Waar goedkope huur zoeken in Canada, waar de prijzen weer stijgen

Nu de huurprijzen de afgelopen maanden zijn gestegen, is het steeds moeilijker geworden om betaalbare huurwoningen te vinden.

In juli bedroegen de gemiddelde maandelijkse huurkosten voor het huren van een woning in heel Canada $ 1.934, een stijging van 10,4 procent ten opzichte van een jaar geleden, volgens gegevens van het onroerend goed-genoteerde Rentals.ca. Bij een vergelijkbare stijging in juni steeg de gemiddelde huur met 9,5 procent.

Analisten zeggen dat de exorbitante prijzen meer worden bepaald door de vraag dan door de voorraad.

En die vraag wordt deels gedreven doordat sommige mensen de grote steden ontvluchten, terwijl anderen massaal naar hen toe trekken.

Dit creëert een uitdaging voor mensen als Joan Alexander.

Kabir heeft huizen gehuurd in heel Canada, in St. Catharines, Ontario, en Guelph, Ontario, daarna in Castlegar, British Columbia, en de afgelopen twee jaar op Prince Edward Island.

Alexander en haar partner kozen Summerside, een stad ongeveer 50 kilometer ten noordwesten van Charlottetown, vanwege het kleine stadsgevoel.

Maar stijgende huurkosten en andere overwegingen – zoals de nabijheid van gezondheidszorg – drijven haar ertoe te verhuizen.

“We zouden echt willen dat PEI onze laatste stop was op de reis van ons leven”, zei ze.

Vorig jaar stegen de huren op Prince Edward Island Hoger dan het in tien jaar is geweest. Naast zeldzame huurplaatsen.

Het vinden van betaalbare huurwoningen in het postpandemische Canada is voor velen een uitdaging gebleken, met hoge rentetarieven, inflatie en beperkte huurprijzen.

Als u op zoek bent naar een koopje, zijn er nog enkele plaatsen die hij zou omschrijven als relatief ‘goedkoop’, zegt Ben Myers, president van Bullpen Research and Consulting, een vastgoedadviesbureau dat huurtarieven in Canada volgt.

Hij stelt voor om naar Red Deer of Lethbridge in Alberta of Saskatoon te kijken.

“Je kunt een slaapkamer met twee slaapkamers krijgen voor minder dan $ 1.150 per maand,” zei Myers. “Het gaat erom waar je kunt werken.”

Alexander zegt dat ze een paar heiligdommen in de wildernis heeft kunnen vinden.

Zei Alexander, die in de gaten moet worden gehouden na het doneren van een nier en een plek om haar geliefde kleine hond te verwelkomen – Boo.

Lloydminster – een stad die zich uitstrekt over Alberta en Saskatchewan – trok Alexander en haar man aan, met betaalbare prijzen en een huisdiervriendelijke eigenaar.

In oktober verhuizen ze naar hun nieuwe huis van $ 1.200 per maand.

Bekijk | Ze worden geprijsd door hogere huren:

Hoge prijzen maken sommige huurders onbetaalbaar

Hoewel de huizenmarkt stil is, staat de huurmarkt in brand, met een gemiddelde eenheidsprijs die 10 procent hoger ligt dan vorig jaar. Dit heeft ertoe geleid dat veel huurders worstelen om geschikte woonruimte te vinden.

De aanbiedingen van Rentals.ca omvatten vrijstaande en halfvrijstaande huizen, herenhuizen, appartementen, huurappartementen en kelderappartementen. Het bedrijf kan niet voor alle steden een gemiddelde huurprijs verstrekken. Sommige kleine gemeenschappen hebben niet genoeg huren om een ​​nauwkeurig gemiddelde te krijgen.

Het is dus de moeite waard om te jagen. Er zijn enkele verborgen juweeltjes.

In een typisch jaar, zegt Myers, kan de huur gemiddeld schommelen van drie tot vijf procent. Maar de gemiddelde huren stegen in 2019 met 10 tot 12 procent door gebrek aan aanbod, zegt hij. Toen sloeg de pandemie toe en daalde de huur gemiddeld van 15 naar 20 procent.

