Wetenschappers lossen het mysterie op dat de aarde deed schudden

Straat Dixon, Groenland —(teken een kaart)

Afgelopen september waren wetenschappers over de hele wereld verbaasd over een ongewoon brullend geluid dat zich over de aarde bewoog. Het was een krachtig signaal, maar het was geen aardbeving. Niemand wist wat het was. Nu, een jaar later, hebben wetenschappers het mysterie opgelost. Een aardverschuiving veroorzaakte een enorme aardbeving 1000 kilometer verderop. tsunamiwat een sterke reboundgolf werd.

Geologen Bewoners over de hele wereld merkten vanaf 16 september iets vreemds op hun seismometers. Seismometers meten trillingen die door de aardkorst komen. Normaal gesproken laten seismometers bij een aardbeving een druk patroon van lijnen zien.

Maar dit signaal was anders dan het aardbevingssignaal. Het was een langzame trilling, vergelijkbaar met een gezoem. Het bereikte zijn hoogste punt elke 92 seconden – veel langzamer dan een aardbeving. Het vreemde signaal duurde negen dagen en verdween toen langzaam.

Wetenschappers waren in de war, omdat ze geen idee hadden wat de oorzaak van dit signaal was. “Niemand heeft dit signaal ooit eerder gezien”, zegt Christian Svenevj, een geoloog uit Denemarken. Wetenschappers begonnen dit signaal een ‘ongeïdentificeerd seismisch object’ te noemen.

Maar teams van wetenschappers begonnen het mysterie te bestuderen. Bijna 70 wetenschappers uit 15 landen over de hele wereld begonnen ideeën en informatie uit te wisselen.

Een sterk bewijsstuk was dat seismometers een aardverschuiving in de Dixon Fjord aan de oostkant van Groenland lieten zien. De zeestraat is een lang, dun kanaal met diep water omgeven door torenhoge kliffen.

Een enorm stuk rots – ongeveer vijf voetbalvelden lang en even breed – is van een berg in het oosten van Groenland gevallen. Gletsjer De rotsen die hen ondersteunden, smolten als gevolg van de klimaatverandering.

Toen de gletsjer instortte, vielen alle rotsen en ijs op de Straat van Dixon. Het resultaat was een enorme tsunami van 200 meter hoog. Gelukkig kwam er niemand om het leven omdat de boten zich op dat moment niet in de zeestraat bevonden.

De tsunami verscheen ook op seismometers, maar verklaarde niet het ongebruikelijke signaal dat aanhield.

Maar wetenschappers beseften dat ze op de goede weg waren. Dus begonnen ze computers te gebruiken om ideeën te testen over wat er zou kunnen gebeuren als zo'n enorme tsunami zou plaatsvinden in een lang, dun waterlichaam zoals de Straat van Dixon.

Ze begonnen zich af te vragen of er een speciaal soort stuiterende golf bestond, een zogenaamde “sichi” (uitgesproken als “sichi”). “Inspraak”Een psychische golf is een speciale golf die heen en weer stuitert over een afgesloten ruimte, zoals een badkuip of zwembad.

Toen wetenschappers eenmaal meer gedetailleerde informatie hadden over de vorm van de zeebodem in de fjord, konden ze hun computermodel verbeteren. Zoals verwacht toonde het model aan dat de aardverschuiving en de daaruit voortvloeiende tsunami enorme tsunami-golven zouden veroorzaken.

Het model kwam overeen met wat er feitelijk gebeurde: een enorme golf die negen dagen lang heen en weer over de zeestraat beukte. De golf was sterk genoeg om de trillingen seismografen over de hele wereld te laten bereiken, totdat deze geleidelijk verdween.

Hoewel deze gebeurtenis ongebruikelijk is, zeggen wetenschappers dat we in de toekomst meer soortgelijke gebeurtenissen zullen meemaken. De aardverschuiving waarmee het allemaal begon, werd veroorzaakt door de klimaatverandering. Naarmate de temperatuur stijgt en gletsjers smelten, zullen sommige bergen minder stabiel worden, waardoor de kans op dergelijke aardverschuivingen groter wordt.