Studies tonen aan dat het Zuiden een leemte heeft in het onderzoek naar klimaatverandering, terwijl rijke landen de agenda leiden

“We weten dat er een soort van ongelijkheid is in dit wereldwijde wetenschappelijke systeem in termen van middelen.”

De grimmige tweedeling in de beschikbaarheid van wetenschappelijk onderzoek staat op de radar van klimaatexperts, met aanzienlijke hindernissen voor wetenschappers in het Zuiden, zoals toegang tot prestigieuze (en dure) wetenschappelijke tijdschriften, gebrek aan tijd en geld om aan het onderzoek te werken en zelfs zware visumvereisten die het voor wetenschappers moeilijk maken om conferenties en vergaderingen bij te wonen in het noorden van de wereld.

Deskundigen waarschuwen dat door de kloof ontwikkelingslanden mogelijk geen middel hebben om te beslissen waar de inspanningen voor de beperking van en aanpassing aan de klimaatverandering moeten worden gericht om zich voor te bereiden op toekomstige weerrampen. Goede klimatologie is ook nodig hulp geld Van rijke landen om arme landen te helpen de klimaatverandering aan te pakken, worden gericht en besteed aan de juiste projecten.

• Heb je vragen over klimaatwetenschap, politiek of politiek? E-mail ons: [email protected] of doe nu mee met de opmerkingen.

Machine learning in kaart brengen van klimaateffecten

De nieuwe studie, deze week gepubliceerd in Nature Climate Change, maakte gebruik van machine learning om meer dan 100.000 wetenschappelijke artikelen over de hele wereld te onderzoeken. De studie is bedoeld als een manier om te zien of machine learning het werk van de klimaatwetenschapsorganisatie van de Verenigde Naties kan helpen, en Intergouvernementeel panel over klimaatverandering, door het gemakkelijker te maken om de duizenden artikelen die momenteel door wetenschappers worden bestudeerd, handmatig te onderzoeken en te analyseren.

De auteurs van het onderzoek verdeelden de wereld in kleinere rastercellen en telden het aantal klimaatstudies dat de effecten van het klimaat in die regio’s onderzocht.

Ze ontdekten dat er veel meer klimaatstudies over effecten zijn gepubliceerd in ontwikkelde landen dan in ontwikkelingslanden.

In bijna 30.000 onderzoeken werd bijvoorbeeld gekeken naar gebieden in Noord-Amerika. 10.000 studies keken alleen naar Afrika, dat een bevolking heeft van meer dan het dubbele van de bevolking.

De onderzoekers gebruikten vervolgens regen- en temperatuurgegevens om te bepalen of een bepaald gebied door de mens veroorzaakte klimaatverandering ondervond. Ze ontdekten dat terwijl driekwart van de Afrikanen in gebieden leeft die de effecten van klimaatverandering ervaren, slechts 22 procent van hen in gebieden leeft met veel wetenschappelijk onderzoek naar deze effecten.

Dit is geweldig interactieve kaart Uit de studie blijkt de bewijskracht voor de effecten van klimaat via de netwerkcel over de hele wereld. De donkere arcering toont meer gewicht voor het bewijs. Filters kunnen worden gebruikt om een ​​klimaataandrijving en een impactklasse te selecteren. Krediet: Max Callahan.

Canada financiert onderzoek in het Zuiden

Een Canadese overheidsinstantie werkt aan het dichten van deze onderzoekskloof. De Internationaal onderzoekscentrum voor ontwikkeling, een federale krooninstelling, die wetenschappelijk onderzoek in het mondiale zuiden financiert en stimuleert met vestigingen in landen als Uruguay, Senegal en India.

In 2019-2020 werden nieuwe projecten ter waarde van in totaal $ 166,4 miljoen gefinancierd door het Research Center for International Development en geassocieerde donoren. centrum belt Voorstellen indienen voor internationaal ontwikkelingsonderzoek waarmee specifieke doelen worden bereikt, zoals adaptatie aan klimaatverandering. Onderzoekers en instellingen kunnen een aanvraag indienen, waarbij geld naar lokale onderzoekers of samenwerkingsverbanden gaat.

Hoewel er jarenlang conceptueel is nagedacht over aanpassing aan klimaatverandering, moeten we deze concepten nu hier in Canada implementeren, en overal waar we klimaateffecten zien, zegt Bruce Currie-Alder, hoofd van het Climate Resilience Program bij het Centre for International Ontwikkelingsonderzoek. Dit is waar microklimatologie erg belangrijk wordt, om precies te weten hoe een bepaald gebied zich moet aanpassen.

“Het is één ding om te zeggen dat de wereld warmer wordt. Er zijn bepaalde delen die droger zijn, er is een bepaalde frequentie van stormen”, zei hij.

