Waarom maakt de leider van het chemiebedrijf zich zorgen over het gedrag van heftruckchauffeurs?

Persoonlijke informatie verkrijgen en werknemers eraan herinneren dat iedereen in het bedrijf wil dat ze ongedeerd naar huis gaan Positieve bekrachtiging komt steeds vaker voor op de werkplek. Je zou denken dat in een bedrijf als BASF chemicaliën het grootste gevaar zijn waar je je zorgen over zou moeten maken, maar volgens Cammaert is dat niet het geval.

“Geloof het of niet, onze grootste gevaren zijn vorkheftrucks”, zegt Cammaert, die zich een bijna-ongeval herinnert eerder dit jaar toen een pick-up van het laadperron reed terwijl de vorkheftruckchauffeur er nog in reed. Cammaert zegt dat de vorkheftruckchauffeur net op tijd stopte maar bijna van de stoeprand af reed, en dat is slechts een incident waar Cammaert zich op concentreerde Over het verbeteren van het gedrag van heftruckchauffeurs.

“Mensen hebben nu de neiging zich te haasten”, legt Cammaert uit, die zegt dat de snelheid en gedrevenheid om producten het huis uit te brengen, de visie van het bedrijf waarbij veiligheid voorop staat, zou kunnen overschaduwen. “Het is mijn taak om te helpen, verandering te beïnvloeden en de manier te veranderen waarop onze vestigingen denken dat productie, terwijl het betalen van de rekeningen, niet koning is. Veiligheid is onze kernwaarde en zou te allen tijde voorop moeten staan ​​bij iedereen.”

Door veiligheid boven productie te stellen, kunnen managers op andere afdelingen soms worden afgeremd. “Eigenlijk hebben we op dit moment letterlijk elke dag te maken met een aantal situaties”, lacht Cammaert, nadenkend over een ander incident met heftruckchauffeurs en geheimhoudingsplicht in een vakbondsomgeving. Managers, vooral degenen die vanuit een ander land naar Canada komen, hebben volgens Cammaert vaak training nodig in best practices op het gebied van veiligheid.

Maar hoe verander je iemands manier van denken? Cammaert zegt dat dit een van zijn grootste uitdagingen is en dat hij deze aanpakt door een cultuur van positieve bekrachtiging aan te moedigen die begint aan de top en via het middenkader naar de eerstelijnswerkers gaat. “Veel statistieken en veel gedragswetenschap vertellen ons dat gedrag in de loop van de tijd zal veranderen. Maar het kost tijd, het is geen lichtschakelaar”, legt Cammaert uit.