We volgden 5 mysterieuze snelle radiobeelden tot in de armen van verre spiraalstelsels

Geheim Snelle radio-uitbarstingen (FRB’s) blijven astronomen verblinden. Niemand is er helemaal zeker van wat deze ultrakorte en intense radiopulsen vanuit de verre ruimte veroorzaakte, maar astronomen hebben nu vijf FRB’s teruggebracht naar hun oorspronkelijke sterrenstelsels.

Het is de Hubble-ruimtetelescoop Dat verscheen weer bij de lading. De ultraviolette en infraroodcamera’s op de telescoop werden gebruikt om uit te zoeken waar deze vijf uitbarstingen op de sterrenkaart verschenen, waardoor we beter begrijpen hoe ze in de eerste plaats verschenen.

Tot nu toe waren slechts ongeveer 15 van de ongeveer duizend FRB’s die tot nu toe waren ontdekt, terug te voeren op specifieke sterrenstelsels, dus het volgen van deze reeks uitbarstingen is een belangrijke indicator van hoe het fenomeen werkt.

“Onze resultaten zijn nieuw en opwindend,” Zegt astronoom Alexandra ManningsVan de University of California, Santa Cruz. “Dit is de eerste hoge resolutie weergave van een groep FRB’s, en Hubble onthult dat vijf ervan zich nabij of boven de spiraalarmen van de melkweg bevinden. De meeste sterrenstelsels zijn massief, relatief klein en vormen nog steeds sterren.”

“Met beeldvorming kunnen we een beter idee krijgen van de algemene kenmerken van het gaststelsel, zoals de massa en snelheid van stervorming, en kunnen we controleren wat er direct in het FRB Positie omdat Hubble een grote subtiliteit heeft. “

FRB’s wekken in een duizendste van een seconde evenveel energie op als de zon in een jaar, en hoe meer we erover ontdekken, hoe interessanter het wordt. Het kunnen geen verbindingen zijn met een buitenaards leven … toch? (Waarschijnlijk niet, sorry.)

Een deel van de moeilijkheid bij het bestuderen van deze uitbarstingen is dat ze milliseconden duren en zich zelden herhalen. Wetenschappers weten ook niet echt waar ze het volgende moeten zoeken, wat het achterhalen van hun oorsprong en oorzaken erg moeilijk maakt.

Het blijkt dat deze vijf afkomstig waren van de saaiere delen van de spiraalarmen rond sterrenstelsels die experts veel vertellen. Spiraalarmen zijn waar de heetste en jongere sterren in de melkweg rondhangen, maar deze FRB’s komen niet uit de helderste delen van de armen.

Vier FRB-sites. (NASA, European Space Agency, Alexandra Mannings, Wayne Fei Fung; Image Processing: Alyssa Pagan)

Omdat we weten welke soorten sterren zich in de spiraalarmregio’s bevinden en niet, ondersteunen de resultaten de hypothese dat FRB’s waarschijnlijk afkomstig zijn van ferromagnetische sterren – dichte sterren met ongelooflijk sterke magnetische velden, die meestal worden aangetroffen op FRB-locaties waargenomen door Hubble.

“Vanwege de sterke magnetische velden zijn magneten volkomen onvoorspelbaar,” Zegt astronoom Win Fei Fung Van Northwestern University. “In dit geval wordt aangenomen dat de FRB’s afkomstig zijn van fakkels van een jonge magnetische ster.”

“Massieve sterren ondergaan stellaire evolutie en worden neutronensterren, en sommige kunnen sterk worden gemagnetiseerd, wat resulteert in uitbarstingen en magnetische processen op hun oppervlak, die radiolicht kunnen uitzenden. jonge voorouders van FRB’s. “

Dit op Hubble gebaseerde onderzoekswerk gaat ook verder dan eerder onderzoek naar het verbinden van FRB’s met sterrenstelsels met specifieke basisstructuren – in dit geval spiraalarmen. Dit is een link die nog niet eerder duidelijk is gemaakt.

Langzaam maar zeker verzamelen experts krachtige informatie over deze ongrijpbare pulsen door het vrijkomen van energie door de ruimte. Na het identificeren van deze gebeurtenissen in 2007, vonden astronomen vorig jaar bewijs van de eerste FRB in onze melkweg.

De vraag wat FRB’s precies zijn en waar ze vandaan kwamen, blijft onbeantwoord, maar studies zoals deze nieuwe NASA-studie beginnen sommige mogelijkheden uit te sluiten, aangezien anderen ze beoordelen, en hoe meer gedetailleerde beelden we van de ruimte kunnen krijgen, hoe beter.

“We weten niet wat de oorzaak is van FRB’s, dus het is erg belangrijk om context te gebruiken als we die hebben,” Zegt Fong. “Deze techniek heeft met succes de voorouders herkend van andere soorten transiënten, zoals supernovae en gammaflitsen. Hubble speelde ook een grote rol in die onderzoeken.”

Het onderzoek is nog niet gepubliceerd, maar zal verschijnen in The Astrophysical Journal. Het is nu beschikbaar als inleidende print op arXiv.org.