“Wat betekent dat in een bepaalde regio of staat? En die kennis is absoluut essentieel.”

Obstakels voor Afrikaanse onderzoekers

De grimmige tweedeling is benadrukt in de klimatologie een ander papier Gepubliceerd in september en deels gefinancierd door het International Development Research Centre (IDRC), dat onderzoek deed naar de financiering van onderzoek in Afrika. Het bleek dat 3,8 procent van de wereldwijde financiering voor onderzoek naar klimaatverandering wordt besteed aan Afrika.

Zelfs als dat het geval is, gaat het geld vooral naar onderzoekers uit het noorden van de wereld. Van dit kleine bedrag aan onderzoeksfinanciering in Afrika ging bijvoorbeeld 78 procent naar instellingen in Europa en Noord-Amerika. Slechts 14,5 procent ging naar Afrikaanse instellingen.

De oplossing ligt niet alleen in het verhogen van de financiering voor Afrikaanse onderzoekers, maar ook in het verbeteren van de kwaliteit van de financiering, zegt Christopher Tresos, een Zuid-Afrikaanse co-auteur van onderzoek en senior onderzoeker bij het African Climate and Development Initiative in Kaapstad.

“Bijvoorbeeld het vergroten van directe toegang en directe controle over onderzoek, ontwerp en middelen voor Afrikaanse partners bij het werken met onderzoekers uit plaatsen zoals Canada of de Verenigde Staten, in tegenstelling tot onderzoeksagenda’s die extern worden vastgesteld,” zei hij.

Trisos merkte ook op dat Afrikaanse onderzoekers obstakels tegenkomen, zelfs bij het proberen toegang te krijgen tot gepubliceerde artikelen, waarvan er vele zich online op betaalmuren bevinden die hun budget kunnen overschrijden.

“Dus het publiceren van meer open-access data en meer open wetenschappelijke publicaties is ook daar een groot deel van de oplossing”, zei hij.

Deze verschillen in financiering leiden tot “ongelijke machtsdynamiek in de manier waarop onderzoeksagenda’s voor klimaatverandering in Afrika worden gevormd door onderzoeksinstellingen in Europa en de Verenigde Staten”, aldus de krant.

Een gevolg hiervan is dat onderzoekers in ontwikkelde landen onderzoeksvragen en -doelen stellen voor een wereldwijd Noord-publiek, in plaats van hun lokale partners bruikbare inzichten te verschaffen om dit onderzoek te gebruiken om de klimaatverandering in Afrika te bestrijden, waarschuwt de krant.

Inheemse kennis moet worden opgenomen

Michelle Lyon is Senior Program Specialist in de kantoren van het Research Center for International Development in Dakar, Senegal. Hij werkt momenteel aan een project gefinancierd door het International Development Research Centre (IDRC) dat migratie in de regio bestudeert en hoe deze zich verhoudt tot klimaat- en milieuveranderingen op watervoorraden en landbouwproductiviteit.

Lyon verwelkomde de studie van machine learning, maar merkte op dat de technologische methode die het gebruikte een voorbeeld is van de hulpbronnenkloof tussen Noord- en Zuid-wetenschappers wereldwijd.

Hij zei: “Er is een risico van een soort nieuwe wereldwijde kloof, met de snelle en exponentieel snelle ontwikkeling van kunstmatige intelligentie en machine learning-tools die in het noorden zijn ontwikkeld met noordelijke ideeën, met noordelijke datasets en noordelijke vooringenomenheid.”

Trisos zegt dat het ook belangrijk is om te overwegen wie als een expert wordt beschouwd. Hij voegt eraan toe dat er veel barrières zijn voor onderzoek die ras en geslacht doorkruisen, en die sommige mensen en sommige vormen van kennis tegenhouden.

“Gelukkig zijn de teams binnen organisaties zoals het IPCC die het auteurschap beginnen te veranderen, diverser geworden”, zegt Trisos.

“Er is ook een grotere waardering voor niet alleen wetenschappelijke kennis, maar ook voor inheemse kennis en lokale kennis, omdat ze een waardevolle geschiedenis bevatten van hoe mensen op plaatsen worden beïnvloed door klimaatverandering.”

Zelfs zonder veel onderzoek in het Zuiden, is het duidelijk dat klimaatverandering mensen treft.

“Ik denk dat het ons vertelt dat zelfs met deze zeer kleine hoeveelheid financiering en onderzoeksinspanningen, er nog steeds echt sterke signalen zijn van ernstige gevolgen van klimaatverandering voor de gezondheid van mensen, hun voedselzekerheid en de biodiversiteit in Afrika,” zei Trisos.

“Maar we zullen veel meer weten als er meer middelen aan dit probleem worden besteed.”

Heb je vragen over dit verhaal? We beantwoorden zoveel mogelijk in de comments.