Video: Welkom bij de 2022 Value Bike Field Test – Betaalbare volledige vering en hardware

Weet je nog dat we een keer een trailfiets van $ 9.000 beoordeelden en echt teleurgesteld waren? Ik wil communiceren met Dr. WhatsApp. Het blijkt dat wanneer je een heleboel mooie onderdelen in een mooi frame gooit, het eindproduct ook mooi is en waarschijnlijk niet zuigt, waardoor we soms weinig meer te zeggen hebben dan de zinloze clichés en frivole kritiek op kabelgeleiding of de kettingsteun. bescherming.

Laten we eerlijk zijn tegen onszelf: stalen staarten kunnen heel leuk zijn, maar ik vermoed dat de meesten van ons liever op een fiets met volledige vering rijden. Het nadeel voor sommigen is dat hoewel ze je zeker meer comfort, tractie en snelheid kunnen geven dan alleen een voorvering, de extra bewegende delen ook meer geld, gewicht en complexiteit betekenen. Dit is geen probleem als je het goed vindt om veel geld uit te geven, maar het is een ander verhaal als je budget $ 3.500 of minder is, zoals we deden met onze vijf volledig geveerde fietsen. Veel om over te praten in onze volgende beoordelingen, dus.

Wil je een mountainbike hebben maar heb je niet veel geld te besteden? Terwijl de volledig geveerde pads die bijna volledig van koolstofvezel zijn gemaakt, de meeste krantenkoppen halen, biedt de hardware een eenvoudigere en daarom goedkopere manier om in de rit te komen. En omdat je niet betaalt voor de extra geometrie, materialen en al die naven, heeft hij vaak een geweldig specificatieblad waar zelfs een vergelijkbaar geprijsde fiets met dubbele vering niet in de buurt kan komen.

Maar het is ook niet alleen voor budgetfietsers, want degenen die niet door een seizoen van rijden kunnen komen zonder nog een set stutten te breken, een andere set lagers te vernietigen of nog een schok te blazen, hebben misschien meer geluk – en minder tijd van de fiets -dan Hardtail selectieroute.

door “Kiezen,“Wat ik eigenlijk wil zeggen is”Stuur ons alstublieft elke fiets die u beschikbaar heeft.“Als je de afgelopen jaren ooit hebt geprobeerd een nieuwe rit voor jezelf te kopen, of zelfs maar delen van een fiets, dan weet je al dat de kans groter is dat je vast komt te zitten in de Ark van het Verbond dan de 12-speed kettingblad en derailleur waar je al naar op zoek was.. Op de een of andere manier heeft Kazimer echter aardig gesproken over zijn manier om vijf volledig geveerde fietsen te krijgen voor $ 3.500 of veel minder, en vier hardtail-fietsen voor $ 2.100 of minder.

Ja, het was mogelijk om nog twee fietsen te gebruiken. Ja, sommige prijzen stegen na het evenement. En ja, Casimir kan heel charmant zijn als hij dat wil, maar dat betekent niet dat je hem niet moet vertellen hoe teleurgesteld je was dat hij niet precies de fiets kon krijgen die je wilde – die je wilt – om te zijn beoordeeld in deze veldtest.

Dit is onze 10e veldtest, en dat omvat niet eens alle reizen die Casimir en ik hebben gemaakt in de jaren voordat we er zelfs maar een naam voor hadden, dus we hebben nu het testproces. Het is niet ingewikkeld: maak een korte proefrit en doe dan een andere klus. Doe dan nog een ding en nog een en dan nog een set. Nadat we klaar zijn, gaan we naar een aantal testcursussen voordat we naar een aantal testcursussen gaan nadat we terug zijn van het doen van de testcursussen. Dan, als we terug zijn, gaan we verder met nog een paar… Nou, je begrijpt het punt; Er gaat niets boven korte, repetitieve ronden op een circuit dat past bij elk type fiets dat we rijden.

Deze frequente tests zijn essentieel omdat het ons in staat stelt om vergelijkbare fietsen veel beter te vergelijken dan wanneer we ze afzonderlijk zouden rijden, en het benadrukt de opmerkelijke verschillen in geometrie, ophangingsprestaties en fietsspecificaties. Noem het geen schietpartij, oké?

Al deze ronden zouden niet zoveel tellen als de tracks meer dan één racketbaan waren. Maar in dezelfde lijn, hoe graag we er ook uitzien alsof we weten wat we doen op onze foto’s terwijl we op ondiep terrein rijden, geen van deze betaalbare fietsen is gemaakt voor doe-of-die-lijnen. In feite moeten ze op een solo-track rijden die overeenkomt met hun bedoelingen, waarvan ik zou zeggen dat het een lichte tot middelzware servicetrack is met een aantal behoorlijk ruige dingen die er voor de goede orde in worden gegooid.

