Wetenschappers ontdekken alle ‘ingrediënten’ van het leven op asteroïden

Een nieuwe studie heeft bevestigd dat de zaden van leven aanwezig zijn in sommige asteroïden, wat betekent dat het leven naar de aarde zou kunnen zijn gebracht en niet op deze planeet is ontwikkeld.

De zoektocht naar de oorsprong van het leven is een van de vele wetenschappers en onderzoekers die al vele jaren vooruitgang boeken, en nu hoopt een nieuw gepubliceerde studie een leemte in dat onderzoek te vullen. Het nieuwe artikel gepubliceerd in Peer-reviewed Natuurcommunicatie Het laat zien dat alle levende wezens DNA en RNA hebben, en dat DNA en RNA zijn opgebouwd uit vijf informatiecomponenten die nucleobasen worden genoemd.

Een team van onderzoekers, bestaande uit wetenschappers uit Japan en de Verenigde Staten, heeft drie koolstofhoudende meteorieten bestudeerd die op het aardoppervlak zijn gevallen in Australië, de Verenigde Staten en Canada. Onderzoekers konden twee nieuwe nucleaire bases in meteorieten ontdekken, cytosine en thymine. Voorheen konden onderzoekers slechts drie van de vijf componenten ontdekken, waarmee dit onderzoek het laatste stukje van de puzzel heeft gelegd.

“We hebben nu bewijs dat de volledige set nucleaire bases die tegenwoordig in het leven worden gebruikt, op aarde beschikbaar zou zijn geweest toen het leven verscheen,Danny Glavin, een andere onderzoeker van het Goddard Center, zei.

Opgemerkt moet worden dat alleen omdat onderzoekers kunnen bevestigen dat sommige asteroïden in het universum alle essentiële ingrediënten voor leven bevatten, niet betekent dat een asteroïde het leven terug naar de aarde heeft gebracht. De wetenschap met betrekking tot de exacte oorsprong van het leven op aarde is nog steeds een onderwerp van groot debat, maar nieuw onderzoek als dit brengt ons dichter bij de ontdekking ervan in zijn geheel.

“Als de productie-efficiëntie van nucleaire bases op aarde veel hoger is dan de input uit de ruimte … kunnen de bijdragen aan het ontstaan ​​van genetische functies en/of het leven zelf van deze buitenaardse nucleaire bases niet significant zijn,Universitair hoofddocent Yasuhiro Oba van de Hokkaido University, de hoofdonderzoeker achter de studie, zei.

“Ik vraag me af waarom purines en pyrimidinen uitzonderlijk zijn omdat ze geen structurele diversiteit vertonen in koolstofhoudende meteorieten in tegenstelling tot andere klassen van organische verbindingen zoals aminozuren en koolwaterstoffen. Aangezien purines en pyrimidines kunnen worden gesynthetiseerd in buitenaardse omgevingen, zoals onze eigen studie heeft aangetoond, zou men een grote diversiteit van deze organische moleculen in meteorieten verwachten,voegde Opa toe.