“We passen ons nu weer aan het pre-pandemische niveau aan”, zei Myers.

Huurders in beweging

Dan zijn er de dure anomalieën – zoals Vancouver, dat sneller is hersteld van de pandemie, met een gemiddelde maandelijkse huur van $ 2.300 in juni 2022.

Er zijn ook grote verschuivingen geweest in steden met lagere huren, zegt Myers, waarbij sommige mensen migreerden naar kleinere plaatsen waar ze meer onroerend goed voor de dollar kunnen krijgen.

Pensioen voor kinderen die in de regio van Toronto zijn geboren, creëert vraag en verhoogt de prijzen in bijvoorbeeld de Niagara-regio en Halifax.

“Halifax is een soort nucleair wapen geworden,” zei Myers. “En zeker veel Ontarians zijn tijdens de pandemie naar Halifax verhuisd.”

Hij zegt ook dat veel studenten achterbleven in hun universiteitssteden als Victoria, Londen, Onton en Kingston, Ontario, toen kantoren de afgelopen twee jaar werden gesloten.

“Bijna alle voordelen van het leven in een grote stad waren slecht omdat je tijdens de pandemie niet bij veel mensen wilde zijn”, zei Myers.

Het verdwijnen van betaalbare huren

Maar al deze veranderingen hebben de druk vergroot op een huurmarkt die al meer dan tien jaar een daling van de huuropties voor mensen met een laag inkomen heeft gezien, aldus onderzoeker Steve Pomeroy, onderzoeker op het gebied van huisvestingsbeleid.

Het gebruikt Mortgage and Housing Canada Corporation (CMHC)-gegevens om verliezen op de huurmarkt te onderzoeken.

Pomeroy, een senior onderzoeker bij het Center for Urban Research aan de Carleton University, schat dat tussen 2011 en 2016 het aantal huureenheden betaalbaar was voor gezinnen met een inkomen van minder dan $ 30.000 per jaar – met huren onder $ 750 – verminderd met 322.600 in Canada.

Volgens de volkstellingsgegevens van 2016 treft het een op de drie Canadezen die hun huis huren.

Pomeroy zegt dat Quebec historisch gezien de grootste huurvoorraad in het land heeft aangeboden.

“Quebec is cultureel altijd heel anders geweest. Huur is cultureel acceptabeler. Het gaat een beetje over Europese invloed… Je kunt deze zeer schilderachtige eigenschappen krijgen van huizen met twee of drie verdiepingen met een smeedijzeren trap en drie eenheden, waarvan er twee worden verhuurd. Dus per definitie is tweederde van uw bewoners huurders.”

Hij zegt dat het misschien tijd is voor de rest van Canada om een ​​meer Europees model te overwegen, waar huur acceptabeler is.

Hij zegt dat er veel steden zijn, in Frankrijk en Duitsland bijvoorbeeld, waar huurders qua inwonersaantal bijna overeenkomen met verhuurders.

Noord-Amerika heeft van oudsher een andere cultuur, waar de monarchie als de beste wordt gezien.

“Van oudsher is er een zeer sterke steun voor het bezit van een huis. Hier in Canada hebben we een hypotheekverzekering, inclusief een betere toegang tot krediet voor kopers… Het politieke systeem heeft dit geloofssysteem, dat eigendom het juiste is om te doen, enorm versterkt. “

Maar nu dringen verhuur- en armoedebestrijdingsorganisaties aan op meer rechten voor huurders. Dit ziet Pomeroy als een positieve verschuiving.

Hij zegt ook dat hij gelooft dat veel jonge Canadezen huur als hun toekomst zien. Het geeft hen de vrijheid om ervaringen op te doen, een baan te vinden en niet gebonden te blijven aan bezittingen die ze zich niet kunnen veroorloven.

Pomeroy vroeg onlangs aan zijn afgestudeerde studenten – allemaal werknemers en in de twintig – of ze denken dat ze de komende vijf jaar een huis kunnen kopen. Wil je?

Hij zegt dat hij verrast was om er voor het eerst over te horen, en geen van hen dacht dat ze het konden.

“Niemand dacht dat ze het konden, en slechts de helft van hen wilde het echt.”