Universiteiten moeten een actieve rol spelen bij het cultiveren van dit essentiële hulpmiddel voor studentenonderwijs.
Wat is het belangrijkste hulpmiddel waarop studenten vertrouwen om te leren en te studeren? aandacht.
We weten allemaal wat rente is, maar het is moeilijk precies te definiëren. De metafoor is handig. Aandacht is als licht: waar het zich op richt, maakt het zichtbaar. Dit licht kan breed zijn en veel dingen omvatten. Of het kan smal zijn, zoals een laser, en één ding bevatten. Wanneer het licht van aandacht iets zichtbaar, functioneel maakt, wordt dat ding onze realiteit.
De aandacht kan zich richten op drie dingen: gedachten, gewaarwordingen of emoties. Deze categorieën kunnen in elkaar overvloeien, maar de verschillen zijn nuttig. Als er een gedachte over het verleden of de toekomst opkomt, zoals een trauma uit het verleden, dan wordt die gedachte op dit moment (moment) onze realiteit, onze aandacht is op die gedachte gericht. Als er een sensatie is, zoals een jeukende neus, dan wordt die jeuk functioneel onze realiteit zolang onze aandacht op de jeuk gericht is. Als iemand iets kwetsends zegt en woede in je opkomt, zullen die gevoelens je wegvagen zolang je aandacht erop gericht is. Dan wordt boosheid jouw realiteit.
We kunnen actief kiezen waar we onze aandacht op richten of onze aandacht passief laten. Laten we dit noemen actieve aandacht En negatieve aandacht. Geen van beide is intrinsiek slecht. Beiden hebben hun plaats. Actieve aandacht kan goed zijn, omdat het ons in staat stelt ons te concentreren op wat we echt willen. Negatieve aandacht kan ook goed zijn, omdat het creativiteit kan laten floreren. Het is belangrijk om beide op hun juiste plaats te hebben.
Een student kan in de klas zijn, maar niet in Seizoen
Alleen omdat een student fysiek aanwezig is in het klaslokaal, wil nog niet zeggen dat ze dat ook echt zijn in Seizoen. Zoals we allemaal weten, kunnen studenten op hun telefoons, laptops, schetsen, chatten met hun vrienden, enz. Functioneel betekent dit dat de leerling niet in de klas zit. Hun aandacht is ergens anders, dus zijn ze ergens anders.
Bovendien, alleen omdat de student naar de professor kijkt, wil nog niet zeggen dat ze daadwerkelijk aandacht besteden aan wat de professor zegt (laat staan dat ze het begrijpen, maar dat is een andere zaak). De student kan de professor aankijken en zich laten meeslepen door enkele gedachten over het verleden of de toekomst. In plaats van op te letten wat de professor zegt, kunnen ze opdrachten bedenken voor een andere klas. Of ze kunnen pijn in hun linkerknie ervaren. Of ze maken zich misschien zorgen over een trauma uit het verleden of toekomstige angst, waarbij sterke gevoelens hen wegvagen.
Dit is niet om de studenten de schuld te geven of tegen hen te moraliseren. Zelfs ‘goede student’-types raken betrokken bij deze business. Het is de erkenning van de waarheid om de studentenervaring te verbeteren.
Hoe kan aandacht worden getraind?
Gelukkig zijn we niet gedoemd het slachtoffer te worden van nutteloze negatieve aandacht. We kunnen actieve aandacht trainen en cultiveren.
Meditatie is een krachtige, nuttige en seculiere manier om de aandacht te trainen. Mindfulness-meditatie is hier een goed voorbeeld van. Het is afgeleid van het boeddhisme, maar kan worden beoefend in een volledig seculiere context. Mindfulness-meditatie gaat in wezen over het ontwikkelen van actieve aandacht. Wanneer de aandacht op één ding is gericht, zoals ademhalen, is de aandacht kalm en gefocust.
We hebben allemaal momenten gehad waarop zorgzaamheid zo is, of we nu piekeren of niet. Sommigen noemen het de ‘stroomtoestand’. Tijdens een ‘stroomtoestand’ is de aandacht gericht op één ding, zoals schrijven, lezen, luisteren of een andere activiteit doen. Gedachten, emoties en sensaties verschijnen nog steeds, maar ze gaan soepel door de aandacht.
Waarom universiteiten de aandacht moeten trainen
Als studenten wordt geleerd hoe ze de aandacht kunnen trainen, vergroot dit de kans die studenten daadwerkelijk hebben aanzienlijk wezen in de klas terwijl je ook fysiek in de klas bent. Vergroot de kans dat de woorden van de professoren hun doel bereiken. Immers, als men zich niet concentreert op wat de professor zegt, is de professor aan het doceren de afgrond in. Het vergroot ook de mogelijkheid voor studenten om zich buiten de les te concentreren op hun lezen, projecten en werk. Ten slotte kan het de mentale gezondheid van studenten verbeteren. daar Veel studies die meditatie koppelen aan positieve geestelijke gezondheid. In een steeds sneller veranderende wereld met eindeloze mogelijkheden voor onze aandacht, wordt het vermogen om de controle over onze aandacht terug te nemen steeds belangrijker.
Er zijn meerdere manieren waarop dit kan worden geïmplementeerd. Er kunnen verplichte inleidende meditatielessen, keuzevakken voor meditatie en workshops worden aangeboden en gepromoot door de universiteit. Er zijn veel verschillende manieren en sommige universiteiten doen dit al. Mijn punt is dat alle universiteiten formele mogelijkheden voor aandachtstraining moeten inbouwen. Om de beste leeromgeving te hebben, moet de basistool die we gebruiken om te leren worden verfijnd.
Tejas Pandya is een MA-student die filosofie studeert aan de Dalhousie University.
“Gamedokter. Een zombiefanaat. Muziekstudio. Ninjacafé. Televisieliefhebber. Aardige fanatieke alcoholist.
More Stories
AirPods Pro behoort tot de lijst met “beste uitvindingen” en laat zien dat Apple nog steeds indrukwekkend is
Ubisoft haalt zijn NFT-game zonder veel tamtam van de markt
Niets laat de telefoon oplichten in het donker