Uit een onderzoek blijkt dat COVID-19-maatregelen om thuis te blijven meer impact hebben op T2D dan op T1D

Meer dan 3 jaar na de COVID-19-pandemie werpen nieuwe gegevens van onderzoekers van de Universiteit van Tokio licht op de impact van de vroege pandemie en maatregelen om thuis te blijven op de glykemische controle bij mensen met type 1- en type 2-diabetes.

Een retrospectieve cohortanalyse waarin de glykemische controle en het lipidenprofiel tijdens de pre-COVID- en COVID-19-periodes werden vergeleken. Onderzoeksresultaten tonen aan dat het aantal mensen dat een behandeling onderging met 10% afnam en dat er significante veranderingen werden waargenomen met betrekking tot HbA1c, totaal cholesterol en triglyceriden niveaus, maar opmerkelijke verschillen op basis van diabetesstatus werden benadrukt door de onderzoekers.

We ontdekten dat bij mensen met diabetes de glykemische controlestatus en het lipidenprofiel significant slechter waren tijdens de COVID-19-periode. Met name HbA1c, [total cholesterol]En [triglyceride] De onderzoekers schreven dat de niveaus statistisch significant hoger waren bij mensen met diabetes type 2 dan bij mensen met diabetes type 1. “Deze resultaten geven aan dat COVID-19 en de maatregelen die werden opgelegd om de verspreiding ervan te voorkomen, een negatieve invloed hadden op de glykemische controle en het lipidenprofiel van mensen met diabetes.”

De COVID-19-pandemie heeft sinds begin 2020 de aandacht van het publiek getrokken en heeft de afgelopen drie jaar de aandacht gevestigd op het potentieel voor een verhoogd risico op meerdere chronische ziekten. Een van de meest prominente hiervan is diabetes, dat aandacht heeft gekregen vanwege het mogelijke verband met het risico op COVID-19, de ernst van de ziekte en de mortaliteit.

Een recente systematische review en meta-analyse van een team van het China-Australia Joint Research Centre for Infectious Diseases gepubliceerd in Diabetische zorg Bekijk een overzicht van de relatie tussen de ernst van de ziekte van COVID-19 en de prevalentie van diabetes. De resultaten van de studie, die gegevens bevatten van meer dan 29 miljoen mensen met de diagnose COVID-19, geven aan dat diabetes bijdroeg aan 9,5% van de ernstige COVID-19-gevallen en 16,8% van de sterfgevallen.

In de huidige studie probeerde een team onder leiding van Toshimasa Yamauchi, van de Universiteit van Tokio in Japan, de impact van een epidemie en preventieve maatregelen op de glykemische en lipidecontrole bij patiënten met diabetes te beoordelen. Om dit te doen, hebben de onderzoekers hun analyses ontworpen als een retrospectieve cohortstudie van gegevens die zijn verzameld in het University of Tokyo Hospital van april 2019 tot maart 2021.

Voor de analyse zijn de gegevens van de periode van april 2019 tot maart 2020 geclassificeerd als de pre-COVID-19-periode en de periode van april 2020 tot maart 2021 als de COVID-19-periode. De onderzoekers merkten op dat deze perioden waren verdeeld in 4 kwadranten voor aanvullende analyse.

In totaal werden 4.247 deelnemers geïdentificeerd voor opname in het onderzoek. De gemiddelde leeftijd van de totale onderzoeksgroep was 67,21 (SD, 12,32) jaar, 65,3% was man, 89,0% had diabetes type 2 en 4,9% had diabetes type 1.

Na analyse ontdekten de onderzoekers dat 3.465 mensen met diabetes een behandeling kregen in het eerste kwartaal van de COVID-19-periode in vergelijking met de pre-COVID-19-periode, wat volgens de onderzoekers een verschil was van 10,4%. Aanvullende analyse wees uit dat het jaargemiddelde HbA1c-niveau significant hoger was in de COVID-19-periode (7,1%). [SD, 0.01] tegen 7,15% [SD, 0.01]; S <.001). Bovendien is het jaarlijkse gemiddelde totale cholesterol (185,51 [SD, 0.51] mg/dl voor 186,09 [SD, 0.53] mg/dL; S < 001) en triglyceriden (145.21). [SD, 1.54] mg/dl voor 146,16 [SD, 1.59] mg/dL; S= .008) was significant hoger in de COVID-19-periode.

De auteurs merkten echter op dat subgroepanalyse volgens type diabetes aangaf dat er geen significante verschillen waren in glykemische controle of jaarlijkse medicatie tussen de twee perioden bij mensen met type 1 diabetes. De onderzoekers vestigden ook de aandacht op de significante toename van het percentage recepten van glinides, biguaniden, SGLT2-remmers en GLP-1-receptoragonisten voor mensen met type 2-diabetes tijdens de COVID-periode.

De onderzoekers voegden toe: “Uit de resultaten van deze studie blijkt dat de COVID-19-pandemie en de preventieve maatregelen die werden opgelegd om de verspreiding van de ziekte in te dammen, een negatieve invloed hadden op de gevallen van beheersing van de bloedsuikerspiegel en lipiden bij mensen met diabetes. .”

Referenties:

1. Ohkuma K, Sawada M, Aihara M et al. Impact van de COVID-19-pandemie op de glykemische controle bij mensen met diabetes mellitus: een retrospectieve cohortstudie [published online ahead of print, 2023 Apr 28]. J Diabetesonderzoek. 2023; 10,1111 / dinar. 14021. doi: 10.1111/jdi.14021
2. Iapoce C. Wereldwijde prevalentie van diabetes, ernstig geassocieerd met covid-19. HCP Live. 4 april 2023. Geraadpleegd op 3 mei 2023. https://www.hcplive.com/view/global-prevalence-diabetes-associated-covid-19-severity.