Tyron Woodley reageerde op het verwoestende knock-outverlies van Jake Paul: “Waarom heb ik mijn hand laten vallen?”

Tyrone Woodley Hij weet dat er maar één vechtsportfout nodig is om je alles te kosten.

Dit is een les die hij veel heeft geleerd tijdens zijn mixed martial arts-carrière. Maar zaterdagavond onderging hij hetzelfde lot in de boksring na Jack Paul Zijn gezicht liet hem eerst op het doek vallen met een verwoestende rechterhand In de zesde ronde van de rematch.

Hoewel hij zich de brute knock-out niet precies herinnert, zag Woodley de herhaling daarna en realiseerde hij zich meteen de fout die hij had gemaakt, waardoor de deur werd geopend voor het beëindigen van Paul’s hoogtepuntrol.

“Ik ging terug en keek naar haar en ik hou van waarom heb ik mijn hand laten vallen?” Woodley zei op de persconferentie na het gevecht. “Mijn beide handen waren omhoog. Ik wist dat ze zou komen. Ik was klaar om te blokkeren.

“Hij gooide de arm en ik weet niet of hij het heeft uitgesteld – zelfs als hij dat niet deed – ik weet niet waarom ik mijn hand liet vallen. In deze sport hoef je maar één fout te maken. Letterlijk één fout. “

Na het verliezen van een nauwe split decision in september, drong Woodley aan op een rematch met Paul, maar vocht niet tot twee weken geleden, toen Tommy Fury uit het evenement werd gedwongen vanwege een blessure en ziekte.

Woodley maakte van de gelegenheid gebruik om Paul voor de tweede keer te verslaan met de gedachte dat hij fouten vanaf het eerste gevecht zou rechtzetten, omdat zijn inactiviteit hem waarschijnlijk meerdere rondes scorecards zou kosten.

“Het doel deze keer was om de stoten te verlengen, het lichaam een ​​beetje te trainen, een beetje meer te knijpen, om wat actiever te zijn,” legde Woodley uit. “Ik wilde niet dat hij drie ronden voorsprong kreeg en dan de steak omdraaide en er daarna niet meer op terugkwam, omdat ik dacht dat ik er goed aan had gedaan om hem er weer in te krijgen.

“Het was een schaakwedstrijd om te proberen een schot te krijgen. Hij kreeg twee schone schoten, ik heb twee schone schoten. Maar verdedigend hebben we denk ik allebei laten zien dat we scherper waren dan de vorige keer. We zijn opgegroeid als vechters. Ik kan het niet vertel je precies waarom. Ik voelde me Soms voelt het alsof ik te nerveus ben en misschien ben ik gevallen [my hands] Gewoon ademen en ontspannen.”

De rematch was met vijf ronden relatief dichtbij, hoewel de juryleden Paul voor de knock-out nog steeds voor waren. Woodley vond echter dat hij de juiste dingen deed om de overwinning te pakken, totdat het noodlot toesloeg in die zesde ronde.

Terwijl Woodley nog steeds de voormalige Strikeforce-kampioen geeft Nate Marquardt Gecrediteerd als de jager die hij het meest versloeg tijdens zijn carrière, prees hij Paul zeker voor de ongelooflijke kracht die hij ontketende om hun gevecht op zo’n dramatische manier te beëindigen.

“Toen Jake me sloeg, liet ik mijn hand voor de tweede keer vallen, het was niet alsof hij om mijn nek wikkelde,” zei Woodley. “Toen ik mijn hand liet vallen, liet ik het hier een beetje zien” [by my ear] Dus hij sloeg hier en hier is een balancerend schot. Iedereen kan op dit vlak zijn evenwicht verliezen. Raak me met een schone, heldere kogel.

“Dat is het enige dat me tegen de muur houdt. Ik zag het schot en toen hij het gooide, stak ik mijn handen in beide handen, ik weet niet of ik het zou afweren en de haak zou controleren. Ik ik weet niet wat ik ging doen. Maar ik liet die verdomde hand vallen en het werkte, nietwaar?”

Terwijl Woodley de media toesprak, voegde Paul zich bij hem op het podium en knuffelde hij nadat hij de ring meer dan 40 minuten samen had gedeeld tijdens twee gevechten.

Ondanks enkele slechte uitwisselingen via interviews en sociale media, beloofde Woodley dat hij nooit persoonlijk was met Paul, slechts twee rivalen die het beste in elkaar naar boven halen.

Competitie was een competitieve sport, ‘zei Woodley. Je wilt het. Ik ben het zat dat iedereen gek praat tijdens persconferenties en kuste en knuffels aan het einde van een gevecht. Nee, laten we vechten. Dat is wat ik kwam doen.

“Ik heb nooit respect voor hem. Hij heeft me nooit gerespecteerd. Hij gaf me de eer, ik gaf hem de eer, maar hij veroordeelde echt dat hij me zou slaan, en ik was echt veroordeeld dat ik hem zou slaan. Dat is wat je wilt zien. We hebben echt gaf je wat je wilt zien.”

Op 39-jarige leeftijd stond Woodley aan de achterkant van zijn carrière, maar twee verliezen voor Paul weerhielden hem er niet van om terug te keren naar de sportschool met een absolute focus om weer te gaan vechten.

Voor zaterdagavond verwachtte Woodley in 2022 ten minste vier gevechten te zullen voeren in meerdere disciplines van vechtsporten – en het ziet ernaar uit dat hij dat schema in het nieuwe jaar zal proberen vast te houden.

‘Ik ben nog niet klaar,’ verklaarde Woodley. “Kijk me alsjeblieft niet verdrietig aan. Kijk me alsjeblieft niet aan en schud je hoofd. Ik heb dat bij veel mensen gedaan. Veel mensen moesten praten in de kleedkamer. Veel coaches moesten terug naar de tekentafel. Veel mensen.” In hun gedachten wisten ze dat ze het wisten, en ik zag aan hun gezichten dat hun hart gebroken was toen ik het van hen overnam.

“Op een gegeven moment zul je een beetje respect moeten gaan tonen voor Jake’s naam. Ik stoorde hem niet echt als een power hitter. Dat is iets dat we altijd hebben geweten. Daarom was mijn verdediging zo streng Als hij zijn hand op mij had laten vallen, zou hetzelfde zijn gebeurd. Nee. Ik kan huilen om gemorste melk. Ik heb geluk dat ik hier ben. Ik ben gezegend met de kans om weer te vechten en jullie te laten zien dat ik ben er nog.”