Teleurstellende test brengt NASA’s Megarocket terug naar de garage

NASA besloot na drie mislukte pogingen om de repetitie van zijn Space Launch System te voltooien, zijn gigantische raket terug te brengen naar het Vehicle Assembly Building. De verhuizing betekent waarschijnlijk verdere vertragingen voor de onbemande Artemis 1-missie naar de maan.

De ruimte is moeilijk – we snappen het – maar de onlangs afgelaste SLS-repetitie voor natte kleren was ronduit triest.

In feite kon NASA afgelopen donderdag niet eens een aangepaste lanceringsrepetitie voltooien, omdat grondpersoneel probeerde de kerntrap van de raket met drijfgas te laden. Er was een klein waterstoflek op de staart van de navelstrengmast Schuld geven Om het testen te stoppen, zei NASA dat het deze week een aangepaste lanceringstest zal hervatten. Het ruimteagentschap wijzigde snel zijn plannen en kondigde zaterdag aan dat de 98 meter lange raket zou opbrengst voertuig montage gebouwVAB) In het Kennedy Space Center for Reforms.

De repetitie voor de lancering van het SLS-wetsuit vindt plaats vóór de aanstaande Artemis 1-missie, waarbij NASA zal proberen een onbemande Orion-capsule naar de maan en terug te lanceren zonder een maanlanding. De raket stond op lanceercomplex 39B in het Kennedy Space Center in Florida en moest volledig worden geladen met brandstof en het aftellen werd onderbroken voordat de vier RS-25-motoren zouden ontsteken, maar geen van die dingen gebeurde. Het is geen briljant resultaat, aangezien de SLS een cruciaal onderdeel is van het Artemis-programma, dat later dit decennium Amerikaanse astronauten op de maan wil laten landen.

In een persbericht zei NASA dat de beslissing om de SLS en de Orion-capsule terug te geven aan VAB “te wijten was aan de vereiste upgrades bij een externe bron van gasvormige stikstof die voor het testen wordt gebruikt”. De aard van deze upgrades en de tijd die nodig is om ze te implementeren, zijn niet bekendgemaakt, maar het ruimteagentschap zei dat het “van de gelegenheid gebruik zou maken” om de raket rechtstreeks in de hangar te repareren.

In het bijzonder moet NASA een bestand vervangen Defecte helium terugslagklep Dat verhinderde grondpersoneel tijdens de tweede poging tot wetsuit onderkoelde vloeibare zuurstof en vloeibare waterstof in de tweede trap van de raket te laden. De klep, die slechts 3 inch lang is, is alleen toegankelijk als de raket zich in de VAB bevindt. NASA zal deze tijd ook gebruiken om een ​​lekkende navel te repareren, testresultaten te bekijken, het schema door te nemen en de resterende lijst met SLS-testvereisten te bepalen.

Ambtenaren van de ruimtevaartorganisatie hebben dit bevestigd Er is niets fundamenteel mis met de raket en dat ze simpelweg te maken hebben met kleine of “vervelende” problemen. Dat kan best zo zijn, maar de enorme omvang van de problemen en de voortdurend adaptieve manier waarop het drijfgas wordt geladen, lijkt geen probleem te zijn.

Tijdens een mediaconferentie gehouden Vandaag zei Tom Whitmaier, NASA’s Associate Deputy Administrator voor Joint Exploration Systems Development, dat het een “delicate dans is om een ​​raket weer tot leven te wekken” en een “heel complexe onderneming”. “WWe gaan zeker repeteren”, inclusief het aftellen voordat de SLS wordt gelanceerd.

De SLS wet dress begon op 1 april, maar een hele reeks problemen verhinderde dat de test doorliep tot het einde. Deze problemen waren onder meer defecte ventilatieventilatoren op de draagbare actuator, een onjuiste handmatige ontluchtingsklep, extreem koude en vorsttemperaturen tijdens het laden van de brandstof en het bovenstaande probleem met de externe leverancier van gasvormige stikstof. a Onweersbui Op 2 april en Axioma ruimtemissie Ook het International Space Station, dat op 8 april vanuit het Kennedy Space Center werd gelanceerd, droeg bij aan de vertraging.

Er zijn grondpersoneel nodig tot Charlie Blackwell Thompson, lanceerdirecteur van Artemis 26 april om de SLS voor te bereiden op zijn 4 mijl (6,4 km) crawler naar VAB, wat ongeveer 12 uur zal duren.

Blackwell Thompson beschreef drie mogelijke scenario’s voor de toekomst. De eerste is een “quick turn-optie”, waarbij het team minimale problemen aanpakt en de raket vervolgens terugbrengt naar het lanceerplatform ter voorbereiding op de volgende lanceringhet klaslokaal repetitie. De tweede optie omvat het “volledige werk” dat nodig is om de raket in zijn definitieve lanceringsconfiguratie te brengen, terwijl de derde optie een volledige repetitie omvat, gevolgd door de lancering van Artemis 1. Zonder de raket in de VAB ertussen te rollen. Ze voegde eraan toe dat het te vroeg zou zijn om te speculeren welke van deze de belangrijkste kandidaat is.

Voor de Artemis 1-missie zijn de volgende drie lanceringsvensters van 1 tot 16 juni, van 29 juni tot 17 juli en van 26 juli tot 9 augustus. “Het venster van begin juni wordt op dit moment uitgedaagd.” Hopelijk zal de volgende poging tot repetitie veel beter zijn, en zullen deze vensters nog steeds geldig zijn.

Dit artikel is bijgewerkt met opmerkingen en informatie die zijn verstrekt tijdens de persconferentie van NASA op 18 april.