We hebben mogelijk nieuwe organische verbindingen ontdekt in Mars-rotsen: ScienceAlert

De Perseverance-rover heeft mogelijk zojuist bewijs gevonden van organische verbindingen in de rotsen van Jezero Crater.

Eerdere studies hebben al eerder bewijs gevonden voor organische verbindingen op Mars. De Nieuwsgierigheid zwerven en de Mars Express Beide orbiters hebben hiervan bewijs teruggestuurd, evenals gegevens van doorzettingsvermogen. Niets ervan impliceert noodzakelijkerwijs een soort biologie – een verscheidenheid aan geologische fenomenen kan tenslotte op koolstof gebaseerde chemie vergemakkelijken.

Maar door deze verbindingen in meer detail te bestuderen, kan meer over de geschiedenis van water worden onthuld Marsen of de Rode Planeet minstens één keer een soort levend proces heeft gehost.

De mineralen, verkregen uit twee verschillende locaties in de krater, bevatten bewijs van hydrothermische processen die kleine holtes uithakken die perfect zijn voor het koken van wat organische chemie. Afhankelijk van het type analyse kunnen ze zelfs sporen van op koolstof gebaseerde verbindingen bevatten.

Jezero Crater was vele eeuwen geleden een veel nattere plaats dan nu. Er zijn nog sporen van oude rivierdelta die zich over de bodem van de krater verspreidden. Reacties tussen water en gesteente kunnen leiden tot de vorming van organische verbindingen van het soort dat al bestaat in de oude delta.

Of er ook elders in de kraterbodem organische verbindingen aanwezig waren, was echter een open vraag. Wetenschappers verwachtten dat de rotsen erin grotendeels sedimentair zouden zijn, lang geleden door water afgezet – maar toen Perseverance arriveerde, ontdekten we dat het grootste deel van de kraterbodem vulkanisch was en niet sedimentair.

Met behulp van de Survey of Persistent Environments met het Raman and Luminescence Luminescence of Organic Matter and Chemicals (SHERLOC)-instrument, onderzocht een internationaal team onder leiding van planetaire wetenschapper Eva Scheller van Caltech en MIT stollingsgesteenten op de kraterbodem.

Ze gebruikten diepe ultraviolette Raman-spectroscopie en fluorescentie op drie rotsen van twee locaties in de krater, en vonden tekenen dat aanzienlijk contact met water de rotsen had veranderd.

Er waren aanwijzingen voor twee soorten veranderingen, die twee verschillende aquatische omgevingen suggereren, op verschillende tijdstippen in het verre verleden.

Ten eerste vormden interacties met vloeibaar water ongeveer 3,8 tot 2,7 miljard jaar geleden carbonaten in olivijnrijke stollingsgesteenten.

Later, zo’n 2,6 tot 2,3 miljard jaar geleden, zou zoutrijk zout water een sulfaat-perchloraat (zout) mengsel in de rotsen hebben gevormd.

Zowel carbonaten als perchloraten hebben water nodig om de rotsen binnen te dringen, de mineralen op te lossen en ze af te zetten in holtes die zijn uitgehouwen door watererosie. Het is onwaarschijnlijk dat water in contact is gekomen met het gesteente sinds perchloraat werd afgezet, aangezien perchloraat gemakkelijk oplost.

In alle drie de rotsen vond het team fluorescentiesignaturen die daarmee overeenkwamen aromatisch Benzeenachtige organische verbindingen. Onderzoekers zeggen dat het lijkt te worden bewaard in mineralen die verband houden met beide aquatische omgevingen, maar we kunnen nog niet zeggen wat het is.

“Gezamenlijk laten de gegevens zien dat de versteende monsters die door Perseverance zijn verzameld van de bodem van Jezero Crater waarschijnlijk bewijs bevatten van carbonatatie en de vorming van sulfaten en perchloraten.” Ze schrijven in hun papieren.

“De fluorescentiesignaturen die consistent zijn met de organische stoffen die in deze materialen aanwezig zijn, duiden op een interactie tussen stollingsgesteenten, hydroalterie en organisch materiaal op Mars.”

Perseverance is allang verhuisd van de locaties waar deze dataverzamelingen plaatsvonden. Gelukkig heeft ze ook zelf monsters van de rotsen verzameld, voor het geval dat overgebracht naar de grond Later op een missie die nog moet worden gelanceerd.

“Ik hoop dat deze monsters op een dag naar de aarde kunnen worden teruggestuurd, zodat we kunnen kijken naar bewijs van water en potentieel organisch materiaal en kunnen onderzoeken of de omstandigheden geschikt waren voor leven in de vroege geschiedenis van Mars.” zegt geoloog Mark Sefton van Imperial College London in het Verenigd Koninkrijk.

Het zal dus even duren voordat we de bevestiging krijgen waar we zo naar verlangen. Maar door deze rotsen in het laboratorium van de aarde te krijgen, met apparatuur die de verbindingen in detail kan bestuderen, zou ons meer kunnen vertellen over de bewoonbaarheid of niet-bewoonbaarheid van Mars.

Ondertussen kan Perseverance, terwijl ze langzaam in de Jezero-krater blijft turen, sterkere aanwijzingen oppikken.

We moeten gewoon afwachten.

Onderzoek gepubliceerd in Wetenschappen.