Wetenschappers zeggen dat de verste sterren in ons sterrenstelsel halverwege Andromeda zijn

Heb je de Andromeda Galaxy eerder gezien? Ga deze maand in het donker naar buiten en kijk hoog in de noordoostelijke hemel en je ziet het W-vormige sterrenbeeld Cassiopeia. Denk aan de tweede vorm als een pijl. Het wijst rechtstreeks naar een wazige plek die, onder waarschijnlijk de donkerste hemel gezien door een verrekijker, een heel groot, heel dichtbij sterrenstelsel lijkt te zijn.

Ook wel M 31 genoemd – en ons dichtstbijzijnde gigantische sterrenstelsel op slechts 2,5 miljoen lichtjaar afstand – Andromeda is de thuisbasis van minstens een biljoen sterren. Net als de Melkweg is het een spiraalstelsel, maar de afstand tussen de twee lokale reuzen is misschien niet zo groot als eerder werd gedacht.

ingediend Bijeenkomst van de American Astronomical Society in Seattle Vorige week beweerde een nieuwe studie ongeveer 200 oude sterren te hebben ontdekt in de halo van de Melkweg, die meer dan een miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd is. Dat is ongeveer de helft van de afstand naar Andromeda.

Dus waar komen de twee sterrenstelsels terecht – en ontmoeten ze elkaar misschien zelfs? “Deze studie herdefinieert wat de buitengrens van onze melkweg vormt”, zegt Raja Guathakurta, een professor en voorzitter van de afdeling Astronomie en Astrofysica aan UC Santa Cruz, die deel uitmaakte van het onderzoeksteam. “Ons sterrenstelsel en Andromeda zijn allebei erg groot en er is geen ruimte tussen de twee sterrenstelsels.”

Wat is de ster van “RR Lyrae”? Overweeg dit: niet alle sterren schijnen zoals elkaar. Kortom, een ster kan helder lijken omdat hij heel helder is of omdat hij heel dichtbij is. Dit is een puzzel voor astronomen die afstanden in het universum proberen te berekenen. De ster “RR Lyrae” pulseert echter op een specifieke manier, zodat astronomen ze kunnen identificeren en berekenen hoe ver ze weg zijn.

De sterren in kwestie staan ​​bekend als “RR Lyrae”-sterren, een soort veranderlijke ster die zo voorspelbaar knippert dat ze bekend staan ​​als “standaardkaarsen”. Ze stellen astronomen in staat om de afstanden van sterrenstelsels nauwkeurig te meten, alleen al door hun helderheid.

RR Lyrae zijn oude sterren met zeer specifieke fysieke eigenschappen die ervoor zorgen dat ze uitzetten en samentrekken in een regelmatig herhalende cyclus. Ze bevinden zich meestal in oude sterrenhopen die meer dan 10 miljard jaar oud zijn.

“De manier waarop het zijn helderheid varieert, voelt aan als de hartslag van de melkweg, dus de helderheid gaat snel omhoog en langzaam omlaag, en de cyclus herhaalt zich perfect met deze zeer speciale vorm,” zei GuhaThakurta. “Bovendien, als je hun gemiddelde helderheid meet, zal deze van ster tot ster hetzelfde zijn. Deze combinatie is geweldig voor het bestuderen van de structuur van sterrenstelsels.”

Deze ontdekking bevestigt dat onze Melkweg veel groter is dan het lijkt. De schijf van het sterrenstelsel heeft een doorsnede van ongeveer 100.000 lichtjaar, maar de halo – die de oudste sterren in het sterrenstelsel bevat – strekt zich honderdduizenden lichtjaren uit in alle richtingen. Misschien wel een miljoen lichtjaar ver weg.

“De corona is het moeilijkste om te bestuderen omdat de buitengrenzen zo ver weg zijn”, zegt GuhaThakurta. “De sterren zijn erg schaars in vergelijking met de hoge stellaire dichtheid van de schijf en uitstulping, maar de halo wordt gedomineerd door donkere materie en bevat eigenlijk het grootste deel van de massa van de melkweg.”

Het nieuwe onderzoek is gebaseerd op gegevens van Virgo Next Generation Cluster-enquête (NGVS), een programma dat de Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT) gebruikt om een ​​groep sterrenstelsels buiten de Melkweg te bestuderen.

xIk wens je een heldere lucht en grote ogen.