merkt op dat deze behandelingen ook effectief zijn tegen het vogelgriepvirus. Deze bestaande antivirale medicijnen zouden ernstige vogelgriepinfecties en sterfgevallen helpen verminderen.

Wat kunt u doen om HPAI-uitbraken bij mensen te helpen voorkomen?

Hoewel het huidige risico op HPAI-uitbraken bij mensen laag is, zijn er nog steeds verschillende stappen die u kunt nemen. Vermijd eerst contact met dieren, vooral vogels of vee, die ziek of dood zijn. Als u toch met deze dieren in contact moet komen, draag dan oogbescherming, een N95-gasmasker en handschoenen. Laat u ten slotte testen op griep en breng uw lokale of nationale volksgezondheidsfunctionarissen op de hoogte als u symptomen krijgt – waaronder keelpijn, hoesten, koorts, lichaamspijn of conjunctivitis – na blootstelling aan een dier dat mogelijk besmet is met HPAI.