Tienduizenden vissen zijn omgekomen nadat een bosbrand in Californië puin in rivieren heeft gedumpt

Tienduizenden vissen zijn omgekomen in de Klamath-rivier in Californië nadat as, modder en ander puin van de McKinney-brand in het water is terechtgekomen en het heeft vervuild.

Het is een tafereel dat Kenneth Brink, een Karouk en field supervisor van de visserij, diep bedroefd maakt.

Hij zei: “Het is verachtelijk. Zo verdrietig.” zoals het gebeurt Gastgastheer Paul Hunter. “Dat is onze vis daar, gewoon aan het rotten.”

Het doden van de vis was een klap voor de Karouk- en Yorke-stammen – beide Californische inboorlingen – die al jaren vechten om de kwetsbare zalmpopulaties in de Klamath-rivier te beschermen.

“Als ik daar naar binnen ga, is het alsof er iets uit een oorlogsgebied is, weet je wel? Alsof iemand… de hele rivier heeft opgeblazen,” zei Brink.

“Je ziet de films waar ze zijn [use] Dynamiet en alle vissen drijven en drijven. Zo ziet het eruit – ze drijven daar allemaal gewoon dood.”

De Makeni-brand, die op 29 juli begon, heeft meer dan 233 vierkante kilometer in het Klamath National Forest verbrand, waarbij vier mensen zijn omgekomen in het dorp Klamath River en veel huizen en bedrijven in de as zijn gelegd.

Wetenschappers zeiden dat klimaatverandering het Westen de afgelopen drie decennia warmer en droger heeft gemaakt en het weer intenser en frequenter en destructiever van bosbranden zal blijven maken. In het hele Amerikaanse Westen werd de enorme droogte van 22 jaar in 2021 zo diep dat de regio zich nu in de ernstigste droogte in ten minste 1200 jaar bevindt.

“Mensen stierven in deze brand terwijl ze probeerden te ontsnappen – dat was de gekte die was,” zei Brink. “En te midden van al deze chaos, komt deze machtige gigantische donder- [and] Een regenbui en een geul wassen de zijrivieren in een bepaald gebied.”

De plotselinge overstroming veroorzaakte toen een enorme stroom puin die in de rivier dreef, wat leidde tot wat Brink beschrijft een “biologische gebeurtenis” waar dingen als algen snel begonnen te groeien, waardoor de zon werd geblokkeerd voor alles onder water. Tussen dat en de modder, zegt Brink, is het opgeloste zuurstofniveau van de rivier gedurende twee opeenvolgende nachten tot nul “crashte”.

“Als je geen zuurstof in de rivier hebt, leeft er niets in dat gedeelte. Niets,” zei Brink. “Ik zag stalen koppen; ik zag zalm; ik zag reptielenvissen. En er waren zeealen. Alles lag daar dood.”

Brink zegt dat de vissen met honderden zijn verzameld in “bepaalde verzamelgebieden zoals achterwervelingen en stilstaand water”.

Vanaf dinsdag begonnen ze weer in de rivier te zinken toen de luchtkolven explodeerden en de rivier zich terugtrok. Desondanks is dit alles best veel, zelfs voor nabijgelegen roofdieren.

“[It’s] Zelfs meer dan wat adelaars en beren en zo nu eten. “En het zal rotten omdat het er zoveel tegelijk zijn”, zei Brink.

Moeder Natuur heeft een manier om voor zichzelf te zorgen, zolang we niet met haar blijven knoeien.– Kenneth Brink

Brink zei dat de rivier en zijn vissen een culturele betekenis hebben voor zijn mensen, de Karuk-stam.

“Als je deze sukkel echt begrijpt – zoals de mensen die hier wonen – zijn zij onze oudsten,” zei Brink. “Deze vissen, ze zijn 30 jaar oud. Ze maken onze rivier schoon… Ze eten algen. Hun mondjes zijn als wassers. Ze maken alle rotsen schoon.”

‘Dus hij heeft waarschijnlijk geen sukkel. [a] De commerciële markt of dollartekens zoals zalm, maar die spelen een grote rol in ons ecosysteem.”

Brink zei dat de massale vissterfte ook een rimpeleffect zou hebben op het omringende ecosysteem. Visarend eet bijvoorbeeld zuigende vis als een van zijn hoofdvoedsel; Hij legde uit dat zij ook zouden lijden.

Het was ook verwoestend voor de Brink-gemeenschap.

“Stel je de kinderen voor die dit hebben gezien, hoe triest het voor hen is”, zei hij. “Iedereen die die vissen kan ruiken of zien, zal ze voor altijd onthouden.”

Dit is niet de eerste keer dat dit is gebeurd. In 2002 stierven meer dan 34.000 vissen – voornamelijk Chinook-zalm – in de Klamath-rivier, in wat toen werd beschouwd als de grootste zalmdoding ooit waargenomen.

Een rapport uit 2004 van de California Water Resources Control Board concludeerde dat de waarschijnlijke oorzaak de lage stroom van de ijzeren poortdijk was, die was Water omleiden naar boerderijen in de buurt.

Nu, na jaren van onderhandelingen, liggen de dijken op de benedenloop op schema om volgend jaar te worden verwijderd, in een poging de vissen te helpen herstellen. Volgens de Associated Press zou het het grootste damsloopproject in de Amerikaanse geschiedenis zijn.

“Dit zal honderden mijlen ongerepte historische habitat herstellen voor deze vissen die zijn gekapt” [from] Hij zei lange tijd dat deze prestatie alleen al het grootste restauratieproject in de Amerikaanse geschiedenis zou kunnen zijn.

Brink zegt dat het werk daar niet mag eindigen. Hij benadrukte het belang van het beheer van hoge hellingen voor de visserij, wat betekent dat vishabitats moeten worden beheerd met een bredere geografie in gedachten, waaronder bergen, oceanen en rivieren, evenals vispopulaties.

Ook hoopt hij dat de Karuk-stam weer gecontroleerde brandoperaties mag uitvoeren in de buurt – iets wat de brandweer hen volgens hem momenteel verhindert.

Ondanks het werk dat voor hem lag, had Brink er vertrouwen in dat de rivier – en zijn vissen – zich zouden herstellen.

“Moeder Natuur heeft een manier om voor zichzelf te zorgen, zolang we niet met haar blijven knoeien.”

Geschreven en geproduceerd door Alloysius Wong, met bestanden van de Associated Press.