Wetenschappers denken dat ze het “zwaartekrachtgat” in de Indische Oceaan kunnen verklaren.
In het geval dat u niet bekend bent met wat een “zwaartekrachtsgat” is – en u zult niet de enige zijn – zullen we proberen uit te leggen wat het is, zonder te verzanden in complexe wetenschap.
Er is dus een gebied diep onder de oceaanwateren dat wetenschappers al een tijdje verbijstert.
Het is ook niet bepaald een kleine ruimte.
Met een oppervlakte van ongeveer drie miljoen vierkante kilometer is het geen onbelangrijk deel van de aarde om verward over te zijn.
Hoe dan ook, het is een zwaartekrachtgat, waar de zwaartekracht laag is, waardoor de zeebodem zakt.
Nu hebben twee onverschrokken wetenschappers van het Indian Institute of Science – Dipanjan Pal en Atrei Ghosh – een mogelijke oplossing voorgesteld.
Deze oplossing kan 1000 kilometer – ongeveer 621 mijl – onder de aardkorst liggen, waar wetenschappers hebben ontdekt dat er een koud en dicht gebied is dat het overblijfsel is van een oude oceaan die ongeveer 30 miljoen jaar geleden wegzonk in een ‘plakbegraafplaats’ onder Afrika. in het verleden gesmolten gesteente in het proces.
Heb je dat allemaal gekregen? Nee? Nou, we zullen hoe dan ook vluchten.
De twee wetenschappers keken naar hoe tektonische platen gedurende 140 miljoen jaar boven het aardoppervlak bewogen, voerden simulaties uit en vergeleken ze vervolgens met de onderwateruitbarsting die dit zwaartekrachtgat is.
Ze ontdekten dat de simulaties die de lage geoïde Indische Oceaan produceerden zoals die er nu uitziet, allemaal dezelfde kenmerken hadden, waaronder pluimen van heet magma met lage dichtheid die onder het dieptepunt opstegen.
Wetenschappers geloven dat deze magma-pluimen – evenals de structuur van de mantel – het zwaartekrachtgat veroorzaken.
Nog steeds aan het worstelen? Laten we ze een kans geven om dat uit te leggen, zullen we?
Kortom, onze resultaten geven aan dat het compatibel is met [shape and amplitude of the] Het paar merkte op dat voor de lagere geodes de pluimen voldoende drijfvermogen zouden moeten hebben om de diepten van de middenmantel te bereiken.”
De eerste pilaar zoals deze verscheen ongeveer 20 miljoen jaar geleden, in de lage geode van de zuidelijke Indische Oceaan, ongeveer 10 miljoen jaar nadat de Tethyszee in de onderste mantel van de aarde was gezonken.
De pluimen die onder de lithosfeer bewegen en langzaam naar het Indiase schiereiland bewegen, hebben een lagere condensatie van de geode gezien.
Het is moeilijk om erin te komen, maar het is interessant als je er eenmaal omheen probeert te komen.
Er moet veel onderzoek worden gedaan om de uiteindelijke waarheid te achterhalen, aangezien niet alle leden van de wetenschappelijke gemeenschap dit argument onderschrijven.
Maar dat is het mooie aan wetenschap.
Er is altijd meer te doen.
More Stories
China is van plan het Tiangong-ruimtestation uit te breiden; Stel deze in op “Space Rule” omdat het ISS wordt uitgeschakeld
De Verenigde Staten detecteren het eerste geval van de H5N1-vogelgriep bij een varken, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid voor de mens
NASA zal in 2025 de ruimtewandelingen aan boord van het internationale ruimtestation hervatten na een lek in het ruimtepak