Vietnam wil Zuidoost-Azië terugbrengen naar het WK | Sport | Duits voetbalnieuws en het belangrijkste internationale sportnieuws | DW

In 1938 verscheen Indonesië, toen nog een kolonie die bekend stond als Nederlands-Indië, op het WK. Sindsdien is Zuidoost-Azië, een voetbalminnende regio van 650 miljoen mensen ingeklemd tussen India in het westen en China in het oosten, nog niet teruggekeerd op het wereldtoneel.

Terwijl andere kleinere Aziatische landen, zoals de Verenigde Arabische Emiraten en Koeweit, een rol hebben gespeeld in de WK-finale, is niemand in de buurt gekomen van de meer enthousiaste en dichtbevolkte ASEAN (Association of Southeast Asian Nations) voetbalregio. Zuid-Korea en Japan hebben regelmatig geprofiteerd van supersterren, maar geen enkele Zuidoost-Aziatische speler is ooit in de grote Europese competities verschenen.

Een van de katalysatoren voor verandering zou kunnen zijn dat een land uit de regio zich kwalificeert voor het WK en profiteert van het platform dat het biedt. Vietnam wil dit in 2022 bereiken terwijl het zich voorbereidt om voor het eerst in de laatste ronde van de WK-kwalificatiewedstrijden te verschijnen.

Het begint allemaal op 2 september met een uitdagende reis naar Saoedi-Arabië. De Gold Stars zullen worden toegejuicht door miljoenen fans thuis en zullen door velen in de wijdere regio worden gezien.

“Ik heb vrienden uit Thailand, Singapore en Maleisië die me vertellen dat de mensen daar om voor de hand liggende redenen van rivaliteit niet echt voor Vietnam zullen juichen”, vertelde Dzong Lee, de voormalige CEO van de Vietnamese profclub Vu Hin, aan DW. “Over het algemeen zullen ze echter uitkijken naar wat Vietnam kan doen.”

Historische wanbetalers

Er zijn een aantal redenen waarom Zuidoost-Azië minder goed is in het spel waar je het meest van houdt. Dzung Le is van mening dat er in het verleden een gebrek is geweest aan regelmatige ontwikkeling van de jeugd.

“Terwijl Thailand in het verleden aandrong op WK’s en Vietnam nu, denk ik meestal, hebben we vertrouwd op bepaalde groepen generatietalent, in plaats van het voetbal in het algemeen te ontwikkelen.”

Het vermogen is niet genoeg, volgens Steve Darby, een voormalig coach van het Vietnamese vrouwenteam die in Maleisië, Thailand en Singapore heeft gewerkt. De Engelse manager wijt de mislukkingen uit het verleden deels aan degenen die het spel leiden.

“Er is een slechte planning en voorbereiding,” zei Darby. “Indonesië, met een bevolking van 250 miljoen, moet een macht zijn, maar ze hebben een chaotische regering.”

Naast slecht leiderschap zijn er ook voorbeelden van flagrante politieke inmenging en corruptie. In Maleisië komen de politici met het territorium. Ondanks de geruchten over de privatisering van clubs, worden de meeste teams nog steeds gefinancierd en geleid door deelstaatregeringen en lokale politici.

Het meest succesvolle team van Thailand, Buriram United, opgericht door Newin Chidchob in 2009, is een van de grootste namen in de Thaise politiek.

In Indonesië was Noureddin Khalid, partijlid van Golkar, voorzitter van de voetbalbond in 2007 toen hij werd veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens verduistering, maar ongelooflijk genoeg kon hij zijn baan als verantwoordelijke voor het voetbal in het land behouden.

Vietnam kansen

Vietnam heeft tekenen getoond van afstappen van kortetermijndenken en heeft de afgelopen jaren vooruitgang geboekt in de ontwikkeling van jongeren. Het PVF Youth Football Training Centre is in 2020 door de Asian Football Confederation geselecteerd als een van de top drie academies in Azië.

Voormalig Japan- en Zuid-Afrika-coach Philippe Troussier werkte daar tot april. In december studeerden 20 spelers af aan de academie om zich aan te sluiten bij professionele voetbalclubs in het land.

“Ik ben de onder-19-coach, dus ik denk dat ik ook de assistent van Park ben.” [Hang-seo, the head coach of the senior team]. Ik hoop dat mijn team de afgelopen jaren successen kan behalen zoals de Vietnamese U-22 en U-23 nationale teams.”

“Coach Park en ik hebben een gemeenschappelijke filosofie. Dit is het creëren van een drijvende kracht en verlangen naar voetballers.”

Park Hang Seo werd in 2017 de hoofdcoach van Vietnam en bracht een meer pragmatische aanpak met zich mee.

“Vietnam is enorm verbeterd en is nu een echt team, niet alleen een team op basis van individuele sterren”, zei Darby. “De redenen zijn dat ze eerst een uitstekende coach bij Park hebben aangesteld en dat de Federatie niet tussenbeide kwam en hem zijn werk liet doen.”

2022 is mogelijk, 2026 is een doel

Vietnam zit in Groep B samen met Japan, Australië, Saoedi-Arabië, China en Oman. Een plaats op de eerste twee plaatsen zorgt ervoor dat ze zich rechtstreeks kwalificeren voor het WK, maar de derde plaats betekent kwalificatiewedstrijden tegen een ander Aziatisch land, waarbij de winnaar een volgende wedstrijd speelt tegen een team van een andere continentale confederatie.

De toegang tot Qatar zou enorm zijn voor zowel Vietnam als de wijdere regio. “Hij zal zeker een inspiratie zijn voor toekomstige generaties”, zei Dzong Lu. “Economisch gezien zullen sponsoring en investeringen zeker vloeien, wat een mooie kans zou kunnen zijn om je verder te ontwikkelen.”

Volgens Darby zou dit wel eens een WK te vroeg kunnen zijn.

“Mijn hart wil ze, maar mijn verstand zegt dat ze niet zullen deelnemen aan dit WK, maar ze moeten plannen voor 2026”, zei hij.

Het WK 2026 dat in Noord-Amerika wordt gehouden, wordt uitgebreid van 32 teams naar 48 teams, en de automatische toewijzing aan Azië zal naar verwachting verdubbelen tot acht. Dit betekent dat Zuidoost-Azië de terugkeer van het WK in 2026 kan verwachten. Maar in 2022 biedt Vietnam hoop.