En dat is precies wat Tucson ons gaf; De golvende paden met een mix van lastige beklimmingen met lage snelheid en snelle, grillige hellingen, allemaal bezaaid met puntige keien en alle of geen tractie om ons nuchter te houden. Het zeil was grotendeels soepel, hoewel er binnen twee weken na het rijden enkele ongelukken waren, zoals je zou verwachten, en we hebben ook enkele mechanische problemen waar we het over zullen hebben in onze komende beoordelingsvideo’s. Oh, en in die tijd moest Palmer zijn Maxxis-achterband met de hand naaien om voor het donker de woestijn uit te komen, maar we komen in een toekomstige uitzending op de verhalen achter de schermen.

Onze veldtests met waardevolle fietsen verschillen een beetje van reguliere groepsbeoordelingen, omdat we ons minder zorgen maken over het gebruik van controlebanden om tractie en efficiëntie in evenwicht te brengen, en we concentreren ons minder op het timen van onze ronden. waarom? Nou, we vermoeden dat als je op zoek bent naar een fiets in deze prijsklasse, je waarschijnlijk meer wilt weten over hoe hij presteert zoals hij is in plaats van hoe hij werkt nadat we $ 250 rubber hebben geïnstalleerd, dat is veel beter dan alle andere banden die kwam standaard op de fiets.

Met andere woorden, als je al je zuurverdiende leuke tokens uitgeeft aan een fiets die $ 3.500 of minder kost, zijn specificaties zeker van belang en we willen deze belangrijke factor niet negeren.

Over verduisterende dingen gesproken, de timing van onze ronden zal er altijd toe doen in deze bijeenkomsten, omdat het ons een andere maatstaf geeft om te vergelijken en over te praten, maar we weten ook dat een kloof van twee seconden tussen twee geprijsde fietsen absoluut niet . t betekent dat de een beter is dan de ander. Per slot van rekening voelden onze benen misschien beter in de ochtend, of misschien was het alle horchata waardoor ik zo snel rende en Casimir liet vallen?

Aangezien onze negen testfietsen echter zoveel verschillen in geometrie, ophangingsprestaties en specificaties, moet u niet verbaasd zijn om enkele opmerkelijke verschillen in het timingblad te zien. Het is echter aan u hoeveel voorraad u in deze cijfers stopt.

Hoewel de stopwatch niet liegt, is het toch echt de Impossible Climb and Huck to Flat waarop we onze aankoopbeslissingen baseren? Ik bedoel, het zou geen veldtest zijn zonder wat onzinnig klimmen voordat je de bodem van een vlakke pannenkoekafdaling bereikt, dus je kunt verwachten dat de serie eindigt met Matt Beer die alle negen van die fietsen iets heel steils oprijdt en dan af van iets geks.

Wat we deze keer niet doen, is een proeve van bekwaamheid. Ik weet het, ik weet het, je zou er net zo van streek over kunnen zijn als ik, maar luister naar me; Met de waarde van fietsen met verschillende banden, en vier daarvan massieve banden, dachten we dat onze tijd beter aan iets anders kon worden besteed. Daarom is de extra klim vervangen door een video waarin elk onderdeel van alle fietsen die maakte de meeste indruk op ons. Daarin zullen we praten over budgetvorken, aandrijvingen, remmen, dropper-as en andere onderdelen die het beste werkten, samen met een paar dingen die absoluut niet werkten.

Mike Casimer
Hoogte: 5’11” / 180 cm
Gewicht: 160 lbs / 72,6 kg
Opmerkingen: Hoofdredacteur technologie, let op de ruimtescepticus

Alicia Leggett
Hoogte: 5’10″/178 cm
Gewicht: 148 pond / 67 kg
Opmerkingen: Nieuwsredacteur Overuren als technisch redacteur

Mike Levy
Hoogte: 5’10″/178 cm
Gewicht: 155 lbs / 70 kg
Opmerkingen: Tech Editor, ik weet niet zeker of het buitenaardse wezens of hagedissen zijn

Ryan Palmer
Hoogte: 6 inch / 183 cm
Gewicht: 200 pond / 90 kg
Opmerkingen: Senior technisch redacteur in bèta, te zwak om arrogant te zijn

Terwijl we Ryan, Casimir, Matt, Alicia en ikzelf op de camera zijn voor deze veldtestprojecten, weten we met ons vijven niet eens een manier om de aandacht te vestigen of waar we de film moeten installeren. We zouden helemaal verloren zijn zonder onze uitgeputte video- en fotoploeg – Max Barron, Tom Richards, Lear Miller – die er niet alleen voor zorgen dat we grotendeels in focus zijn, maar er ook in slagen om ons er veel beter uit te laten zien dan we in werkelijkheid zijn. En dan, nadat we twee weken hebben gefilmd, sluiten we ze op in de Pinkbike Liberation Cave en voeren we ze Timbits door een klein gaatje in de muur totdat ze er aan de andere kant bleek, dik en met een laatste video uitkomen serie op.

Over de laatste video’s gesproken, naar welke fietsreview kijk je het meest uit? Welke fiets ziet er het minst veelbelovend uit?