Toneelschrijver David Venario uit Montreal is overleden

Toneelschrijver David Venario uit Montreal is op 76-jarige leeftijd overleden, zo heeft zijn zoon Tom bevestigd.

Hij is vooral bekend van het toneelstuk uit 1979 Balkonville, Venario stierf zaterdagmiddag in het Montreal General Hospital met zijn familie aan zijn zijde.

Venario groeide op in Montreal, maar was meer geworteld in zijn roots in Verdun, en is een ‘local’ in hart en nieren, zei Tom.

“Ik zou hem niet eens omschrijven als een Montrealer, ik zou hem omschrijven als zoiets als Verdner, die mogelijk een ereburger van Pointe-Saint-Charles zou kunnen zijn.”

“Hij hield van deze gemeenschappen en van waar hij vandaan kwam, en daar eindigde hij vrijwel zijn dagen”, zei Tom.Ongedateerde foto van David Venario, met dank aan zijn zoon Tom.

Zijn werk weerspiegelt het karakter van de arbeidersklasse in de buurt, een manier om een ​​stem te geven aan degenen die misschien moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, maar een leven leiden dat rijk is aan humor en hart.

“Hij zag ondervertegenwoordigde mensen, weet je, teruggaand naar de jaren ’70. Ik denk dat hij zag dat waar hij vandaan kwam, hij niet vertegenwoordigd was in de kunsten. Ik heb het eigenlijk over de Ierse arbeidersklasse en de Franstalige klasse in het zuidwesten.”

“Ik denk dat hij zich realiseerde dat ik een stem kon bieden aan mensen die gevierd moesten worden en die het verdienden gevierd te worden. En dat is wat hij deed”, zei Tom.

Tom zei dat Venario een onbeleefde man kon overkomen, en dat was een deel van hem.

“Maar hij gaf terecht om mensen en het welzijn van mensen en de toestand van de wereld”, zei Tom.

“Luister naar de echte dialoog”

Venario werd benoemd tot eerste toneelschrijver in residentie in het beroemde Engelssprekende Centaur Theater in Montreal, waar veel van zijn werken in première gingen. Hij werd een van Canada’s beroemdste toneelschrijvers. Balkonville, Het wordt aangekondigd als het eerste tweetalige toneelstuk van het land en is in heel Noord-Amerika opgevoerd.

Film- en theaterregisseur Guy Sprung uit Montreal, een andere ervaren Canadese kunstenaar, regisseerde Venario II, niks te verliezen1976 in het Centaur Theater – voordat hij de première van de film regisseerde Balkonville, Vierde Venario-spel.

Het weerspiegelt Toms herinneringen aan een man die schreef over wat hij wist en de mensen die hij wilde eren tot leven bracht in de personages die hij op het podium creëerde.

Het stuk niks te verliezen Hij wordt tijdens een wilde staking in een bar gestopt als “de jongens” binnenkomen voor een biertje.

“Het was een stukje realisme van de arbeidersklasse. Wat David als schrijver heeft, is dit oor voor echte dialoog. Ik bedoel, niet alleen de arbeidersklasse, maar ook een beheersing van karakter, individuele karakters, hoe ze praten, cadans, woordkeuze enzovoort’, vertelde Sprung. Venario was ‘poëtisch’, zegt hij.

Dit betekent ook dat hij een strenge toezichthouder kan zijn. Het was niet ongebruikelijk dat er herschrijvingen plaatsvonden als Venario tijdens de repetitie hoorde dat een zin een beetje raar klonk, of niet goed genoeg.

“Hij zou onmiddellijk de lijn veranderen, veranderen of wat dan ook”, zei Sprong met een glimlach. “Dus het was zenuwslopend voor de acteurs.”

“En het belangrijkste aan hem was natuurlijk zijn politiek”, zegt Sprong. “Het is waar dat hij trots was op zijn wortels in de arbeidersklasse, en dat is waar hij altijd voor heeft gevochten.”David Venario en zijn vrouw Elizabeth Johansen op hun balkon. De foto is eind jaren zeventig gemaakt door Charles Larson. Bron: To, Venario

Tom herinnert zich ook dat zijn vader zich uitsprak over allerlei vormen van onrecht, voordat de onderwerpen een algemeen onderdeel van de openbare gesprekken werden.

“Ik herinner me dat ik tijdens de Awka-crisis in 1990, toen ik het aan mijn vader vroeg, nog maar negen jaar oud was, en ik herinner me dat ik aan mijn vader vroeg: ‘Wat is er aan de hand?’”

“Ik herinner me dat het was: ‘Dit is waarom ze boos waren [the Mohawk community of Kanesatake]”Ze werden onderdrukt en hun land werd van hen gestolen vanwege het imperialisme en dat soort dingen, kolonialisme en kapitalisme… Ik heb het gevoel dat we het nu over deze dingen hebben… maar mijn vader liep voorop,” zei Tom.

Met de hulp van zijn familie is hij nooit gestopt met vechten, en hij is nooit gestopt met het drama in te trekken, zegt Sprung. Hoewel hij jarenlang aan een ziekte leed, schreef hij een toneelstuk en werkte hij aan een documentaire.

“We zullen hem allemaal missen”, zei Sprung. “Het is het verlies van zijn energie en zijn toewijding…dat is enorm.”

David Venario laat zijn vrouw Elizabeth en zijn zonen Tom, Joel en Joey achter.

Zijn familie zei dat er op een later tijdstip een openbare herdenkingsdienst zal worden gehouden.